De Italiaan Roberto Pozzo kwam in 1968 naar Leuven. Na zijn studies bleef hij jarenlang in België vooraleer naar Italië terug te keren. Tijdens zijn Brusselse jaren werd hij betoverd door de kleurenpracht van de Belgische decoratieve tegels. Het was de start van een bijzondere collectie waarin tegels en documentatie van alle Belgische tegelproducenten terug te vinden zijn. Om de samenhang van meer dan veertig jaar verzamelen te behouden, schonk Roberto Pozzo eind 2016 zijn volledige tegelcollectie aan de Koning Boudewijnstichting. Andere gecontacteerde musea wilden enkel de mooiste tegels overnemen. Het Erfgoedfonds van de Stichting bekommerde zich over de overdracht en zocht een goede bestemming. Doordat een groot deel van de collectie, bijna 3.000 tegels, bestaat uit exemplaren die door de Hemiksemse tegelproducent Gilliot werd gemaakt, werd gekozen om de Pozzocollectie onder te brengen in een depot bij het Gilliotmuseum. De Manufactures Céramiques d’Hemixem, beter bekend als de Gilliotfabriek, startte de productie in 1897. Tot 1978 werden er tegels gebakken. Het bedrijf nam eerst in 1957 een concurrent uit Wijgmaal over maar werd kort daarna zelf overgenomen door NV Koninklijke Sphinx uit Maastricht.
De collectie bevat een 9.200 objecten. In totaal betekent dat zo’n 10.000 tegels met verschillende motieven, kleuren en herkomst. Alle Belgische producenten die in de 19de en 20ste eeuw decoratieve keramiektegels produceerden, zijn aanwezig. De collectie kan digitaal bewonderd worden via http://pozzo.collectionkbf.be/nl. Het Gilliot & Roelants Tegelmuseum in Hemiksem (http://gilliottegelmuseum.be), ondergebracht in een vleugel van de voormalige Sint-Bernardusabdij, toont op de jaarlijkse Gilliotmarkt eind juni een deel van de Pozzocollectie.
