Popster Patti Smith wint National Book Award voor non-fictie

De rockdichteres was favoriet met haar memoires ‘Just Kids’, over haar leven als bohemien in het New York van de jaren ’60 en ’70.

Met de Amerikaanse National Book Award zet Smith de zoveelste kroon op haar werk. Naast de officiële eretitel van commandeur in de Franse Orde van Kunst en Letteren werd ze’ in 2007 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. Maar het is vooral haar officieuze titel van Godmother of Punk’ (mét hoofdletters) die tot de verbeelding spreekt. Al moet gezegd dat die niet helemaal klopt. Patti Smith is immers vooral een bruggenbouwer tussen de jaren ’60 en ’70 geweest, tussen de iconen van de beatbeweging en Bob Dylan enerzijds en de New Yorkse punkbeweging anderzijds.

In ‘Just Kids’ staat haar tumultueuze relatie met fotograaf Robert Mapplethorpe centraal. Hij is volgens Smith de belangrijkste man uit haar leven en leverde ook de foto’s voor al haar LP-hoezen. In het bijzonder de passages over hun langdurig verblijf in het legendarische New Yorkse Chelsea Hotel zijn symbolisch voor haar rol als verzoener van de erfenis van de geëngageerde singer-songwriters uit de jaren ’60 en de woede van de jonge punkbeweging. Vóór haar woonde ook Dylan lange tijd in het Chelsea Hotel en Sid Vicious, de verpersoonlijking van de uitwassen van de punk, heeft er vermoedelijk zijn vriendin Nancy Spungen vermoord in een heroïneroes.

In haar speech hield Smith een betoog voor het papieren boek. ‘Ik droomde vroeger van een eigen boek, eentje dat ik op een schap van mijn boekenkast zou kunnen zetten. Alstublieft, laat boeken niet schieten, welke technologische vooruitgang we ook meemaken. Er is niets mooier in onze materiële wereld dan een boek.’

Zo gedoodverfd als Smith favoriet was in de categorie non-fictie, zo verrassend was de winst van Jamie Gordon in de categorie fictie. Haar ‘Lord of Misrule’ – een publicatie van de kleine literaire uitgeverij McPherson & Company over de harde wereld van de paardenrennen, dat zich afspeelt in West-Virginia – werd door de jury geprezen als ‘een levendige, memorabele en stilistisch rijke roman’.

De grote verliezer in diezelfde categorie was Peter Carey (genomineerd voor het geprezen ‘Parrot en Olivier in Amerika’), die na de Booker Prize nu ook met de National Book Award een prestigieuze literaire prijs aan zijn neus voorbij ziet gaan. De literaire hype van het jaar, ‘Vrijheid’ van Jonathan Franzen, haalde zelfs de shortlist niet. Niet echt verrassend, want de National Book Awards hebben de reputatie om te kiezen voor minder voor de hand liggende finalisten en laureaten. Tot grote ergernis soms van grote uitgeverijen die graag hun paradepaardjes in de prijzen zien vallen.

Niet alleen de literaire prijzen van de National Book Awards zijn prestigieus en lucratief (elke winnaar gaat naar huis met 10.000 dollar en een kristallen beeldje). Ook een tafel tijdens de ceremonie is dat: kostprijs 12.000 dollar. De National Book Awards zijn een initiatief van de National Book Foundation en werden dit jaar voor de 61ste keer uitgereikt.

Jeroen Bert

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content