Handen af van de dieselprijs (Johan Van Overtveldt)

Subsidiëring om tot een lagere energieprijs te komen, is onzin. Compenseer de meest behoeftigen met een inkomenssubsidie

Nu de dieselprijs een recordbedrag bereikt, weerklinkt de roep, onder meer vanwege Touring, om een geste vanwege de regering teneinde die dieselprijs terug wat naar beneden te brengen. De regering liet al weten daar niks voor te voelen. Dat is een prima beslissing van de regering die echter tegelijk andere tegemoetkomingen inzake energiekosten best ook eens tegen het licht zou houden.

Geen zinnig mens die niet én een properder milieu én een geringere graad van olie-afhankelijkheid wil. Er bestaat geen beter middel om mensen te brengen tot verminderd verbruik dan een hogere prijs. Laat de hogere dieselprijs dus zijn werk doen: het verbruik zal verminderen, de ontwikkeling en productie van zuinigere wagens zal worden aangewakkerd net als de benuttiging van andere vervoersmiddelen. Breng via subsidies (of een verminderde belasting, wat economisch op hetzelfde neerkomt) de prijs naar beneden en die maatschappelijke gewenste effecten komen te vervallen.

De regering heeft dus gelijk niet in te gaan op vraag tot vermindering van de accijnzen op diesel om op deze wijze een lagere prijs aan de pomp mogelijk te maken. Bovengaande redenering gaat echter ook op voor andere energiedragers als bijvoorbeeld elektriciteit waar de overheid bij prijsstijgingen temperend tussenbeide komt. Ook aan deze praktijk zou dus best een einde gemaakt worden.

Wil de overheid naar de armsten en de meest behoeftigen in de samenleving iets doen om de gevolgen van een gepeperde energierekening te temperen dan kan dat perfect. Er kan aan die groep van mensen een directe tegemoetkoming inzake beschikbaar inkomen gedaan worden (via, bijvoorbeeld, de fiscaliteit of rechtstreekse ad hoc-subsidiëring). Deze tegemoetkoming kan op het niveau van het beschikbaar inkomen het effect van de zwaardere energiefactuur geheel of gedeeltelijk compenseren.

Met de net beschreven aanpak houdt men ook voor de armen en meer behoeftigen in de maatschappij de prikkel intact om te trachten de energiefactuur te beperken. Tegelijk krijgen zij op het niveau van hun beschikbaar inkomen gehele of gedeeltelijke compensatie voor de aantasting van de koopkracht als gevolg van de gestegen energiefactuur. Zo wint iedereen.