Met het persoonlijk mobiliteitsbudget wil de regering-Michel een alternatief bieden voor de fiscaal begunstigde bedrijfswagens.
‘Wie van zijn werkgever een wagen met tankkaart krijgt aangeboden, rijdt vanzelfsprekend met de auto. Dat automatisme wil ik doorbreken.’ Dat zegt Egbert Lachaert (Open VLD), Kamerlid en auteur van een van de twee wetsvoorstellen over het persoonlijk mobiliteitsbudget. ‘Werknemers moeten hun bedrijfswagen kunnen inruilen voor andere vervoersmodi, zoals een treinabonnement al dan niet gecombineerd met een fiets. Maar ze kunnen ook opteren voor cash en daarmee zelf hun pendelvervoer organiseren. Het is erg moeilijk om de hoge waarde van een bedrijfswagen louter en alleen met een treinabonnement of fiets te compenseren. Dat saldo kan met een financiële compensatie worden verrekend. Essentieel is dat de werknemer geen financieel verlies lijdt.’
Uw collega Jef Van den Bergh (CD&V) heeft ook een wetsvoorstel klaar. Waarin zit ‘m het verschil?
EGBERT LACHAERT: In het saldo waar ik zonet over sprak. In het voorstel van mijn collega wordt dat met een verhoging van het brutoloon gecompenseerd. Geen goed idee, want dan komt de fiscus twee derde afromen, terwijl voor de werkgevers de sociale bijdragen stijgen. Ik wil het persoonlijk mobiliteitsbudget onderwerpen aan dezelfde aanslag als bedrijfswagens, waarop in hoofdzaak een variabele CO2-taks wordt geheven. Op termijn zie ik het persoonlijk mobiliteitsbudget evolueren naar een simpel concept: een stuk van het nettoloon dat fiscaal wordt vrijgesteld en naar believen gebruikt kan worden om in de mobiliteitsbehoeften te voorzien. Ik denk niet alleen aan de huidige bezitters van bedrijfswagens, er is geen enkele reden om andere werknemers van dat systeem uit te sluiten. Groot voordeel: dan zijn we eindelijk verlost van de fiscale koterij die rond fenomenen zoals bedrijfswagens en maaltijdcheques is gegroeid.
Dreigt het persoonlijk mobiliteitsbudget geen extralegaal voordeel te worden, een truc om werkgeversbijdragen te ontduiken?
LACHAERT: Dat risico bestaat: 2500 netto veranderen in 2000 plus 500 euro mobiliteitsbudget. Winst voor zowel werkgever als werknemer, met de overheid als dupe. Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. De nieuwe wet moet grendels bevatten om misbruik te voorkomen.
Komt het er deze regeerperiode nog van?
LACHAERT: Er wordt nog veel gediscussieerd, vooral over die grendels. Het is sowieso erg complex, er zitten vier betrokken ministers rond de tafel. Volgens de timing moet het kader tegen 1 april rond zijn. Hout vasthouden dat het lukt. Als ze dit over de zomer tillen, dreigt het ontwerp te sneuvelen door stijgende verkiezingskoorts.
