In Mechelen willen ze agentes inzetten om seksisme op te sporen. Maar of die ook het verschil zullen maken?
In de eightiesserie Miami Vice was het elke week prijs. Terwijl de mannelijke hoofdrolspelers in een Ferrari Daytona door de stad scheurden, deden hun vrouwelijke collega’s braafjes undercoverwerk. In de prostitutie. Omgekeerd kon natuurlijk moeilijk, want zo’n Don Johnson in een diep uitgesneden lovertjesjurk op stiletto’s was al snel door de mand gevallen.
Sommige jobs kunnen nu eenmaal uitsluitend door vrouwen worden uitgevoerd. Dat weten ze in Mechelen natuurlijk ook, want daar wil burgemeester Bart Somers (Open VLD) vrouwelijke politie-inspecteurs inzetten om seksisme en seksuele intimidatie te verbaliseren. Die agentes, die wat onsmakelijk lokdames worden genoemd, zouden rond moeten flaneren op plekken in de stad waar meisjes en jonge vrouwen het vaakst worden beledigd, nageroepen of bedreigd. Lefgozers die worden betrapt, krijgen in eerste instantie een waarschuwing en op de duur wellicht een Gemeentelijke Administratieve Sanctie (GAS). Dat zal hen leren.
Uit de eerste krantenberichten blijkt dat de meeste Mechelse agentes niet meteen staan te juichen om aan hun nieuwe taak te beginnen. Maar echt reden tot klagen hebben ze nu ook weer niet: de hoge hakken en wulpse minirokjes mogen ze gewoon thuislaten. Gewone burgerkleren volstaan, want als ze in al te gewaagde outfits door Mechelen paraderen, zou dat weleens op uitlokking kunnen lijken. Nee, ze houden het deftig daar in Mechelen.
De vraag is natuurlijk of de aanwezigheid van professionele lokdames ook maar één braniemaker zal ontmoedigen om meisjes bij wijze van tijdverdrijf allerlei schandelijks na te roepen. De kans is zelfs groot dat het hen zal opzwepen om zich nog meer en luider te laten horen. Veel hebben ze daartoe niet nodig. Het volstaat dat een vrouw in kokette rok, zomers decolleté of zelfs gewoon met lange losse haren passeert om hun kwetsende commentaar op te wekken. Daar hebben die jongens, die – daar mogen we niet huichelachtig over doen – meestal van allochtone afkomst zijn, maar één bedoeling mee: gezien en gehoord worden. Denk je hun lol dus eens in als ze straks een handvol vrolijk uitgedoste agentes hebben om te jennen. Helemaal voor hen alleen. Dat moet zo ongeveer in de buurt komen van het plezier dat ze zouden beleven aan twee mannelijke inspecteurs die hand in hand door de Brusselse Dansaertstraat slenteren.
Die jongens zijn heus niet achterlijk. Baldadig, ja, werkloos, kansloos en tegendraads ook. Maar niet stom. We kunnen hen misschien wel lokken en beboeten maar niet veranderen. Toch niet op die manier. Door hen met een GAS-boete naar huis te sturen die ze wellicht toch nooit zullen betalen, doen we niets aan hun vooroordelen. Op die manier krijgen ze geen greintje meer respect voor vrouwen. Nochtans is dat net de kern van het probleem. Niet alleen om principiële redenen maar vooral omdat de manier waarop die gasten naar vrouwen kijken soms echt wel beangstigend is. Omdat de combinatie van hun verveling en overtuiging meestal een goede reden is om de straat over te steken ook. Dát is wat dringend moet worden aangepakt. En dat doe je dus niet met een legertje vermomde politieagentes. Wellicht dring je nog sneller tot hen door vanachter het stuur van een opzichtige Ferrari Daytona.
Ann Peuteman
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier