Santa Montefiore en Jan Van Loy

Zaterdag 5 november geeft de Britse bestsellerauteur Santa Montefiore rendez-vous op de BB.

Jan Van Loy

Zaterdag 5 november| 15u| Knack-stand 426 in Hal 4

Betekent ‘Ik, Hollywood’, een vuistdik epos over de Hollywoodtycoons, de definitieve doorbraak voor Jan Van Loy? Tekst en uitleg bij Maarten Dessing.

Achter de schermen van de voedselindustrie Zaterdag 5 november | 11.30u | Groene Zaal
Onderzoeksjournalistiek, het is niet bepaald een genre dat je meteen met culinaire verslaggeving associeert. De Nederlandse journalist Mac Van Dinther (De Volkskrant) verdiepte zich voor zijn boek Ons eten: het ware verhaal van de Nederlandse maaltijd in het productieproces van de koteletjes, aardappelen en tomatensoep die de Nederlander voorgeschoteld krijgt. Het brengt Van Dinther naar het hart van de voedselindustrie, met directeurs die dromen van ‘rivieren van tomatenpuree,’ of de grootste frietfabriek. Maar ook langs het erf van een veelgeplaagde aardappelboer en zijn bio-buurman, of de varkensstal waar de auteur een biobig adopteert. Niettegenstaande 15 jaar ervaring in de culinaire journalistiek kwam Van Dinther ook voor verrassingen te staan. “Over de veiligheid van ons voedsel hoeven we ons, ondanks EHEC- en dioxinecrises, minder dan ooit zorgen te maken. Mij frappeerde vooral het feit dat de consument weinig wakker ligt van de duurzaamheid van de producten die hij koopt. De voedselbedrijven zijn daar op dit moment harder mee bezig dan de consument. Terwijl de klant eigenlijk met zijn vork stemt: door een product te kopen, keur je een heel productieproces goed. Mijn boek toont de wereld die achter zo’n stuk groente of vlees schuilgaat.”Achteraan in het fraai vormgegeven boek zijn enkele tientallen recepten opgenomen, geïllustreerd met beelden van de Belgische foodfotograaf Tony Le Duc. (Minestrone)

De crisis van het federalisme Zaterdag 5 november | 12u | Blauwe Zaal Op een themadag rond hete hangijzers kan de aanslepende Belgische politieke crisis niet op de agenda ontbreken. In de Blauwe Zaal gaan drie schrijvers in debat. Oud-VRT-hoofdredacteur Jos Bouveroux schrijft met De barst in België … is er altijd al geweest een tweede boek over de aanloop naar de huidige impasse. Die aanloop, zo lijkt Bouveroux te betogen, begon al bij het ontstaan van België. De breuklijnen die vandaag het debat beheersen, waren al in het Belgische bestel aanwezig van bij het prille begin, meer dan 180 jaar geleden. Erik de Bruyn maakt in De terugkeer van de dwarsligger de balans op van het huidige democratische bestel. Hij vraagt zich af of politieke fenomenen als de Arabische lente, maar evengoed het inheemse wantrouwen tegenover de gevestigde politieke orde, geen aanwijzingen dat er een nieuwe vorm van democratie opkomt? Historicus Harry van Velthoven zorgt met zijn lijvige overzichtsstudie Waarheen met België dan weer voor het broodnodige historische inzicht. Het boek is een synthese van Van Velthovens universitaire carrière, die in het teken stond van de geschiedschrijving van de Vlaamse beweging in al haar facetten – ook die onderdelen die de huidige opiniemakers vergeten lijken te zijn. Aan het overzicht werd ook een speciaal hoofdstuk over de situatie anno 2011 toegevoegd. (ASP, Van Halewyck, VBK België)

Hoe leven Vlamingen en Walen samen? Zaterdag 5 november | 13.30u | Blauwe Zaal RTBF-journalist Christophe Deborsu is bij het Vlaamse publiek bekend als Wallon de service in het VRT-journaal, columnist in De Standaard én als medewerker aan de omstreden RTBF-documentaire Bye Bye Belgium uit 2006. De man die aan premier Leterme de eerste maten van de Marseillaise ontlokte, schreef met Dag Vlaanderen een eigenzinnig boek dat voor de Vlaming als handleiding bij Wallonië moet fungeren. Met een hoop onverwachte en soms behoorlijk surrealistische weetjes, met een portie zelfkritiek maar vooral met een flinke knipoog leidt Deborsu zijn Vlaamse lezers rond in Wallonië. Van een heel ander kaliber is Het Belgisch Labyrint van Geert van Istendael. Van Istendael schreef het boek al in 1989, waarna het uitgroeide tot een mijlpaal voor wie nog iets van ons land wilde begrijpen. Tegelijk is het ook een pleidooi voor de Belgische hebbelijkheid om problemen en conflicten tussen de gemeenschappen zonder geweld op te lossen. Anno 2011, na de langste regeringscrisis die dit land ooit heeft gekend, kon een herziene editie – de vierde intussen – dan ook niet ontbreken. (Borgerhoff & Lamberigts, Atlas)


Santa Montefiore Zaterdag 5 november | 14u | Groene Zaal Waanzinnig, een ander woord is er niet voor de verkoopcijfers van Santa Montefiore – op zeker ogenblik stond ze met maar liefst zeven boeken tegelijk in de Vlaamse top 100 van bestverkopende boeken. Niet dat Montefiore het voor het geld moet doen. Telg uit een Engels-Argentijnse familie die op vriendschappelijke voet staat met de Engelse royals en de Nederlandse prinses Maxima, debuteerde ze in 2002 met Meet me Under the Ombu tree, waarin haar Argentijnse omzwervingen een grote rol speelden. Het werd meteen een schot in de roos. Opvolgers als De Vergeet-me-nietsonate en De Zigeunermadonna gingen op dat elan verder. Amper een decennium later is Montefiore’s werk in twintig talen vertaald en is ze een van de best verkopende auteurs op de planeet. Ook in Vlaanderen kunnen haar boeken, met hun combinatie van romantiek en somptueuze settings, op veel bijval rekenen en bouwde Montefiore een trouwe fanbase uit. Een doortocht in Antwerpen kon dan ook niet uitblijven. Speciaal voor de Boekenbeurs vertelt Montefiore over haar schrijverschap en tien jaar in de hoogste regionen van de boekenverkoop. (Lannoo)


Strafrecht in de kijker Zaterdag 5 november | 14u | Oranje Zaal
Journaliste en schrijfster Margot Vanderstraeten slaagde erin het kruim van de Vlaamse strafpleiters voor de microfoon te krijgen. Piet Van Eeckhaut, Hans Rieder, Christine Mussche en anderen halen in Het geweten van de strafpleiters herinneringen op aan hun mentoren, de processen die hun het hardst geraakt hebben, de zaken die hen, ondanks hun ervaring, van de wijs wisten te brengen. Of ze gaan de discussie aan over het stijlverschil tussen de emotionelere aanpak van de oudere generatie en de technische spitsvondigheid van de jongeren in het vak. En tussendoor wordt er ook verwezen naar de grote afwezige in dit boek, Jef Vermassen. In twaalf intense interviews gaat Vanderstraeten op zoek naar het geweten van deze topadvocaten. Hoe verdedig je een zware crimineel of veelvoudige moordenaar? Hoe verdedig je overdag een pedofiel terwijl je ’s avonds terugkeert naar je gezin? Blijft je mensbeeld overeind als je dagelijks met plegers van gruwelijke feiten wordt geconfronteerd? Maar ook de lezer en de media krijgen een trap tegen hun geweten, voor hun rol in deze bij uitstek openbare processen. Nu er dit najaar enkele grote strafzaken op het programma staan, is Het geweten van onze strafpleiters verplichte kost voor al wie de assisenzaken van dichtbij of veraf volgt. (Linkeroever)

Iran: de kunst van het ontwijken Zaterdag 5 november | 14.30u | Gele Zaal

Terwijl de Arabische Lente het Midden-Oosten op zijn grondvesten doet daveren, doet het Iraanse regime er alles aan om de eigen machtspositie te vrijwaren. Om verzet in de kiem te smoren, oefent het regime van de ayatollahs een rigoureuze censuur uit op alle mogelijke kunstuitingen. Auteurs Pieter Verstraete en Peter Van Goethem ontmoetten in Iran enkele kunstenaars die er desondanks in slagen om toch een boodschap van verzet in hun werk te laten doorschemeren. Tegelijkertijd legt het duo ook enkele vraagstukken bloot. Zijn kunstenaars in Iran per definitie verplicht om in het verzet te gaan? Hoe wapen je jezelf tegen censuur die wordt uitgeoefend door mensen die de taal van de kunst amper verstaan? En waarom zijn Westerse kunstliefhebbers enkel in Iraanse kunst geïnteresseerd uit socio-politieke overwegingen, meer nog dan het kunstgehalte zelf? Iran, de kunst van het ontwijken toont de dubbelzinnigheid in het leven en werk van kunstenaars die zich tegen wil en dank op de frontlinie van de vrije meningsuiting gekatapulteerd zien, en stelt de juiste vragen. Een eye opener voor wie dacht dat na Tahrir en Tripoli de strijd gestreden was. (Acco)

Frank Hellemans en Michiel Leen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content