De warme samenleving

Leuven geeft vanaf volgend schooljaar kansarme kinderen “buddy’s”, die hen met succes door hun schoolloopbaan willen helpen. Wordt het dan toch een beetje warmer in Vlaanderen?

Goed nieuws in de krant vandaag. Vanaf volgend schooljaar bundelen scholen, hogescholen, universiteit, stadsbestuur en het allochtone middenveld in Leuven hun krachten om een ambitieus plan te realiseren. Ze willen kansarme (en dus vaak maar niet altijd allochtone) kinderen meer onderwijs- en dus meer toekomstkansen geven.In groepjes van vier zullen kinderen in de school worden gecoacht. Opdat ze hun achterstand inlopen, meer profijt hebben van wat ze op school leren en hun ambitie niet voortijdig opbergen.
Het plan is zo simpel als het groot is en het beantwoordt aan de reële behoefte van kansarme kinderen. Het buddy-systeem dat al in zo vele velden vruchten heeft afgeworpen, wordt nu ook in het schoolmilieu toegepast.

De Leuvense schepen van onderwijs Mohamed Ridouani (Spirit) steunt op de ervaring die de allochtonenvereniging Ahlan opdeed in een pilootproject.
Tweehonderd vrijwilligers hoopt de schepen te vinden voor dit plan.

Er gaat al veel geld van het Gelijke Onderwijskansen-decreet in extra uren voor kansarme leerlingen. Maar of dat geld altijd efficiënt wordt besteed is nog maar de vraag, en dat valt vaak ook moeilijk te controleren.
Dit buddy-systeem doet opnieuw wat vroeger in de dorpsschool gebeurde. De onderwijzer trok sommige leerlingen liefdevol aan de oren, gaf extra tijd en vooral aandacht aan hen persoonlijk. De buddy’s vullen ook de lacune op tussen school- en thuismilieu en zullen samen met anderen, zoals Ahlan, nog meer energie steken in het bruggen slaan tussen school en thuis.
Het is een veel gehoorde klacht dat leerkrachten zich moeilijk kunnen verplaatsen in de thuissituatie van kansarme kinderen – die leven immers in een wereld die zij niet kennen – en dus niet blijken te beschikken over de juiste tools om de brug te slaan. Dat valt niet altijd te verontschuldigen maar wel te begrijpen. Als nu toekomstige leerkrachten als buddy al meer inzicht krijgen in andere leefsituaties, kan misschien ook daar wat aan veranderen.

Is een warme samenleving er niet één waar de een de ander helpt? Belangeloos, in het besef dat dat ons allemaal vooruit helpt als gemeenschap? Er valt meer heil te verwachten van actie dan van alweer een rondvraag bij de bevolking over wat er “zou” moeten veranderen.
Het is ook veel makkelijker te vertellen of op te schrijven hoe het zou moeten, dan daadwerkelijk iets te doen. Het eerste lucht op en sust je geweten, het tweede verlegt daadwerkelijk een steen in de rivier.

In Sint-Niklaas is er dan weer wat anders aan de gang. Een grappige opmerking van de door racisten geviseerde schepen Wouter van Bellingen (ook al Spirit) heeft een spontane beweging op gang gebracht om op de Grote Markt op 21 maart (de internationale dag tegen racisme) een massale ludieke trouwpartij te organiseren. Weg met de verzuring, maar positief met z’n allen tegen racisme.

Het gewicht van de Leuvense actie is natuurlijk veel groter dan dat van het speelse gebeuren in Sint-Niklaas. Maar het zijn allebei bewegingen die van onderuit komen. Het zijn deze keer geen BV’s die dit op gang hebben getrokken, maar individuen, verenigingen en plaatselijke politici die de handen uit de mouwen steken.
Dit soort goed nieuws moet zich verspreiden als een lopend vuur en anderen aansteken. Niet een discussie over wel of geen halalvlees op bosklassen maar wezenlijke actie zal onze samenleving veranderen.