De Sapir-doctrine: meer werkloosheid in Frankrijk

Michel Sapin, de Franse PS-minister van Arbeid, wil de werkloosheid door ontslag duurder te maken. Een desastreuze beslissing.

De socialistische regering van president François Hollande (PS) gaat al bij de start zwaar uit de bocht. Michel Sapin, de PS-minister van Arbeid, wil de werkloosheid bestrijden met het duurder maken van het ontslag van werknemers. Een desastreuze beslissing.

Op het eerste zicht zit er nochtans veel logica in: maak ontslag duurder en het zal minder voorkomen. Aan de problematiek van werkloosheid en werkgelegenheid kleeft echter ook een aspect aanwerving. Wat Sapir en gelijkgezinden compleet uit het oog verliezen, is dat de beslissing om ontslag duurder te maken ook een grote impact heeft op het gedrag van ondernemingen om tot aanwervingen over te gaan.

Economisch onderzoek én de concrete ervaring in een aantal landen leert vrij ondubbelzinnig dat hogere ontslagvergoedingen systematisch de werkloosheid opdrijven om de doodeenvoudige reden dat hogere ontslagvergoedingen arbeid duurder maken . Meer concreet verloopt dit proces in essentie via twee kanalen.

Eerst en vooral zetten hogere ontslagvergoedingen ondernemingen er toe aan om hun productie kapitaalsintensiever te maken, zodat de kost van arbeid minder weegt op de rendabiliteit van investeringen. Ten tweede gaan ondernemingen over tot het afsluiten van tijdelijke contracten zodat er sowieso van ontslagvergoedingen geen sprake is wanneer een aanpassing van het personeelsbestand zich opdringt.

Het initiatief van Michel Sapin om de ontslagvergoedingen in Frankrijk stevig op te trekken, zal de Franse socialistische partij op de korte termijn politiek zeker electoraal gewin opleveren (meegenomen natuurlijk naar de nakende parlementsverkiezingen toe).

Op de langere termijn zal het de werkloosheid, en zeker de langdurige component ervan, echter verder opdrijven.

Johan Van Overtveldt