Gerard Donovan – Julius Winsome

Een roman waarvan de eerste zin luidt: ‘Ik denk dat ik het schot hoorde’, en waarvan de hoofdpersoon één pagina verder een verhaal van Tsjechov zit te lezen: daarin móét de echo van dat schot wel nog heel lang naklinken.

Gerard Donovan – Julius Winsome
Uit het Engels vertaald door Marion op den Camp
Uitgeverij: Ailantus, Amsterdam
Aantal pagina’s: 183
ISBN: 978-90-895-3010-3

Een roman waarvan de eerste zin luidt: ‘Ik denk dat ik het schot hoorde’, en waarvan de hoofdpersoon één pagina verder een verhaal van Tsjechov zit te lezen: daarin móét de echo van dat schot wel nog heel lang naklinken.

En dat gebeurt in Gerard Donovans Julius Winsome ook. Anders dan in Tsjechovs beroemde toneelstuk is het hier overigens geen doodgeschoten meeuw, maar een doodgeschoten hond die het verhaal op gang brengt. Als er dan even later melding wordt gemaakt van Shakespeare, weet je al bijna zeker dat er nog meer dan alleen hondenbloed zal vloeien. Wraak!

Titelfiguur Julius Win-some woont al 51 jaar in een blokhut in het ruige noorden van Maine. Die heeft hij geërfd van zijn vader, een groot lezer, die op die onwaarschijnlijke plek – de dichtstbij gelegen volgende hut staat vijf kilometer verderop – een flink stuk van de wereldliteratuur had samengebracht: de wanden worden ingenomen door kasten met daarin 3282 boeken (vandaar Tsjechov en Shake-speare dus).

Een vrouw is er ooit wel even geweest in zijn leven, maar ondertussen woont Julius alweer jaren alleen, met als enige gezelschap zijn hond Hobbes. Die dus door dat schot uit de eerste zin dodelijk getroffen wordt.

Want hoe afgelegen hij ook woont, Julius’ territorium wordt wél geregeld bezocht: door jagers. Het gebeurde met Hobbes brengt hem ertoe met grootvaders geweer uit de Eerste Wereldoorlog eropuit te trekken. Er is nu helemaal niemand meer die ‘ziet hoe je leeft, wat je doet’ – vandaar misschien?

De rest van het boek is een indringende vertelling, in mooie, treffende beelden verwoord (Donovan is in de eerste plaats dichter) over geweld en de zin van het leven. Liefde, literatuur en dood – deze drie, maar de meeste van deze is… (De eenzaamheid?) Leest u het zelf om het antwoord van dit boek op die vraag te vinden: het is de moeite waard.

Herman Jacobs

Partner Content