De aanpak van chronische ziektes moet anders worden georganiseerd.
De behandeling op wereldschaal van niet-overdraagbare chronische ziektes, zoals kanker, kan beter.
Dat stelt een groep wetenschappers, onder wie Jan De Maeseneer van de Vakgroep Huisartsgeneeskunde aan de Universiteit Gent, in het medische vakblad The Lancet. Ze wijzen erop dat de algemene aanpak momenteel te sterk gericht is op individuele ziektes, terwijl het voordeliger zou zijn de eerstelijnsgezondheidszorg, de basis zeg maar, te versterken.
De eerstelijnszorg wordt in de visie van de auteurs te veel gezien als een mechanisme om individuele patiënten op te sporen, en te weinig als een mogelijkheid om een geïntegreerde en gecoördineerde zorg te realiseren. Een sterke eerstelijnszorg zou een vermindering impliceren van het aantal ziekenhuisopnamen voor chronisch zieken.
Preventie
Er zijn voorbeelden om die visie te ondersteunen. In Brazilië zou momenteel bijna honderd procent van de patiënten met aids (dat wél een overdraagbare chronische ziekte is) bereikt worden dankzij een sterke eerstelijnsgezondheidszorg, terwijl dat in landen met een zwakkere eerstelijnszorg veel minder het geval is. Een zwakke eerstelijnszorg leidt er dikwijls ook toe dat de beste medische krachten naar een hoger niveau trekken, wat een extra verzwakkend effect heeft.
Een van de voordelen van een sterke eerstelijnszorg is dat er beter gefocust kan worden op eventuele preventieve aspecten van een behandeling, zoals aandacht voor het gedrag van patiënten inzake voeding, beweging en roken. (DD)
