Meisjes aan de macht bij 3e Frappant TXT

Dit weekend vond in de Antwerpse Permekebibliotheek de finale plaats van de dichtwedstrijd Frappant TXT. Michiel Leen volgde het jonge talent van dichtbij.

Acht erg uiteenlopende finalisten dongen naar de winst. Maar in deze derde editie waren de meisjes aan de macht.

Frappant TXT, een organisatie van de Antwerpse VZW Creatief Schrijven en de provincie Antwerpen, is een afvallingsrace voor jonge dichters (in de aller breedste zin van het woord) op zoek naar een podium. Wie uit de massa aan inzendingen geselecteerd wordt om in één van de voorrondes in het Antwerpse ommeland (de ‘parking’ rond ’t Stad, weet u wel) zijn strepen te verdedigen, wordt ook eerst twee dagen op coachingsweekend gestuurd. Dat daarbij advies wordt gegeven waarbij “boekachtige” zinnen uit de tekst worden verwijderd opdat deze on stage beter zou bekken, is een aparte discussie waard.

Niettemin betékent Frappant TXT winnen wel wat: Maud Vanhauwaert, vanavond in de jury, maakte de sprong naar poëziepodia overal te lande na haar winst in de eerste editie anno 2010. Sindsdien is ze van de ladnelijke poëziepodia niet meer weg te slaan.

Kermis Gimmicks à gogo op de doorzonde bovenverdieping van de bibliotheek: zo kan het publiek zich vermeien bij een automaat waarin een arme dichter opgesloten zit, die op eenvoudig verzoek een gedicht declameert. Een fanfaretje doet dienst als ontvangstcomité. Ook zijn er promomeisjes en -jongens die er, gewapend met een camera, voor zorgen dat uw tronie op een flesje luxepils verschijnt. Of de halfnaakte dames op wier lichaam enkele versregels uit het oeuvre van de finalisten gekliederd worden. Het is eens wat anders dan lezen op de tablet-PC. Zonder touch screen, weliswaar.

De finale van de wedstrijd heeft steeds iets kermis-achtigs, compleet met organisatie-figurantes in burlesque-outfit. Presentator Kevin Major lijkt in al zijn professionalisme -inclusief bindteksten op iPad – wat uit de toon te vallen. Waar is de tijd dat Stijn Vranken zich als gelegenheidspresentator door de presentatie freewheelde?

Het wordt sowieso een lange avond: maar liefst 8 finalisten dingen mee naar de overwinning. Nadat ze alle acht de revue gepasseerd zijn, beraadslaagt de jury een uur lang en mogen er drie titelkandidaten terugkomen. Il y en a pour des heures, kortom.

Bij de heren valt vooral Dieter Brusselaars op. De 21-jarige Turnhoutenaar is een van de weinigen die vanavond een echt type neerzet. Enfin, dat hopen we toch voor hem; met de campy mannetjesputter die in de tekst een zekere Esther fileert, wil je echt geen Facebookvriendje zijn.

Ook Jurgen Nagielski willen we nog aan het werk zien. Of vooral: horen . Een stem voor de nachtradio. Teksten idem.

Hiphip bevestiging!
Maar het moet gezegd: het echte vuurwerk komt vanavond van de vrouwen op het podium. Daphné Verhelst kreeg van de jury een wildcard voor de finale. De West-Vlaamse heeft de gestileerde charme van Lana Del Rey. Zonder een spier te vertrekken serveert ze een verhaal waarin de beschetenheid van het leven en de tragiek van slechte seks de hoofdtoon voeren.

Carmien Michels laat zich aan captatio benevolentiae weinig gelegen liggen. “Als jullie de mensen zijn met wie ik het moet doen, waar gaan we dan naar toe?” klinkt het ijzig. Waarna een associatief verhaal volgt waar helaas weinig lijn in te trekken is. Passeren de revue: een ex-vriendje, een dode oma, een man die kaarten verkoopt voor Damiaanactie. Een beetje closure mis je wel. Toch zal zij vanavond de tweede plaats halen.

Line Mertens wordt aangekondigd als stand-up comedienne. Zij ziet alle gênante gebreken van haar toehoorders, maar vindt dat niet erg. “Ik zie uw hart door uw ogen,” klinkt het charmant. En iets nadrukkelijker: “u hoort van mij te houden!” Of verderop: “Hiphip ik, hiphip mij, hiphip bevestiging.” Nou, daaraan alvast geen gebrek. De jury looft Mertens om haar Brits aandoende flair en roept haar na de tweede finaleronde uit tot winnares.

Mooi meegenomen
Juryvoorzitter en uitgever Rudy Vanschoonbeek is opgetogen over deze editie. Vanschoonbeek kan vergelijken: ook in 2010 was hij juryvoorzitter. “Het was een sterke editie. De sterkte van de vrouwelijke kandidaten stond voor de jury al bij de eerste beraadslaging vast.” Winnares Line Mertens kan alvast Vanschoonbeeks interesse wekken. “Ik heb haar uitgenodigd om het eens over haar teksten te hebben en ben benieuwd om meer van haar te lezen.”

Ook organisatrice An Leenders van VZW Creatief Schrijven blikt (moe maar) tevreden terug. “De sterkste tekst heeft gewonnen, maar het was ook een sterke editie. Je ziet dat steeds meer kandidaten met een ‘voorgeschiedenis’ in woordkunst- of acteeropleidingen hun weg naar dit podium vinden. Dat de winnaars gepubliceerd worden in het tijdschrift Deus Ex Machina én een podiumplaats krijgen op het Felix Poetry Festival is mooi meegenomen.”

Michiel Leen