Bloedtest bepaalt of je ebola al dan niet overleeft

© iStock

Wetenschappers hebben in het bloed een soort barcode ontdekt waaraan ze kunnen aflezen of een patiënt met ebola zal overleven of niet.

Onderzoekers van de Universiteiten van Liverpool, Boston en andere internationale partners analyseerden bloedstalen van geïnfecteerde West-Afrikaanse patiënten tussen 2013 en 2016.

Ze identificeerden genetisch materiaal dat een sterke indicator lijkt te zijn over het uiteindelijke lot van de patiënt.

Het nieuwe onderzoek verschaft belangrijke gegevens over de onderliggende redenen van een ebola-infectie en suggereert dat de bloedtest een goede diagnose kan zijn bij toekomstige uitbraken om de beste behandeling te bepalen.

Sinds de uitbraak van ebola in West-Afrika werd veel onderzoek gedaan naar de werking van het virus. Vooral het proces dat ervoor zorgt dat een patiënt overleeft of sterft, bleef lange tijd een raadsel. Wel bleek de hoeveelheid virussen aanwezig in het lichaam een bepalende factor te kunnen zijn.

Dit was vooral het geval bij mensen met extreem veel virussen in het bloed. Bij mensen met een gemiddeld aantal virussen, bleek dit veel minder een bepalende factor voor het verloop van hun ziekte.

De resultaten van de studie tonen aan dat een kleine hoeveelheid genen kunnen voorspellen of een patiënt zal overleven, onafhankelijk van de hoeveelheid virussen in het lichaam.

“Onze studie helpt ons om beter te leren begrijpen hoe de mens reageert op dit virus. Beter begrip daarover zal leiden tot betere patiëntenzorg bij toekomstige uitbraken van ebola”, zegt onderzoeker Miles Carroll.

“Het is niet enkel belangrijk om te definiëren hoeveel virussen aanwezig zijn in het lichaam van een patiënt, ook de wijze waarop die reageert op ebola is bepalend voor het verdere verloop van de ziekte. Het definiëren van gemeenschappelijke kenmerken in het immuunsysteem van overlevenden stelt ons in staat om gerichter te onderzoeken hoe we kunnen voorkomen dat ebola een fatale infectie wordt “, zegt John Connor van Universiteit Boston.

De studie is gepubliceerd in Genome Biology. (IPS)

Partner Content