De schootgebeden van Charlotte Roche: een Belgische connectie

Charlotte Roche beheerst de Duitse literaire herfst. Haar nieuwe boek ‘Schossgebete’ is weer een schot in de roos.

Roche is drieëndertig jaar en een internationale beroemdheid. Drie jaar geleden publiceerde de in Engeland geboren duivel-doet-al ‘Feuchtgebiete’ (Vochtige streken) en werd daardoor meteen multimiljonair. In een gesprek met ‘Der Spiegel’ zegt ze dat ze sober leeft. De opbrengst van haar debuutverkoop (2 miljoen exemplaren in de Duitstalige contreien) heeft ze helemaal in onroerend goed belegd.

Ook haar nieuwe roman, ‘Schossgebete’, gaat op het eerste gezicht weer over seks en breekt volgens de auteur het laatste taboe: seks binnen het huwelijk. De these is: alle vrouwen zijn neurotisch en sadomasochistisch. De maar zelden geciteerde ondertitel luidt trouwens: ‘Die Geschichte einer Grossstadtneurotikerin – mit autobiografischen Zügen’ of ‘Het verhaal van een neurotica uit de grootstad – met autobiografische trekken.’ De titel ‘Schossgebete’ is een neologisme en is een suggestieve variant op het woord ‘Stossgebet’, wat zo veel als schietgebed betekent. ‘Schootgebeden’ verschijnt in oktober in een Nederlandse vertaling bij de Bezige Bij, die eerder al ‘Vochtige streken’ publiceerde. In Duitsland drukte uitgeverij Piper meteen 500.000 exemplaren van de nieuwe roman, die op 10 augustus verscheen en in ‘Der Spiegel’ al op nummer één stond van de Duitse bestsellerslijst.

Nagenoeg alle kritieken over ‘Schossgebete’ zijn lovend. Roche kan schrijven, daar is iedereen het over eens. Haar nieuwe roman is een goed geschreven tragikomedie, want de lezer merkt snel dat seks een soort folie is waarmee de schrijfster haar pijn overtrekt. Die pijn heeft een Belgische connectie: tien jaar geleden kwamen Roches drie broers (6, 9 en 21 jaar) allemaal om in een auto-ongeluk. Haar moeder werd zwaar gewond. Het gezin was met Charlottes bruidskleed op weg naar Engeland, waar de schrijfster zou trouwen. Roche bevestigt graag dat haar boek uit haar eigen ervaringen put. In een interview zegt ze lachend: ‘Het is een taboe om voor altijd treurig te zijn.’ Zelfs als ze met haar man in bed ligt, ligt de dood aan haar zij. Meer eros en thanatos heeft wellicht niemand in voorraad.

Elizabeth Kiel uit ‘Schossgebete’ is zonder meer het alter ego van Charlotte Roche, die zelf drugs en alcohol afgezworen heeft. In de plaats kwamen joggen, yoga en seks. Intussen treedt ze, net als vroeger toen ze tv-programma’s modereerde, op als erotisch adviseur. Ze heeft geen begrip voor vrouwen die ‘hard to get’ zijn, ‘hun oester sluiten’ en er een kat op nahouden. Eerste advies: schaf de kat af. Tweede advies: spreek met mannen nooit over relatieproblemen, want daar hebben ze allemaal een hekel aan, zelfs degenen die veinzen dat ze interesse hebben. Derde advies: beschouw de man niet als je vijand, zoals de oude feministen doen. Vierde advies: seks en liefde hebben met elkaar niets te maken. Het lijkt erop dat Roche alles uitspreekt wat ze denkt. Het is niet eens zeker of ze van zichzelf vindt dat ze provoceert. Al in 2005 trok ze dwars door Duitsland en las fragmenten voor uit een in 1978 verschenen dissertatie van een zekere Michael Alschibaja Theimuras met als thema ‘Penisverwondingen bij masturbatie met stofzuigers’.

Haar aanhankelijkheden maakt Roche publiek. Ze heeft op haar rechterbovenarm een tattoo ‘Van Dyck Qualitätskaffee’ omdat dit het lievelingsmerk van haar man is. Op haar linkerarm staan de namen van haar kinderen in een bloemenruiker gegraveerd. Verder draagt ze als tatoeage de cover van Jonathan Safran Foers ‘Dieren eten’, want Roche is vegetarisch. Cola, Nutella en kinderchocolade komen niet in huis. Roche is verder een uitgesproken vijand van de Duitse boulevardkrant BILD die haar ooit probeerde te chanteren en die in ‘Schossgebete’ de ‘DRUCK-Zeitung’ heet.

Piet de Moor

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content