Drie prangende vragen rond Dexia

Gegeven de enorme kost van het Dexia-dossier voor de Belgische belastingbetaler moeten onze bewindvoerders complete openheid inzake dit dossier gegeven, inclusief de omkaderende deals.

België moet in het kader van de nieuwe deal met Frankrijk en Luxemburg 10,7 miljard minder aan waarborgen torsen binnen de restbank Dexia. De maximale blootstelling van België loopt alzo 54,4 miljard euro naar 43,7 miljard euro. Dat is op zich een zeer goede zaak want de kans dat omwille van de opstapelende verliezen binnen Dexia deze staatsgaranties in hoge mate zullen moeten worden aangesproken in de toekomst, is zeer reëel.

Zonder de negotiatie-capaciteiten van de betrokkenen langs Belgische zijde in twijfel te willen trekken, is het wereldvreemd te denken dat er ten aanzien van Frankrijk geen prijs betaald werd om een dergelijke reductie van onze waarborgen voor Dexia te bekomen. Gegeven de enorme kost van het Dexia-dossier voor de Belgische belastingbetaler moeten onze bewindvoerders complete openheid inzake dit dossier gegeven, inclusief de omkaderende deals.

Drie prangende vragen zouden dan ook klaar en duidelijk moeten beantwoord worden:

1. Is er tegelijk met de nieuwe garantieverdeling ook een nieuwe verdeling van de te dekken risico’s overeengekomen? Anders gesteld: dekken wij en Frankrijk onverkort alle risico’s of is er op dat vlak, direct of indirect, een onderscheid gemaakt? Zo ja, wat zit er dan concreet in “onze” portefeuille?

2. Kleven er aan de Dexia-deal andere bancaire deals? Bijvoorbeeld rond BNP Paribas waar het voor de Franse top van deze bank al lang een doorn in het oog is dat de Belgische vertegenwoordigers in het kader van de afwikkeling van de toxische portefeuille binnen deze entiteit een veto over bonussen en variabele verloning kunnen uitoefenen.

3. Zijn er verdere afspraken gemaakt tussen België en Frankrijk rond dossiers die buiten de financiële sfeer liggen?