Spannend februari met Ellory en Soetewey

Spionage, mysterie, copycat en ook doordagelijks Vlaams. Suspens à la carte in februari.

Spion na de muur De Amerikaan Olen Steinhauer introduceerde in het jargon van de spionagewereld het raadselachtige nieuwe woord ’toerist’. Dat staat voor een spion van een geheime CIA-afdeling die blind een opdracht uitvoert zonder het hele plaatje van een operatie te kennen. In ‘De toerist’ was Milo Weaver zo iemand. Hij kreeg na een tijd van inactiviteit de opdracht opnieuw veldwerk te doen. In ‘De nooduitgang’ is familievader Milo opnieuw van de partij. Hij wordt van huis en haard weggeroepen om zijn loyauteit aan de dienst te bewijzen. Zijn opdracht bestaat erin een meisje van vijftien te doden. Steinhauer is niet helemaal ten onrechte vergeleken met John le Carré: net als Smiley heeft Milo een complexe en geschramde persoonlijkheid. Maar minder dan de Britse grootmeester heeft hij oog voor de psyche van de ‘vijand’. Niettemin een uitstekende spythriller met een stevig plot.

Obsessie Bij R.J. Ellory, een Brit die zijn thrillers in de Verenigde Staten situeert, ben je zeker van een beter dan goed misdaadverhaal. Vaak gaan zijn romans terug naar het recente verleden. Het poëtische ‘Een stil geloof in engelen’ speelt in 1939 in Georgia. Zijn schitterende ‘Een volmaakte vendetta’ omvat een halve eeuw geschiedenis van de maffia. Ellory, hij wordt wel eens verward met James Ellroy, moet het van gekwetste mensen hebben. Zo ook in zijn jongste thriller, ‘Een mooie dag om te sterven’. Detective Roy Irving van het NYPD onderzoekt een reeks moorden die wellicht bedreven zijn door een na-aper, een copycat. Hij doet op hun verjaardag moorden over die jaren geleden zijn gepleegd. Tijdens zijn onderzoek ontmoet Irving een man die jaren geleden ontsnapt is aan een seriemoordenaar en een obsessioneel expert werd. Geloofwaardige personages in een bittere wereld, Ellory tekent ze indrukwekkend.

Flesje water Michael Koryta mag dan – naar eigen zeggen – als grote voorbeeld Raymond Chandler hebben, in ‘Koude rivier’ is daar weinig van te merken. Zijn jongste thriller doet veeleer aan Stephen King denken. Maar King wordt, voorlopig, nog niet van zijn troon gestoten. Centraal in ‘Koude rivier’ staat de mislukte filmmaker Eric Shaw. Om toch maar wat boter op zijn brood te verdienen maakt hij home video’s. De mooie en rijke Alyssa Bradford vraagt hem een retrospectieve te filmen over het leven van haar schoonvader Campbell Bradford wiens einde nadert. Shaw moet daarvoor naar het stadje West Baden dat bekend werd om zijn geneeskrachtig water. En Alyssa geeft Shaw een oude fles water mee die nooit werd geopend. Als blijkt dat Campbell een wel heel mysterieus verleden heeft, zitten we helemaal in Stephen King’s land. Na schitterende thrillers als ‘Het stille uur’, ‘Erfenis’ en de al even briljante ‘Begraven’ is Koryta een andere weg opgegaan. Zullen King aficionado’s hem volgen?

Pure spanning ‘Het kan iedereen overkomen’, zo luidt de trailer van ‘Getuigen’. Je zou denken dat je promotie leest voor een nieuwe misdaadroman van Patrick De Bruyn die de spanning in het dagdagelijkse leven zoekt en vindt. Maar neen, je bent bij de net iets minder bekende Vlaming Rudy Soetewey. Hij grossiert met nominaties voor eerdere thrillers als ‘Inbraak’, ‘Moord’, ‘Vrienden’. Winnaars werden ze nooit, maar ze kwamen steeds op de shortlist van ofwel de Nederlandse ‘Gouden Strop’ als de Vlaamse ‘Hercule Poirot’. Of van beide. ‘Getuigen’ is een typische Soetewey, de meester van de kleine klik zoals een recensent zijn werk samenvatte. Bedrieglijk eenvoudig en met een hoog realiteitsgehalte. Op een trein is een man getuige van een rel onder jongeren. Tussenbeide komen of niet? Het slachtoffer blijkt er niet erg aan toe te zijn. Niets doen dus? Vlaamse suspens met weinig adjectieven.

Fred Braeckman