Koningskwesties? Of … money, money, money!

Brengt men alle verborgen kosten van de monarchie in rekening, dan kost ze geen 14.264.000 euro, maar waarschijnlijk het dubbele.

In de pers lazen we al enkele onthullingen uit het boek Koningskwesties van Frédéric Deborsu. Ze blijken vrij banaal. Werden de prinsjes al dan niet verwekt na IVF? Reed Fabiola een scheve schaats? Kon Paola nog schever schaatsen? Een natuurlijk kind meer of minder: wat doet het er eigenlijk allemaal toe? Velen zullen toch blijven geloven in de sprookjeswereld van feeën, bosnimfen, kabouters, heksen, tovenaars, trollen, prinsen, prinsessen en koningen. Net als in de tijd toen de dieren nog spraken.

En toch is een debat over de monarchie de moeite waard. De dotaties aan de koninklijke familie bedragen dit jaar 14.264.000 euro. De verdeling is als volgt:

Koning Albert II:11.272.000 € Koningin Fabiola:1.442.000 € Prins Filip:923.000 € Prinses Astrid:320.000 €Prins Laurent:307.000 €

Nooit in de Belgische geschiedenis werden er meer dotaties toegekend. Er worden zelfs dotaties uitgereikt aan personen die nooit de troon zullen bezetten. En het gaat echt niet om kleine bedragen.

Prins Laurent krijgt de kleinste dotatie, goed voor meer dan 25.000 euro per maand. Netto, wel te verstaan. Kosten van huisvesting heeft de prins al evenmin. De villa Clémentine is eigendom van de koninklijke schenking. Maar welke diensten levert prins Laurent eigenlijk aan de Belgische staat die deze Win for life kunnen verantwoorden?

Deze sommen zijn vrij van belasting. Dat betekent dat koning en prinsen geen inkomensbelasting betalen. De uitleg: een dotatie is geen inkomen. En op wat geen inkomen is, dient geen inkomensbelasting betaald. Laten we eens allen aan onze werkgever vragen om ons voortaan een dotatie uit te keren in plaats van een loon.

Maar er is meer, veel meer. De aankopen ten laste van de dotaties zijn vrijgesteld van BTW en accijns. Dit is het verhaal van de intussen beroemde “pompe défiscalisée” te Laken. Taksvrij tanken in België: het kan, maar alleen te Laken en voor mensen met blauw bloed. Geen BTW, noch accijns in belastingsparadijs Laken.

In België controleert het rekenhof de besteding van openbare gelden. U raadt het al: op de besteding van de dotaties is er geen enkele vorm van controle. Niet door het parlement, niet door de regering en al evenmin door het rekenhof.

Op de koninklijke website lost men voorzichtig enkele druppeltjes informatie omtrent de bestedingen. Men vindt er volgende tabel:

Personeelsuitgaven:66,6%Onderhoud domeinen en meubilair:12,5%Activiteiten, bezoeken: 5,5%Verwarming, gas, elektriciteit, water: 4,9%Werking van de administratie: 2,6%Huishoudelijke uitgaven: 1,6%Autopark: 4,5% Allerlei (verzekeringen, …): 1,8%

Dit is zand, bestemd voor de ogen van zij die geloven in hun sprookjeswereld. Enkele voorbeelden.

De belangrijkste post is de personeelsuitgaven. Inderdaad, de koning moet zijn personeel, waaronder de invloedrijke kabinetchef, toch betalen? Of niet? Wel neen. In de praktijk bestaat zijn personeel vaak uit gedetacheerde ambtenaren.

Zo stond de kabinetchef van de koning tot aan zijn pensionering op de payroll van het ministerie van Financiën. Hij was “met bezoldigd verlof voor een opdracht bij de koning” van 9 februari 1983 tot aan zijn pensionering op 31 december 2001. Ook andere ambtenaren en diplomaten worden ter beschikking gesteld van de koning. Zelfs de bemanning van het koninklijk jacht wordt aangeleverd en betaald door defensie. Kostprijs: 11.474,80 euro (voor 2011). Wat dekken die personeelsuitgaven dan?

En wat is er aan de hand met het wagenpark van Albert II? Hij besteedt hieraan 4,5% van zijn dotatie. Dit is 42.270 euro per maand! De benzine is dan misschien goedkoop te Laken, de garages zijn er dan weer heel duur.

Dit alles zijn voorbeelden van de verborgen kosten van de monarchie. Dit zijn kosten die men niet – of moeilijk – kan terugvinden in de begroting. Brengt men al deze kosten in rekening, dan kost de monarchie geen 14.264.000 euro, maar waarschijnlijk het dubbele.

We moeten ons “ook nog vragen stellen over het toenemende materialisme in onze samenlevingen, en of we niet veel meer belang moeten hechten aan familiale waarden, aan solidariteit, aan gemoedelijkheid en aan respect voor de andere”. Tja, inderdaad, eigenlijk wel! Van wie zijn die wijze woorden? Van Albert II, koning der Belgen in zijn 21 juli-toespraak van 2009.

Koninklijk populisme: luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden.

Hendrik Vuye