Zaterdag wil hackerbeweging Anonymous het Belgische internet ‘bevrijden’ van de federale overheid, die naar eigen goeddunken websites blokkeert. Een digitaal armageddon wordt niet meteen verwacht.
Anonymous, de wereldwijde hackerbende die een masker van de zeventiende-eeuwse Britse terrorist Guy Fawkes als symbool hanteert (of tenminste een afbeelding van hem uit de strip V for Vendetta), is de afgelopen weken druk bezig geweest. De groep stal en publiceerde geheime documenten van de Amerikaanse veiligheidsdienst NSA die in het oog houdt wat burgers op het internet doen, en in Turkije werden overheidssites gebombardeerd met internetaanvallen. Zaterdag is België aan de beurt: op de website censorthis. bewordt er afgeteld naar een ‘bevrijdingsactie’. Omdat de Belgische overheid bepaalde websites blokkeert, en dat doet ‘zonder zelfs maar een spoor van transparantie’.
Sinds 2009 houdt de overheid een zwarte lijst van internetsites bij die worden geblokkeerd in ons land. De lijst beslaat meer dan tachtig sites, die volgens het federale parket verband houden met een gerechtelijk onderzoek: van clandestiene goksites tot webwinkels waarop verdovende middelen worden verkocht. Maar de manier waarop die blokkering is georganiseerd, roept vragen op: parketten kunnen een site op eigen initiatief toevoegen aan de zwarte lijst, zonder dat daar een rechter aan te pas komt.
Het is die willekeur die de Anonymous-hackers willen aanpakken. Hoe ze dat willen doen is onduidelijk, al zeggen beveiligingsexperts dat het wellicht niet met een grootscheepse internetaanval zal zijn. ‘Verwacht niet dat het Belgische internet zal beven’, lacht Eddy Willems, voorzitter van de Europese denktank voor informaticabevei-ligers Eicar. ‘Volgens ons zal er hoogstens iets worden gepubliceerd: de volledige zwarte lijst zelf bijvoorbeeld, of instructies over hoe je de blokkering omzeilt.’
De Federal Computer Crime Unit van de federale politie heeft in ieder geval een onderzoek ingesteld. ‘We nemen elk dreigement van deze aard ernstig, en bepalen daarna samen met de federale overheid welke betrokken instanties we daarover moeten inlichten’, zegt commissaris Luc Beirens. ‘Als we er niet breed over communiceren naar het publiek, is dat omdat we dat in dit geval niet als een betrokken instantie zien.’
Het is maar de vraag of de kopstukken van de Anonymous-bende hier wel iets mee te maken hebben: de Belgische tak van Anonymous, die het afgelopen jaar internetaanvallen uitvoerde op ArcelorMittal en de scientologykerk, heeft een officiële website (anonbelgium.blogspot.be) waarop niet eens gewag wordt gemaakt van de actie. Maar in essentie kan iedereen zichzelf een ‘Anon’ noemen, een lid van het collectief, zonder dat de organisatie zelf zich distantieert van de actie; zolang wat hij doet maar in de lijn ligt van de filosofie van de groep. ‘Dat ze geen structuur hebben, is hun grote kracht, en het grote nadeel voor politiediensten’, zegt Beirens. ‘Persoonlijke initiatieven zijn een deel van hun marketing, en ze zorgen ervoor dat er nauwelijks sporen zijn naar de kopstukken van de groep.’
Ronald Meeus
