‘Julien Weverbergh is een geldgeile aap’ (Rechtzetting)

© Belga

In het jongste nummer van De Brakke Hond is Jeroen Brouwers weer goed op dreef: over geldzaken en over ‘wereldreus’ Harry Mulisch.

Jeroen Brouwers doet een boekje open over de handel in literaire manuscripten en huldigt het schrijverschap van Harry Mulisch, één jaar na diens dood.

Brouwers mag dan al met de gezondheid sukkelen en nog moelijk kunnen schrijven, als polemicus is hij opnieuw alive and kicking. Voor de vijfde keer publiceert hij in De Brakke Hond zijn ‘Restletsels’, een afrekening met Aad Meinderts, directeur van het Nederlands Literair Museum in Den Haag.

Jaap Goedegebuure, ooit een goede vriend van Brouwers, versjacherde Brouwers’ manuscript van ‘Exelse testamenten’ – een cadeautje van de meester aan zijn vriend uit betere tijden – voor 3.500 euro, aldus een ontgoochelde Brouwers. Aanleiding voor Brouwers om andere geldbedragen uit de lade te diepen en zijn ex-vriend Julien Weverbergh terloops ook een veeg uit de pan te geven. Weverbergh verkocht Brouwers’ brieven aan hem, die aan de basis lagen van ‘Kroniek van een karakter’, voor 22.000 euro aan een privéverzamelaar: ‘Net als professor doctor J. Goudegebuure is J. Weverbergh een geldgeile aap, vriendschap verramsjend aan wie er het meest voor biedt.’

Rechtzetting

In tegenstelling tot wat hier eerder werd beweerd, betaalde dus niet het Letterenhuis maar een particuliere collectioneur de 22.000 euro voor Brouwers’ brieven. Leen van Dijck, directeur van het Antwerpse Letterenhuis, attendeerde op de fout die in in onze eerdere berichtgeving was geslopen waar stond dat het Letterenhuis dit bedrag had opgehoest. Brouwers schrijft immers zelf dat Weverbergh aanvankelijk zijn brieven aan het Letterenhuis had aangeboden maar daarna iemand vond ‘die nog hebberiger’ was en bereid om het oorspronkelijke bod van het Letterenhuis te overtroeven.

Vergeleken bij de 500.000 euro die de erven Elsschot onlangs toucheerden, is deze 22.000 natuurlijk een peulschil. En ook Joop Schafthuizen, partner van Gerard Reve zaliger, mag niet klagen. Hij puurde destijds 160.000 gulden uit de verkoop van het manuscript van Reves cultroman ‘De avonden’. Jef Geeraerts moest het met 100.000 euro stellen toen hij zijn archief in het Letterenhuis deponeerde. Wat de erven Louis Paul Boon van het Letterenhuis hebben ontvangen, wordt verzwegen uit vrees voor een sneeuwbaleffect.

Brouwers citeert ook nog leuke bedragen voor manuscripten van Hugo Claus – die onder andere bij De Slegte te koop liggen – en van Mulisch. In hetzelfde nummer van De Brakke Hond wijdt Brouwers een lang essay aan het oeuvre van zijn leermeester onder de titel ‘De wereldreus’. Brouwers herinnert zich gesprekken met Mulisch in aanwezigheid van diens boezemvriend-schaaktalent Hein Donner (Onno in ‘De ontdekking van de hemel’). Ook de vader van Mulisch komt om het hoekje kijken. Brouwers besluit dat het voorlopig veel te vroeg is om een biografie over Mulisch te maken: ‘Men zou er goed aan daar zo’n vijfentwintig jaar mee te wachten. Vandaag en voorlopig is over Mulisch nog alles, alles overbekend.’

Frank Hellemans

De Brakke Hond, herfstnummer (04) 2011

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content