James Patterson opnieuw best betaalde auteur

En verder in het boekenjournaal: de afloop van een verhaal verklappen vergalt het leesplezier niet, tenzij het om een plotgedreven Patterson gaat.

Patterson blijft lijst best betaalde auteurs aanvoeren

De 64-jarige thrillerauteur James Patterson is voor de tweede maal op rij de best betaalde auteur ter wereld. De Amerikaan verdiende vorig jaar 58 miljoen euro, zo een 10 miljoen euro meer dan de periode mei tot april vorig jaar. Dat meldt Forbes, het zakentijdschrift dat elk jaar een lijst van best betaalde auteurs publiceert.

Patterson is vooral bekend van zijn reeksen ‘Alex Cross’ en ‘Women’s Murder Club’. Voor zijn eerste boek ‘The Thomas Berryman Number’ uit 1976 won hij de Edgar Allan Poe Award voor beste debuut.

In 2009 wist hij een winstgevende deal te sluiten met Hachette Book Group: voor 14 miljoen euro beloofde hij zeventien boeken te schrijven. Met de hulp van een rist coauteurs staat de teller nu op tien publicaties.

Chicklitauteur Danielle Steel heeft met haar inkomen van 14 miljoen euro een tweede plaats weten te bemachtigen. Zij schrijft vooral romantische vrouwenboeken, maar heeft ook enkele kinderboeken op haar naam staan.

J.K. Rowling, schrijfster van de Harry Potter reeks, prijkte jarenlang bovenaan de lijst, maar is nu niet langer in de top tien terug te vinden. Haar ‘bescheiden’ 3.5 miljoen euro inkomsten van het afgelopen jaar, zijn daar niet vreemd aan.

Zie ook: Nu.nl

Meer leesplezier als je weet hoe het afloopt

Voor sommige mensen is het een bron van grote ergernis: recensenten die het einde van het pas verschenen boek verklappen of een vriend die je een boek in de handen stopt en zegt ‘moet je lezen, ze gaat uiteindelijk dood’. Toch zou de clou prijsgeven het leesplezier vergroten. Dat stellen onderzoekers van de Universiteit van Californië in San Diego.

Psychologiestudenten kregen de opdracht verhalen te lezen tussen de 1400 en 4200 woorden lang. Alle genres passeerden de revue: van Roald Dahl, over Agatha Christie naar Raymond Carver of Anton Tsechov. Sommige verhalen bleven ongewijzigd, andere lezers wisten door een extra alinea aan het begin van het verhaal de plot al op voorhand, een derde groep lazen onmiddellijk enkele losse zinnen die het einde verklapten. De verhalen waarbij het einde van meet af aan duidelijk was, werden meer gewaardeerd dan de verhalen waarbij dit niet het geval was.

Volgens Jonathan Leavitt, een van de onderzoekers, zijn echt goede verhalen voldoende complex om, ook al is het einde al gekend, met plezier gelezen te worden. ‘Zodra een verhaal je grijpt, deel je de hoop en de angst van de personages, of je nu weet hoe het afloopt of niet’, stelt hij in NRC Handelsblad.

Leavitt moet toegeven dat het effect van de zogenaamde ‘spoilers’ waarschijnlijk samenhangt met de kwaliteit van het verhaal, maar hoe ze elkaar precies beïnvloeden is onduidelijk. ‘Verhalen die niet zo goed geschreven zijn, zijn vaak ook moeilijker te begrijpen en spoilers nemen wat van die verwarring weg. Dat doen ze ook bij zeer goed geschreven, maar complexe verhalen. Maar misschien zijn spoilers minder effectief bij heel ‘platte’, simpel geschreven, volledig plotgedreven verhalen met weinig interessante details, zoals James Patterson.’ Zonder dat het einde bekend wordt gemaakt blijkt het werk van laatstgenoemde auteur wel bijzonder populair. Volgens het tijdschrift Forbes is hij ook in 2011 de best betaalde auteur ter wereld (zie bericht hierboven).

De resultaten van het onderzoek verschijnen binnenkort in Psychological Science.

IP

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content