Slechts 4 procent van Belgen voorstander van luxekeizersnede

Het aantal keizersneden swingt de pan uit. Tenminste, op wereldschaal. Want Vlaanderen doet het relatief goed, met een op de vijf bevallingen.

Uit een enquête van Knack en Euromut blijkt bovendien dat maar vier procent van de Belgen vindt dat een keizersnede onbeperkt en zonder duidelijke medische reden moet kunnen.

In China worden negen op de tien baby’s met een keizersnede geboren. ‘Maar dat land is natuurlijk een geval apart, met zijn eenkindpolitiek’, zegt professor Liesbeth Lewi van het Universitair Ziekenhuis Gasthuisberg in Leuven. Zij was onlangs op werkbezoek in Shanghai. ‘In een van die ziekenhuizen waren er zelfs geen verloskamers meer. De Chinezen willen er absoluut zeker van zijn dat er niks misloopt met de baby’s. En de artsen krijgen ook meer loon als ze kiezen voor een keizersnede.’

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie zou het aantal keizersnedes maximaal vijftien procent van het totale aantal bevallingen mogen bedragen. In Vlaanderen schommelt dat al vijf jaar tussen de negentien en twintig procent. Een mooi gemiddelde, vinden de meeste gynaecologen. En het resultaat van hard werken. Vanuit de beroepsvereniging van gynaecologen is er stevig gesensibiliseerd.

‘De dokters die graag snijden krijgen een spiegel voorgehouden: een vorm van zelfregulatie’, legt professor Hendrik Cammu van de VUB uit. ‘En er wordt stevig gehamerd op dat maximum van twintig procent. Want er zijn toch bepaalde klinieken waar het percentage de pan uit swingde.’ Ook op symposia wordt er veel over deze thematiek gepraat. ‘Daardoor zijn er steeds meer gynaecologen die bewust kiezen voor de ‘kunst’ van het (natuurlijk) bevallen. En maar goed ook, want waarom zouden we boven die twintig procent moeten gaan? We zijn toch geen dikbilkoeien die niet meer natuurlijk kunnen bevallen!’

Strikt genomen zitten we in Vlaanderen dus boven het ideale percentage. Vijftien jaar geleden waren we wel nog een flinke leerling, met net geen vijftien procent. Volgens Cammu zijn er twee oorzaken. ‘Enerzijds zijn er de pathologieën of probleemgevallen: premature baby’s, tweelingen en stuitliggers. Vroeger werden die vaak natuurlijk geboren, maar nu wordt er in zulke gevallen sneller gesneden. En dat is zeker niet slecht. Maar dat gaat maar over zo’n tien procent van alle bevallingen. Die mag je er dus gerust uitsnijden!’ Het is de tweede oorzaak, die Cammu meer zorgen baart. ‘De grootste stijging is er bij de moeders van een eerste, voldragen baby in hoofdligging. Terwijl bij hen een keizersnede zelden nodig is.’

Dokter Kristien Roelens van het Universitair Ziekenhuis Gent valt hem bij. ‘Op die groep kunnen we nog een lichte winst boeken, door altijd te streven naar een natuurlijke bevalling. Al mogen we ook niet te fanatiek zijn. Als die vrouwen een goede reden hebben – panische bevallingsangst bijvoorbeeld – dan is een keizersnede zeker een optie. Dat geldt trouwens ook bij een tweede kind: soms lopen vrouwen tijdens hun eerste (pijnlijke) bevalling een trauma op, waardoor ze de tweede keer liever een keizersnede willen. Tegenwoordig is er meer open communicatie, het is niet zomaar de arts die beslist.’ (SVDB)