Jose Manuel Barroso krijgt dan toch zijn tweede ambtstermijn als voorzitter van de Europese Commissie.
Het Europees Parlement wil de pijn dus niet langer rekken. De voltallige vergadering stemt deze week over de kandidatuur van de Portugees Jose Manuel Barroso voor een tweede ambtstermijn als voorzitter van de Europese Commissie. De kans dat hij het haalt, is groot. Barroso kreeg voor de zomer al de steun van de 27 staatshoofden en regeringsleiders van de Unie. Nu lijkt ook het parlement bij te draaien.
Dat hij door de chefs wordt gesteund, mag niet verbazen. Hij toonde zich de voorbije jaren zeer inschikkelijk voor hun wensen, en dan zeker voor die van de grote landen. Van de voorzitter van de Commissie wordt verwacht dat hij de verdediger is van het algemene Europese belang. Barroso is al maanden alleen bezig met zijn herverkiezing. Omdat de grootste partij in het parlement de Commissievoorzitter mag leveren, was Barroso al zeker van de steun van zijn eigen christendemocratische fractie en van de nieuwe conservatieve fractie met de Nederbelg Derk-Jan Eppink, die liever een zwakke voorzitter heeft dan een nieuwe Jacques Delors. Bovendien wordt van de Britse, Spaanse en Portugese sociaaldemocraten verwacht dat ze – om uiteenlopende redenen – voor Barroso zullen stemmen.
Vorige week werkte de kandidaat-voorzitter een tournee af langs verschillende fracties om ze van zijn plannen te overtuigen, en dat trok alvast een deel van de liberalen van Guy Verhofstadt over de streep. Van alle Europese parlementsleden gunt de voormalige Belgische premier Barroso wellicht het minst een tweede ambtstermijn. Niet alleen werd Barroso in 2004 voorzitter omdat Verhofstadt op het njet van Tony Blair botste. Bovendien staat de Portugees voor een ander soort Europa dan de Belg. Maar Barroso beloofde de liberalen een commissariaat voor burgerrechten, een beter toezicht op financiële instellingen en meer geld voor de Unie. Dat vond, onder meer, Louis Michel meer dan genoeg. Als Verhofstadt niet door zijn eigen fractie in de wind wou worden gezet, kon hij alleen buigen en proberen om de liberale kandidaten voor de nieuwe Commissie straks aan stevige bevoegdheden te helpen.
Jose Manuel Barroso heeft geen project voor Europa. Het is daarom jammer dat de christendemocraten geen kandidaat naar voren schoven die geloofwaardiger voor de Unie kan spreken. Probeer bijvoorbeeld de Belgen dezer dagen maar te overtuigen van de goede zin van Europese samenwerking. Aan de ene kant doet Nederland er alles aan om het verdrag over de uitdieping van de Schelde vooral niet te moeten naleven. Aan de andere kant koopt Duitsland tewerkstelling bij Opel, ten koste van – onder meer – de assemblagefabriek in Antwerpen.
Belangrijker dan de loopgravenoorlog om de postjes in Brussel is het referendum dat begin oktober in Ierland wordt gehouden. Daar wordt over het lot van het Verdrag van Lissabon beslist, en daarmee tegelijk ook over bijna tien jaar van hard labeur aan de instellingen. Het verdrag moet Europa functioneler maken. Sterker. Hoewel veel Europese politici de indruk wekken dat ze daar niet echt van wakker liggen. Het zal Barroso niet zijn die ze op andere gedachten brengt.
door Hubert van Humbeeck
Probeer Belgen dezer dagen maar te overtuigen van de goede zin van meer Europese samenwerking.
