Het ACW en de behoefte aan Maatschappelijk Verantwoord Middenveld

Geregeld weerklinkt de kreet om méér MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen). Er is minstens evenveel nood aan méér MVM (Maatschappelijk Verantwoord Middenveld). Enig voorbehoud rond de energie-oproep van Develtere lijkt gepast.

Naar jaarlijkse gewoonte viert de christelijke werknemerszuil ACW op Rerum Novarum feest. Na “de orkaan”, zoals ACW-voorzitter Patrick Develtere het zelf omschreef, die de voorbije maanden doorheen deze organisatie raasde, was het dit jaar extra uitkijken naar de speeches en de nieuwe boodschap. Ook intern keek men daar erg naar uit, niet in het minst omdat de geldkwesties, en meer specifiek het nu overheersende geldgebrek binnen de zuil, diepe wonden geslagen hebben tussen verschillende deelorganisaties van de ACW-koepel.

Wat onmiddellijk opvalt, is dat er nauwelijks enig spoor van inkeer en zelfbevraging publiekelijk aan de orde komt. ACV-voorzitter Marc Leemans zei het op de Rerum Novarum in Lichtervelde niet met evenveel woorden maar uit zijn betoog blijkt duidelijk dat hij de christelijke werknemersbeweging als het slachtoffer ziet van “radicaalrechts”. Geen woord over de fiscale constructies rond Sociaal Engagement, geen woord over de graaicultuur van de ACW-vertegenwoordigers binnen Dexia, ook niks over de afwenteling van de eigen verantwoordelijkheden in het Arco-debâcle, evenmin als over de chantage-tactieken toegepast in dit dossier.

Zowel intern als extern blijft men op zijn honger hoe het ACW naar de toekomst voor een méér Maatschappelijk Verantwoord Middelveld (MVM) gaat zorgen. De voorbije maanden kwam ondubbelzinnig aan het licht dat de ACW-koepel op dit vlak schromelijk tekortschoot terwijl tenoren van de organisatie voortdurend de mond vol hebben over Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO). Marc Leemans had het in Lichtervelde wel over Maatschappelijk Onverantwoord Vluchtgedrag. Daar kan je na de jongste maanden diverse kanten mee uit.

Een opvallende oproep op Rerum Novarum kwam er van ACW-voorzitter Patrick Develtere: “Lucht, wind, zon en licht zijn van iedereen … Daarom vragen wij een wettelijk initiatief dat alle energieproducenten verplicht om burgers structureel te laten participeren in investeringen in hernieuwbare energie”. Deze oproep verdient zonder meer een ernstig maatschappelijk debat. Een goed onderbouwd en gestructureerd initiatief op dit vlak kan zelfs een belangrijke bijdrage leveren aan het doorbreken van de maatschappelijke lethargie die op dit moment zwaar weegt op de huidige en toekomstige welvaart.

Het ACW moet het de goegemeente echter vergeven dat onmiddellijk enige waakzaamheid ontvlamt bij het aanhoren van een dergelijke oproep. Wil de organisatie zelf nadrukkelijk een rol spelen in wat we dan maar de democratisering van de hernieuwbare energie zullen noemen? Ziet zij mogelijkheden om daar als tussenpersoon zelf ook enig garen bij te spinnen nu de eigen kassa’s zwaar onder druk staan? Met de Dexia, Arco & Co ervaring vers in het geheugen lijkt enige terughoudendheid ten aanzien van een mogelijke rol voor het ACW in de democratisering van het energiegebeuren in België nadrukkelijk aan de orde.