Schilder-illustrator Martin Vaughn-James overleden

Schilder-illustrator Martin Vaughn-James is op 3 juli in de Provence overleden. Vele stripliefhebbers kennen Martin Vaughn-James zonder het te beseffen. Hij is namelijk de man met het snorretje die in “Het scheve kind” de schilder Augustin Desombres belichaamt.

Schilder-illustrator Martin Vaughn-James is op 3 juli in de Provence overleden. Vele stripliefhebbers kennen Martin Vaughn-James zonder het te beseffen. Hij is namelijk de man met het snorretje die in “Het scheve kind” de schilder Augustin Desombres belichaamt.

De Engelse kunstenaar werd in 1943 geboren in Bristol. Na een verblijf in Londen, Montréal, Tokio en Parijs, woonde hij lange tijd in Brussel. In de jaren zeventig werkte hij samen met verschillende schrijvers en publiceerde hij vele tekeningen in magazines en kranten als Minuit, Obliques, la Nouvelle Critique, Libération en Jungle.

In Canada gaf hij vier “visuele romans” uit: Elephant (1970), The Projector (1971), The Park (1972) en The Cage in 1975. L’Enquêteur verscheen voor het eerst bij Futuropolis in 1984, vooraleer het werd heruitgegeven door Les Impressions Nouvelles.

The Cage is een heus schoolvoorbeeld van het abstracte narratief, een opeenvolging van perfect leesbare momentopnames van afgebrokkelde en versplinterende interieurs, ondertiteld door een onafhankelijke tekst die zich enkel in sfeer verhoudt tot de beelden. Het verhaal is geheel abstract, gevoelsmatig en sfeergebonden maar wel uitgebeeld in vormrealistische stillevens.

Vele stripliefhebbers kennen Martin Vaughn-James (1943) zonder het te beseffen. De Engelsman is namelijk de man met het snorretje die in “Het scheve kind”, een album uit de Duistere Steden-cyclus van Schuiten en Peeters, de schilder Augustin Desombres belichaamt.

The Cage dateert uit 1975, maar werd pas in 1986 in het Frans vertaald. De Franse stripmarkt kende toen een periode van grote bloei, wat zich ook uitte in toenemende belangstelling voor stripanalyse en -theorie. Omdat het zo’n ongewoon album is, vormde La Cage de ultieme toetssteen voor elk nieuw inzicht.

Vaughn-James liet zich voor The Cage inspireren door de Nouveau Roman, die de principes van de klassieke vertelling in vraag stelde, en maakte The Cage zonder scenario, al improviserend. Het resultaat van die oefening is boeiend, maar tegelijk complex en moeilijk toegankelijk.

Samen met La Cage gaf Les Impressions Nouvelles ook L’Enquêteur, een andere, minder hermetische “visuele roman” van Vaughn-James opnieuw uit, en publiceert het een essay met de titel La construction de la Cage van striptheoreticus Thierry Groensteen.

Vanaf midden de jaren tachtig wijdde Martin Vaugh-James zich hoofdzakelijk aan de schilderkunst en stelde hij regelmatig zijn doeken tentoon in Frankijk, België en Duitsland, waarin hij zijn narratieve kunsten op een andere manier vertolkte.