Les misérables in de eurozone: Frankrijk komt eraan

François Hollande benadrukt steeds weer dat we zonder groei nooit uit de eurocrisis geraken. Een heel correcte analyse, die hij echter beleidsmatig compleet verkeerd vertaalt.

Griekenland, Ierland en Portugal. Vervolgens Spanje en Italië. En binnenkort, zo valt te vrezen, Frankrijk. De lijst van landen in de euro-ziekenboeg neemt alsmaar langere vormen aan. Spanje, Italië en Frankrijk vertegenwoordigen exact de helft van de ganse euro-economie. Duitsland blijft met een aandeel van 27% veruit de grootste individuele economie binnen de eurozone.

Waarom mag verwacht worden dat Frankrijk binnenkort ook in de problemen komt? Omdat de regering van premier Jean-Marc Ayrault zich op gang trekt voor een beleid dat de economische groei helemaal gaat kelderen. Zonder groei zal het begrotingstekort opnieuw toenemen en de overheidsschuld (eind 2011 op 86% van het BBP) snel in de richting van de 100% van het BBP gaan. Voeg daar de financieringsperikelen van de grootste Franse banken aan toe en er ontstaat een cocktail waar de markten bijzonder weinig pap zullen van lusten.

Het gezaghebbende Franse Cour des Comptes publiceerde vandaag haar conclusies met betrekking tot de Franse begroting. Om het beoogde deficit op de globale Franse begroting van 4,4% van het BBP voor dit jaar te halen, stelt het Cour dat er alsnog voor 6 tot 10 miljard euro maatregelen zullen moeten genomen worden. Om 2013 met een deficit gelijk aan 3% van het BBP te kunnen afsluiten, dringen zich in de hypothese van 1% economische groei volgend jaar volgens hetzelfde Cour des Comptes nog eens 33 miljard euro aan bijkomende maatregelen op. Globaal moet de Franse regering dus de komende maanden maatregelen a rato van ruim 2% van het Franse BBP nemen om het begrotingstekort te beperken tot 3% van het BBP.

De regering Ayrault en president François Hollande zullen binnen enkele dagen concreet laten weten hoe ze die budgettaire doelstellingen willen halen. Het zal daarbij gaan om enerzijds een bevriezing van een aantal uitgaven en anderzijds een karrenvracht aan belastingsverhogingen. Wat de maatregelen langs de uitgavenkant betreft, is het nog grotendeels koffiedik kijken. Het is niet duidelijk hoe die bevriezing er zal uit zien (reëel?, nominaal?) en op welke uitgaven ze zal slaan.

Langs de kant van de belastingen is er meer duidelijkheid. Er komen hogere belastingen op dividenden, erfenissen en rijkdom in het algemeen. Ook bonussen, overwerk en olievoorraden zullen zwaarder belast worden, net als de banken.

De Franse overheid haalt reeds 51% van de inkomsten in de economie naar zich toe en zit daarmede qua globale belastingsdruk bij de absolute top in Europa. Deze belastingsdruk nog verder opdrijven is, tezamen met maatregelen als een verlaging van de pensioenleeftijd en een bijkomende bestraffing van bedrijven die jobs schrappen, gegarandeerd een hypotheek op lagere economische groei, zowel op korte als op langere termijn.

Hollande zelf benadrukte de voorbije weken steeds weer dat we zonder groei nooit uit de eurocrisis weg geraken. Een heel correcte analyse die echter beleidsmatig compleet verkeerd vertaald wordt bij onze zuiderburen.

Johan Van Overtveldt