Ewald Pironet

Een bank vol zorgen

De Fransen bepalen meer en meer wat er bij Dexia gebeurt: de gezonde Belgische activiteiten worden gebruikt om de verliesgevende Franse initiatieven te dekken. Het zadelt de Belgische belastingbetaler op met miljardenverliezen.

De stad Gent besliste als eerste om haar kortetermijnbeleggingen bij Dexia en KBC weg te halen uit protest tegen de bonussen die aan hun toplui worden uitgekeerd, ondanks het feit dat beide banken alleen maar kunnen overleven dankzij een geldinfuus van de overheid. Het gaat om zo’n 30 miljoen euro, waarvan het grootste deel bij Dexia zit. Ter herinnering: de topman van Dexia, de Fransman Pierre Mariani, krijgt voor zijn prestaties bij Dexia in 2010 een vast loon van 1 miljoen euro, een bonus van 600.000 euro en nog wat premies en andere vergoedingen ter waarde van 418.000 euro. Dat riep heel wat vragen op. ‘Wat stoort in de bezoldiging van Dexia-topman Pierre Mariani is dat je geen rationele uitleg kunt geven waarom dergelijk bedrag ‘verdiend’ is’, schreef SP.A-senator Frank Vandenbroucke in een opinie.

En dan is er nog de ethische dimensie: ‘Wat zwaar valt, is dat in de banksector afgedankt is en dat in heel Europa gepleit wordt voor loonmatiging.’ Maar Dexia-voorzitter en oud-premier Jean-Luc Dehaene (CD&V) verdedigt de bonussen: ‘Ik laat mijn salarisbeleid bij Dexia niet bepalen door externe factoren, behalve als die in wetten zijn gegoten.’ Als zelfs de voorzitter van Dexia er om vraagt, dan moeten die wetten er ook maar dringend komen.

Dat Gent zijn geld wegtrekt, is maar een druppel in de poel vol zorgen bij Dexia. Vraag is wat de schade is als binnenkort buitenlandse steden hun schulden bij Dexia niet meer zullen kunnen aflossen. Bovendien trokken een reeks topmensen er de afgelopen weken de deur achter zich dicht. Volgens de krant De Standaard zou topman Mariani een verdeel-en-heerstactiek toepassen en het directiecomité van Dexia vaak links laten liggen.

Het fundamentele probleem is dat de structuur van Dexia van bij de aanvang fout zat. De financiële groep ontstond in 1996 door de fusie van het Gemeentekrediet van België en Crédit Local de France. De groep is op wereldvlak een vooraanstaande speler in het verstrekken van kredieten aan overheden, en in België is Dexia ook actief als detailbank voor particulieren. In België haalt Dexia dus geld op bij spaarders en verstrekt daar ook leningen mee, maar een grote som – zo’n 20 miljard euro in 2009 – wordt jaarlijks overgepompt naar Frankrijk, waarmee Crédit Local de France vervolgens lokale besturen over de hele wereld financiert. En met die laatste activiteit loopt het al enige tijd fout: de verliezen stapelen zich op. Europa heeft recent gezegd dat zulke geldtransfers binnen een groep niet langer mogen, en nu zetten de Fransen alles op een fusie tussen de Belgische en Franse tak van Dexia. Zo zou het geld van de gezonde Belgische activiteiten zonder enige rem gebruikt kunnen worden om de Franse putten te vullen.

Al die onrust rond Dexia is geen goed nieuws voor de aandeelhouders, en dus ook niet voor de Belgische, Vlaamse, Waalse en Brusselse overheden, en de steden en gemeenten. Ze hebben allen diep in hun portemonnee moeten tasten om Dexia tijdens de bankencrisis van september 2008 te redden. Ze stopten direct of indirect vers geld in Dexia, in het totaal meer dan 4 miljard euro. En op die investering lijden ze momenteel 3 miljard euro verlies. Wat er nu bij Dexia gebeurt, is dan ook slecht nieuws voor de belastingbetaler, want die zal uiteindelijk opdraaien voor de rekening.

Ewald Pironet

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content