Geert Verrijken

‘Een hervorming van de toelatingsproef voor artsen dringt zich op’

Geert Verrijken Redactiedirecteur-hoofdredacteur Artsenkrant

Doet de toelatingsproef voor artsen wat ze moet doen? Selecteert ze inderdaad de deelnemers die het best geschikt zijn om aan geneeskundestudies -en dus aan een carrière als arts- te beginnen?, vraagt Geert Verrijken zich af.

Vandaag krijgen de circa 4.300 deelnemers die vorige week hun kans waagden en deelnamen aan het toelatingsexamen (tand)arts het verdict te horen. Een taaie brok die toelatingsproef; velen zijn geroepen, weinigen uitverkoren. En ondertussen “genoten jongelui aan de andere kant van de taalgrens, van het zonnetje”, zoals op Twitter wat wrang werd opgemerkt. Beetje kort door de bocht natuurlijk, maar toch. Zeker is dat politici van divers pluimage er in het verleden een puinhoop van maakten. Het Vlaamse toelatingsexamen contrasteert schril met de -perfect voorspelbare- teruggefloten filter van Jean-Claude Marcourt (PS).

Toch doet Vlaanderen er goed aan ook eens in eigen hart te kijken. Doet deze toelatingsproef wat ze moet doen? Selecteert ze inderdaad de deelnemers die het best geschikt zijn om aan geneeskundestudies -en dus aan een carrière als arts- te beginnen?

Aftoetsen doet de proef alleszins op wetenschappelijke kennis. Dat luik laat niets aan het toeval over. Alleen wie op dit vlak stevig in zijn schoenen staat, bemachtigt het felbegeerde ticketje tot het eerste jaar. Minder overtuigend is de manier waarop empathische vaardigheden en de arts-patiënt-communicatie bevraagd worden. Ook wie minder taalvaardig is, van lagere socio-economische afkomst en/of een ‘zwakkere’ humaniora achter de rug heeft, krijgt het extra moeilijk. Meisjes zouden eveneens slechter scoren.

Herhaald falen

Verder is het aantal eerstejaars nu zoveel mogelijk afgestemd op het contingent dat later in aanmerking komt voor een Riziv-nummer. Het gevolg daarvan is wel dat de toets jaar na jaar moeilijker wordt. Is dit wenselijk? Maakt dit de afgestudeerde artsen ook jaar na jaar beter?

Een ander onaangenaam -maar moeilijk te vermijden- neveneffect is dat sommige 18-jarigen gebiologeerd geraken door de toelatingsproef. Ze nemen vijf, zes keer of nog vaker vruchteloos deel. En ze lassen een ‘voorbereidend’ jaar in en volgen biomedische of farmaceutische wetenschappen, kiné… Naast de psychologische impact die dit herhaald falen op individuen heeft, doet dit uiteraard ook afbreuk aan één van de doelstellingen van de proef, namelijk het rationeel gebruik van de onderwijsmiddelen.

Veel stof tot reflectie. Precies daarom werd ook een begeleidingscommissie bij de toelatingsproef in het leven geroepen. We zijn benieuwd, een hervorming dringt zich op.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content