Koen Meulenaere

Dexia

Koen Meulenaere Van 1991 tot 2012 de satiricus van Knack

Dexia-Frankrijk gaat splitsen. De Kloeke van Vilvoorde heeft het ontkend, daarmee is het officieel bevestigd.

Die opdeling valt op twee manieren uit te leggen: een moeilijke en een makkelijke. Voor liefhebbers van de moeilijke: raadpleeg de kwaliteitspers. Voor adepten van de makkelijke: de Fransen houden de lucratieve onderdelen, de rommel is voor de Belgen. Zoals de Nederlanders dat met Fortis hebben voorgedaan.

Sinds de Kloeke de zaken in handen heeft genomen, om voor de christelijke arbeidersbeweging te redden wat nog te redden valt, holt Dexia van het ene succes naar het andere. Onlangs in het tweede kwartaal 4 miljard euro verlies. ‘Afschrijven van toxische beleggingen uit het verleden’, schijnen ze dat in het vak te noemen.

Dat doet ons een beetje denken aan een toxische belegging die wij zelf ooit hebben afgeschreven, op een paardenrenbaan in het Verenigd Koninkrijk. Dat na financieel advies van onze chef-Wetstraat, die weer eens een gouden tip uit het milieu meende te hebben opgevangen. Twaalf tegen één, twee volledige maandsalarissen ingezet. Bij de start bleef die knol gewoon staan! Nooit meegemaakt: al de rest weg en de toxische belegging van uw dienaar bleef stokstijf in de startbox staan. En toen de jockey er zijn zweep op had leeggeslagen, trok hij zich op gang als een Lada op een formule 1-circuit.

Bij Dexia zitten ze naar verluidt met 125 miljard euro ‘probleemactiva’. Ook dat is weer vakjargon voor: 125 miljard euro verkwist. Bijna de helft van ons bbp. Ze gaan al die brol nu in een ‘bad bank’ stoppen, wat dan weer een vakterm is voor een container vol waardeloos papier. De Franse staat krijgt daarvan slechts 25 procent in de maag gesplitst, de Belgische liefst 45. En de rest zit via de beurs opnieuw bij de ontelbare Belgische overheden, die Dexia-aandelen hebben aangekocht tegen 9,9 euro. Ze zijn ondertussen nog anderhalve euro waard.

Dirk Bruneel, gewezen topman van Dexia, zuchtte onlangs in een onthutsend interview in De Standaard: ‘Ik heb bewondering voor wat Jean-Luc Dehaene als politicus heeft gedaan, maar ik heb niet het gevoel dat er een groot bankier in hem schuilt.’ Het eerste deel van die opmerking is voor zijn rekening.

Koen Meulenaere

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content