P.F.Thomése di 9 november

Op dinsdag 9 november komen Pol Hauspie én lesbische auteurs op verhaal.

P.F.Thomése (Uur van de Literatuur)

Dinsdag 9 november – 15u – Knack-stand 426

Voor zijn debuut in 1991 kreeg P.F. Thomése prompt de AKO Literatuurprijs. Sindsdien ging hij vaak de autobiografische en vooral satirische toer op, zoals in Vladivostok!, waarin hij de mediawereld hekelde, en het politiek niet correcte schelmenrelaas J.Kessels:The novel. Afgelopen maand publiceerde hij een nieuwe roman De weldoener. Interview door Piet Piryns.

Van L & H Wonderboy tot Pol

Dinsdag 9 november – 19u – Groene Zaal

Wanneer het vroegere spraaktechnologiebedrijf Lernout & Hauspie in beeld komt, is het meestal Jo Lernout die op de voorgrond treedt. Pol Hauspie laat een optreden in de schijnwerpers in de regel liever over aan zijn ex-buddy in crime Lernout. In Priester, muzikant, piloot presenteert Hauspie nu zijn versie van het verhaal maar zoals de titel doet vermoeden, laat Hauspie het achterste van zijn tong niet helemaal zien. Hij wil met dit boek eerst en vooral bewijzen dat er voor hem na het failliet van het legendarische L & H nog wel degelijk een leven was. In die zin is het betekenisvol dat Hauspie, in tegenstelling tot Lernout, liever niet in cassatie ging tegen het onlangs gevelde vonnis: voor hem is L & H immers definitief voorbij. Of misschien dat hij gewoonweg liever in het verborgene bleef na de L & H-perikelen, getrouw het motto: vivons heureux, vivons cachés. Hauspie legt uit hoe zijn recept voor een nieuw gelukkig evenwicht na het spraakmakende débacle eruit ziet. In zekere zin serveert Hauspie dus een feel good-verhaal met als boodschap dat iedereen, hoe gebroken ook, toch nog een toekomst kan hebben.

De L is van …

Dinsdag 9 november – 20u – Oranje Zaal

Sinds de jaren tachtig bestaat er aan sommige literaire academische faculteiten zoiets als gender studies. Hoe bepaalt het geslacht van de auteur de inhoud van het werk? Sindsdien spreekt men bijvoorbeeld ook van feministische literatuurstudie en -kritiek. Om die geslachtsfocus nu ook te verscherpen tot lesbische of mannelijke homoliteratuur ligt echter niet zo voor de hand. Het verwijt van sexisme is dan immers vlug gemaakt. De populaire lesbische auteurs Anja de Crom (Halsoverkop, Villa Volta) en Adrienne Nijssen (Dansen op de waterlijn, De derde draad, Noem mij maar Maud) liggen daar allesbehalve van wakker. Zij geven zelf aan dat ze expliciet lesbische literatuur willen plegen en kregen daar nu ook de publieksprijs van beste lesbische boek voor. Chicklit of ondeugende damesliteratuur is ondertussen toch ook ingeburgerd geraak! Toch benieuwd wat het zou geven moest er binnenkort een prijs worden uitgeschreven voor beste homoseksuele en dus mannelijke roman. Wedden dat Tom Lanoye met zijn moederlijke hommage Sprakeloos dan eindelijk prijs heeft?

Frank Hellemans