Dames en heren, begint u maar te consumeren

We zitten in een milde, korte recessie. Dames en heren, begint u maar te consumeren.

U bent één van die 609 mensen die een koude douche over zich heen kregen bij Bekaert. Het moet pijn doen om vast te stellen dat u niet meer nodig bent. Toch komt u die klap snel te boven. Want er is goed nieuws voor u. De meesten onder u zullen snel een nieuwe baan vinden. Tenminste, als u dat wilt.

Misschien zult u een tikje minder verdienen. Want het is bekend dat Bekaert voor zijn mensen zorgde.
Misschien moet u ’s morgens wat vroeger opstaan, omdat de tocht naar uw werkgever wat langer uitvalt. Hoewel, in die streek blijkt er werk zat voor een technisch profiel als het uwe.
Misschien moet u op andere uren aan het werk. Het zou ook kunnen dat de collega’s er minder leuk zijn…

Een verhaal dat ik gisteren hoorde. Een 53-jarige man verloor zijn job bij Opel Antwerpen. Hij is met brugpensioen, maar moet zich zogenaamd beschikbaar houden voor de arbeidsmarkt. De man heeft een diploma A1 elektronica. Een gedroomd profiel voor vele bedrijven. De man heeft intussen drie jobs geweigerd. “Ik ga geen drie kwartier op de trein zitten om naar mijn werk te rijden. ”
Zo geraakt ons sociaal systeem ontwricht.

Ik overdrijf?

Antwerpen, vier jaar geleden. Een bedrijf maakt armen voor hijskranen. Er werkt 80 man, maar om een of andere reden gaat ongeveer de helft bijna gelijktijdig met pensioen. Het bedrijf zoekt en zoekt, maar vindt niet. Op dat ogenblik is ruim 1 op de 10 Antwerpenaren werkloos. Hijskranen maken zonder personeel, het blijft een lastig karwei. En dus verhuist de productie naar Polen. Nu, vier jaar later, heeft het bedrijf in Polen 1.000 man in dienst. Alleen het kapitaal, de know-how en het ondernemerschap zijn nog Antwerps.

Dat gebeurt ook vandaag. Als ik door de straten loop valt mij de hoeveelheid bordjes op met: “wij hebben een toffe job voor u”. Ja, tot op vandaag, al zitten we in een “lichte” recessie.
200.000 werkzoekenden in Vlaanderen. En toch zitten bedrijven op hun knieën om u in dienst te nemen. Minister van Werk Monica De Coninck vrijdagochtend op de radio: “Het wordt tijd dat we creatief zijn. Kamermeisjes uit hotels kunnen evengoed gaan vinden in rust-en verzorgingstehuizen. ”

Dàt is wat wordt bedoeld met “onze arbeidsmarkt is te rigide”.

U kunt het zich niet voorstellen hoe belangrijk het is dat onze arbeidsmarkt wordt los gemasseerd. Om onze schatkist weer te doen blinken, hebben we economische groei nodig. Bedrijven kunnen niet groeien omdat ze de mensen niet vinden. En omdat we niet competitief genoeg zijn natuurlijk (maar daarover gaat het nu even niet).

Als u intussen rood aanliep van woede, hier komt de nuance.

Het is natuurlijk ook zo dat bedrijfsleiders niet snel content zijn.
“U wilt hier graag poetsen? Fijn, maar dan moet u wel Nederlands kunnen spreken, lezen en schrijven.”
“Het spijt ons, we nemen geen Marokkanen in dienst, de klanten willen dit niet.”
“Maar mijnheer, u bent 59, weliswaar industrieel ingenieur, maar… waarom wilt u eigenlijk nog werken?”

En de ex-werknemers van Opel Antwerpen? Ruim de helft van de mensen die terug een job heeft moet het intussen met een derde minder loon doen. Dat is pijnlijk op het einde van de maand.

De schminkkamer

Nog even over die lichte depressie, euh recessie. Herman Daems (voorzitter BNP Paribas Fortis) en Luc Bertrand (CEO Ackermans & Van Haaren) vertelden in de schminkkamer dat ze niet geloven in een nulgroei voor de Belgische economie. Beide ondernemers zijn zelfs licht euforisch na hun bezoek aan het World Economic Forum in Davos. Gesprekken met de Europese leiders leerden hen dat iedereen in Europa op een zelfde lijn zit: begrotingsdiscipline muss sein!

Sinds Merkel haar fiscale pact op zak heeft, ziet ze er niet al te veel graten meer in dat de ECB massaal geld bijdrukt. Enkele weken geleden hebben de Europese banken voor een half biljoen euro geld getankt bij de Europese Centrale Bank. Op het einde van deze maand gaat voorzitter Mario Draghi nog een rondje trakteren. De verwachting bestaat dat er dan op zijn minst nog eens 1.000 miljard euro in het financiële systeem wordt gepompt.

Plots zijn er weer groene schermen te zien bij de banken, vertelt Luc Bertrand. Herman Daems is rotsvast overtuigd: de euro blijft bestaan. Als dàt waar is, wordt er nadien zeker een euro gestanst met de beeltenis van Super Mario, zoals de baas van de Europese Centrale Bank al sinds zijn aantreden wordt genoemd.

Maar dus, een milde, korte recessie. Dames en heren, begint u maar te consumeren.

Véronique Goossens

Z-Talk Goossens met Herman Daems en Luc Bertrand op Kanaal Z, het hele weekend lang in de weekendlus.
Volg Véronique Goossens op Twitter.