British Medical Journal haalt vernietigend uit naar sportdrankproducenten

Net voor de start van de Olympische Spelen in Londen haalt de British Medical Journal vernietigend uit naar de misleidende verkoopstrategieën waarmee voedingsgiganten sportdranken slijten.

Net voor de start van de Olympische Spelen in Londen haalt de British Medical Journal vernietigend uit naar de misleidende verkoopstrategieën waarmee voedingsgiganten sportdranken slijten. Het gooit daarmee een meer dan stevige knuppel in het hoenderhok.Nieuw is dit alles niet, want Bodytalk vecht al jaren tegen heel wat foute informatie en misvattingen die er verspreid worden over het nut en gebruik van sportdranken. Dat je al moet beginnen drinken voor je dorst hebt, bijvoorbeeld.

Want volgens de uitleg van sportdrankproducenten komt dorst altijd te laat. Wie wacht op dorst om te beginnen drinken, is al wat uitgedroogd en dat zou je sportprestatie schaden. Uitdroging zou ook bijdragen tot oververhitting en dat zou je zelfs fataal kunnen worden, zo luiden de onheilspellende boodschappen.

Mythes doorprikt

De British Medical Journal brengt een reeks van artikels in stelling tegen deze en andere claims. Van de vier meest leesbare doorprikt er één de mythes omtrent het nut van sportdranken. Een tweede schetst de nauwe verwevenheid tussen de wetenschappelijke wereld en de drankproducenten. Een derde schenkt dorst terug de belangrijke rol die het speelt en het vierde gaat dieper in op de wat er fout loopt met het huidige drinkadvies voor sporters

Het laatste stuk weerlegt bijvoorbeeld dat uitdroging tot prestatieverlies leidt. Volgens recent onderzoek zijn de winnaars van marathons, ultramarathons en Ironman triatlons vaak net de atleten die het meeste lichaamsgewicht verliezen.

Waarom is niet duidelijk, maar de cijfers spreken voor zich volgens de auteurs. De man die de marathon van Dubai in 2009 won, woog aan de eindmeet 5,7 kilogram lichter dan bij het vertrek. Hij was 9,8% van zijn gewicht verloren. Hij is slechts één van de voorbeelden in de verschillende studies aangehaald worden.

Vertrouw op je dorst

Sportdrankproducenten hameren constant op de risico’s van uitdroging en we zijn met zijn allen massaal in de val getrapt. Want wanneer er tijdens een zeldzaam warme 20-kilometer van Brussel enkele honderden deelnemers onderuitgaan, heeft plots iedereen de mond vol over ‘een schandalig tekort aan water’ en een gevaarlijk niveau van uitdroging.

Volgens professor Arthur Siegel van de universiteit van Harvard is er echter geen enkel bewijs dat er ooit een marathonlopers gestorven is door uitdroging. Bij uitdroging moet je al in de buurt van 15% van je lichaamsvocht verliezen voor je in de gevarenzone raakt. Voor het zover is heeft je dorstgevoel je allang duidelijk gemaakt dat er iets loos is.

De Zuidafrikaanse loper en onderzoeker Tim Noakes, wijst echter al jaren op het veel grotere gevaar van het omgekeerde: watervergiftiging door teveel drinken. Een toename van de totale vochthoeveelheid in je lichaam met meer dan 2% kan je al in de gevarenzone brengen.

En dat gebeurt vlugger dan je denkt, zeker wanneer je een trage loper bent die dus meerdere uren over een marathon doet en je trouw het drankadvies “een glas water per kwartier of 20 minuten” volgt.

Volgens onderzoek tijdens grote marathons van Boston, Londen en Zurich drinkt tot 22% van de lopers teveel waardoor ze in de buurt van watervergiftiging verzeilen.

Minstens 16 marathonlopers zijn er de laatste jaren al overleden aan de gevolgen van een watervergiftiging. Dat gebeurde onder andere tijdens de marathon van Londen in 2003. Minstens 1600 lopers verzeilden in een kritieke toestand.

Hoenderhok

De British Medical Journal is staat wereldwijd mee aan de top van de wetenschappelijke medische tijdschriften. Deze artikels zullen ongetwijfeld voor de nodige ophef zorgen en voor een fris debat heen en weer.

Het tijdschrift spaart overigens de eigen rangen niet. Het schetst de banden die veel van de eigen auteurs onderhouden met de sportdrankgiganten. Verschillende van hen zullen zich ongetwijfeld in hun kuif gepikt voelen en dat kan ook nog voor het nodige vuurwerk zorgen.

Ondertussen blijven de stukken warm aanbevolen literatuur voor iedereen die een beter inzicht wil krijgen op het belang van drank op sportprestaties.

Jan Etienne, Bodytalk