Het Beste Boek: de keuze van Knack-eindredacteur Joost Albers

Voor de verkiezing van Het Beste Boek houdt Joost Albers een pleidooi voor ‘Joe Speedboot’ van Tommy Wieringa. ‘Lezen moet u dit boek vooral om de taal en de stijl.’

Het Beste Boek: de keuze van Knack-eindredacteur Joost Albers

Knack gaat samen met Radio 1 op zoek naar Het Beste Boek. Welk Nederlandstalig boek van de voorbije 25 jaar moeten we gelezen hebben? Een literair panel stelde een suggestielijst van 100 boeken samen waaruit u mag kiezen. De winnaar wordt op 11 november bekend gemaakt.

Knack-eindredacteur Joost Albers houdt alvast een warm pleidooi voor zijn favoriete boek: Joe Speedboot van Tommy Wieringa (2005)

Het Beste Boek: de keuze van Knack-eindredacteur Joost Albers

‘Het is een warm voorjaar, in de klas bidden ze voor me omdat ik al meer dan tweehonderd dagen van de wereld ben. Ik heb doorligplekken over mijn hele lichaam en een condoomkatheter om mijn fluit.’ Zo luiden de eerste regels van Tommy Wieringa’s Joe Speedboot. Aan het woord is Fransje Hermans, die na een ongeluk in coma ligt en bijna volledig verlamd is. Fransje woont in het wat slaperige Lomark en maakt kort na zijn ontslag uit het ziekenhuis kennis met Joe Speedboot ‘ die als een meteoriet ons dorp binnen kwam’.

De prachtige vriendschap tussen de aan zijn rolstoel gekluisterde ik-verteller en de ‘lichtzinnige tovenaar’ Joe vormt de belangrijkste verhaallijn in deze omvangrijke roman. De opgroeiende jongens maken grootse plannen, beleven tragikomische avonturen en worden allebei verliefd op de beeldschone ‘PJ’, die uiteindelijk met iemand anders trouwt. Aan het eind trekt Joe de wereld in en blijft Fransje achter in zijn dorp, dat na de aanleg van een nieuwe autoweg is verdwenen achter een metershoge geluidswal. ‘We horen inderdaad niks, net zomin als wij nog worden gehoord.’

Lezen moet u dit boek vooral ook om de taal en de stijl. Wieringa schrijft met veel zwier, de toon is lichtvoetig en de beelden zijn krachtig. Hij heeft het over ‘jaloezie waar je jeuk van in je hoektanden krijgt’, koeien die ‘kijken zoals de hemel naar ons kijkt: groot en zwart en leeg’ en Nederlanders die ‘bewogen alsof ze overal de weg wisten, met een voetstap die zwaar was van het eigen gelijk’.

Ook door het vertelplezier dat van elke bladzijde spat, neemt deze weergaloze roman in de Nederlandse literatuur van de afgelopen 25 jaar een unieke plaats in.

Partner Content