De Wever knipt ook de klauwen van Dewinters Zwarte Leeuw

Simon Demeulemeester

25-07-2012, 06:52 Bijgewerkt op: 21-01-2021, 08:05

Bart De Wever knipte al de klauwen van Filip Dewinters Vlaamse Leeuw. Nu lijken de klauwen van diens Zwarte Leeuw aan de beurt.

Het federale migratiebeleid is een catastrofe, dat was de kern van de laatste aanval van de N-VA op de traditionele partijen. Die krijgen ervan langs, in wat zij dan weer zien als misbruik van het migratiethema. De komende gemeenteraadsverkiezingen, weet u wel.

Opmerkelijk: N-VA-voorzitter Bart De Wever haastte zich meteen om te zeggen dat N-VA geen ‘antivreemdelingen- of antimigratiepartij’ is. Ze wil die migratie – een condition humaine, zo weet elk zinnig mens – “anders en beter” aanpakken. Zonder taboes, want dat heeft al genoeg tijd gekost, zo klonk het. Niet alles wat het Vlaams Belang gezegd heeft over dat thema was fout, volgens De Wever.

Niet dat we er zelf niet op zouden zijn gekomen, maar dat De Wever verwijst naar het VB helpt het geheugen wel een handje. We schrijven 26 augustus 1999 en Gerolf Annemans is tevreden: bij de verkiezingen van 13 juni won zijn Vlaams Blok vier zetels. De SP, nu Anders, verliest. Dat maakt dat ze enkele kantoren in het Vlaams Parlement moet afstaan aan het Blok.

Annemans kon het best smaken dat na de symbolen (ook het VB viert 1 mei), de stemmen en de zetels, ook de kantoren veroverd werden op de socialisten, zo tekende Derk Jan Eppink op – toen nog journalist bij De Standaard, nu Europees Parlementslid voor LDD.

Annemans toen: “Ik begrijp dat dit voor de SP pijnlijk is. Maar ze moet goed weten dat dit maar een voorspel is. In de volgende fase, bij de lokale verkiezingen, gaan we haar gemeenten afnemen.” Tien jaar later herhaalt Annemans dit tegen Frank Vandenbroucke, in de 1 mei-aflevering van het VRT-programma ‘De keien van de Wetstraat’.

En nu lijken Annemans en het VB een koekje van eigen deeg te zullen krijgen. Op ‘Goede Vlaming’-kant genadeloos ingehaald door de N-VA, krijgt het nu op het laatste restje eigen bodem een aanval te verduren: het migrantenthema. De veilige thuishaven waar Filip Dewinter het VB-schip terug aanmeerde.

Het Blok werd er groot mee, nadat jonge Turken Annemans, Dewinter en Frank Vanhecke de fakkel hadden overgenomen van het ‘stille parlementslid’ Karel Dillen en diens eisen om amnestie en betere diplomatieke banden met Zuid-Afrika – lange tijd de enige punten waarop Dillen hamerde. En dus, even terug naar de jaren ’80 en begin ’90, moeten de moslims het harder dan ooit ontgelden, maar ook kinderen die op school een andere (eet)cultuur leren kennen. En we zetten ‘ze’ weer allemaal buiten. Zonder pardon, dat spreekt.

Maar terwijl dat vroeger astronomische stemmenaantallen opleverde, wordt nu vooral smalend gereageerd. Dewinter zijn plaat is grijs gedraaid, en hij wordt dat zelf ook.

Bart De Wever stak zijn viscerale afkeer voor het Blok/Belang nooit onder stoelen of banken. Hij klopte zichzelf – terecht – op de borst als man die meer dan wie ook heeft gedaan om het Vlaams-nationalisme uit de klauwen van extreemrechts te halen.

Hij deed dat zo geloofwaardig dat eerst de VB-stemmers in bulk overkwamen, daarna (ex)mandatarissen en zelfs een (sub)topper of twee. Dat laatste levert wat blikschade op, doet zijn N-VA “pijn”. Maar ook niet zo heel erg veel: de N-VA kan in haar staat van genade alle kritiek ombuigen naar ‘een aanval van het systeem op N-VA’. Intellectueel oneerlijk, maar een feilloze strategie in de politieke arena.

Nu lijkt het alsof Bart De Wever het Vlaams Belang de genadeslag wil toedienen. Hij zet het migrantenthema nadrukkelijk op de kaart, vrank ende vrij, zonder taboes. En dan nog in Antwerpen, thuisbasis waar eerst voorzitter voor het leven Karel Dillen en later vooral Dewinter en Annemans nogal wat thuiswedstrijden wonnen.

Slaagt De Wever, met wie de traditionele partijen wél willen (wilden?) aan tafel zitten, er nu in zijn aartsvijand definitief te verslaan? Door de strategie van Karl Rove, adviseur van George W. Bush, te gebruiken: val je tegenstander aan op zijn sterke flank en maak daar meteen een zwakte van?

Knipt hij met andere woorden niet enkel de klauwen van Dewinters Vlaamse Leeuw, maar ook die van zijn Zwarte Leeuw? Daar lijkt het wel op.

Tenminste, als de Wever zijn migratiestandpunten kan inpassen in zijn compassionate conservatism, zijn echte innerlijke vuur. Door bijvoorbeeld op te letten met de zinnige, maar gevaarlijke vraag: ‘Wat voor migranten willen we?’ Mensen zijn immers geen gereedschap, om – nu is het opletten geblazen – het ABVV te parafraseren.

Slaagt De Wever daarin, dan lijkt het er inderdaad steeds meer naar uit te zien dat Dewinter zal moeten terugvallen op de echt harde kern VB’ers. En dat sociologisch minimum zou in een beschaafd land toch geen kiesdrempel mogen opleveren. We mochten er destijds immers de eerste ambtstermijn van een premier en groot democraat op afrekenen.