Rik Van Cauwelaert

“Dotatie van Laurent is vermakelijkheidstaks”

Rik Van Cauwelaert Rik Van Cauwelaert is directeur van Knack.

Officieel heet de 306.000 euro die de Belgen jaarlijks aan prins Laurent betalen een belastingvrije dotatie. Dat is een verkeerde voorstelling van zaken.

In werkelijkheid gaat het hier om een vermakelijkheidstaks. De bevolking betaalt die met plezier omdat de prins minstens één keer per jaar het land trakteert op een dolkomische imitatie van ‘de verlopen prins’, het zwarte schaap van de koninklijke familie. Elke koninklijke familie in Europa heeft zo’n exemplaar in huis. En wie bewaart geen aangename herinnering aan de Nederlandse prins Bernhard, alsook aan Don Jaime, de broer van koningin Fabiola?

Laurents recente Congolese performance getuigt van de ernst waarmee hij zich van die taak kwijt. Zoals zijn vader koning Albert het hem heeft voorgedaan. Iedereen denkt nu spontaan aan het optreden van toen nog prins Albert in de smeuïge zaak Eurosystem Hospitalier. Dat consortium, geleid door de Generale Maatschappij, sloot in 1976 een bouwcontract met de Saudische Nationale Wacht voor zomaar eventjes 36 miljard frank. Het dossier was in nauw contact met prins Albert voorbereid.

Maar de affaire werd gênant toen bekend raakte dat Eurosystem ook een professionele alkoofatlete op de loonlijst had. En behalve callgirldiensten zou het consortium, dat uiteindelijk op de fles ging, ook miljarden smeergeld hebben rondgestrooid.

In de memoires van oud-premier Wilfried Martens staat overigens een pittige passage aangaande de ruzie tussen prins Albert en toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Henri Simonet over Eurosystem en het prinselijke optreden in Saudi-Arabië – een ruzie die gelijkenis vertoont met de bekvechterij rond de Congoreis van prins Laurent.

Wat wordt prins Laurent nu aangewreven? Dat laat zich snel samenvatten. Afgaande op de reisfoto’s die werden verspreid, mogen we besluiten dat de prins naar Congo vloog om daar een jonge boomscheut, wellicht geplant op kosten van zijn GRECT – dat staat voor Global Renewable Energy & Conservation Trust – met behulp van een gieter te bevloeien. Meer is er echt niet gebeurd.

Dat de prins op de koffie ging bij de Congolese president Joseph Kabila – net als hij een liefhebber van snelle Italiaanse sportwagens – en naderhand, omdat hij toch in de buurt was, even in Angola afstapte bij de zoon van president José Edouardo dos Santos, had gewoon te maken met Laurents aangeboren vriendelijkheid.

Maar op de colère van premier Yves Leterme stond geen maat. Had de prins toch wel onze Congopolitiek – wat die ook moge inhouden – doorkruist!

De premier had vooraf een brief naar de prins gestuurd waarin hem de reis naar Congo werd afgeraden. Maar zie, niet willen luisteren…

Bij Buitenlandse Zaken waren ze evenmin gediend van de prinselijke excursie. Daarom kreeg onze ambassadeur in Kinshasa het bevel Laurent compleet te negeren, als was de prins een non-person.

Toch is de woede van premier Leterme en van Buitenlandse Zaken opmerkelijk. De afgelopen dagen heette het dat België de nodige afstand bewaart tegenover het Congolese zelfbedieningsregime en de inhalige kaste die president Kabila omringt. Maar blijkbaar zijn sommige Congolese graaiers gelijker dan andere.

Eerder dit jaar immers nam deze regering in lopende zaken een Koninklijk Besluit om de heer Albert Yuma, voorzitter van Gécamines en van de Congolese werkgevers, het commandeurschap in de kroonorde – een van de drie nationale Belgische orden – toe te kennen.

Die Albert Yuma behoort nochtans tot de kring van intimi rond de president en is een beschermeling van Augustin Katumba, de man die voor Kabila de grote mijncontracten met Chinese entrepreneurs en andere financiële megatransacties heeft geregeld.

Augustin Katumba wordt in VN-rapporten genoemd als een topspeler in de plundering van de Congolese bodemrijkdommen. Het lijkt dus echt geen toeval dat Yuma vandaag de raad van bestuur van Gécamines voorzit.

Yuma heeft ook Belgische zakenvrienden. Hij is immers Executive Director, co-managing director van Utexafrica, een filiaal van Texaf.

Het Belgisch-Congolese Texaf, met hoofdkwartier in Brussel, was ooit het grootste textielbedrijf in Congo. Maar die activiteit werd intussen aan de Chinezen verkocht.

Texaf, met Herman De Croo als onafhankelijk ondervoorzitter van de raad van bestuur, is vandaag een beursgenoteerd vastgoedbedrijf dat al jaren fortuinen verdient door in Kinshasa en andere Congolese steden gebouwen te verhuren, onder meer aan de Verenigde Naties.

In 2005 was Yuma, als voorzitter van de Fédération des Entreprises du Congo, op bezoek bij toenmalig Kamervoorzitter Herman De Croo. Yuma beweerde toen ‘onomkeerbare tekenen’ te zien van een verbetering van de economische en sociale toestand in Congo. Een van die tekenen was wellicht zijn toen aanstaande benoeming bij Utexafrica.

Toch kras dat prins Laurent die parel aan de kroon van het Congolese ondernemerschap en commandeur in de kroonorde tijdens zijn reis door Congo volkomen heeft genegeerd. Is ’t dan verwonderlijk dat de premier zich boos maakt?

Rik Van Cauwelaert

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content