Britse schrijvers veroordelen lasterwet

Een aantal Britse schrijvers heeft er bij de regering Cameron op aangedrongen om de hervorming van de wetgeving op lasterpraktijken snel goed te keuren.

Salman Rushdie, Ian McEwan, Ali Smith, Julian Barnes en nog een aantal Britse auteurs hebben premier Cameron gemaand om de hervorming van de zogenaamde lasterwet niet te torpederen. De laatste aanpassing aan de wet dateert van 1842.

Het is inderdaad zo dat steeds meer buitenlandse organisaties en privépersonen van de achterhaalde en repressieve Britse wetgeving op lasterpraktijken gebruik maken om kritische opmerkingen van journalisten, schrijvers en bloggers over hun praktijken in de kiem te smoren. Een treffend voorbeeld daarvan was een klacht van de Saoedische miljardair Khalid bin Mahfouz die in 2005 in Londen een zaak aanhangig maakte tegen de Amerikaanse terrorisme-experte Rachel Ehrenfeld.

In ‘Funding Evil: How terrorism is financed – and how to stop it’, een boek waarvan slechts een twintigtal exemplaren via Amazon in Engeland was beland, had Ehrenfeld beweerd dat Mahfouz financiële steun verleende aan Al Qaida. Ehrenfeld werd in Engeland tot een zware geldboete (225.000 pond) veroordeeld, maar als Amerikaanse weigerde ze de jurisdictie van de Britse rechtbank te erkennen. De affaire vormde drie jaar geleden voor de Amerikaanse regering een aanleiding om Amerikaanse burgers beter tegen Britse veroordelingen wegens laster te beschermen en een eigen wet uit te vaardigen.

In Engeland is de voorbereiding van die hervorming, die drie jaar duurde, zo goed als rond. Alle politieke partijen, uiteraard ook de oppositionele Labour Party, waren het ermee eens dat de oude en repressieve wetgeving op lasterpraktijken aangepast moest worden. Maar door een initiatief van filmproducent David Puttnam werd de hele onderneming weer op de helling gezet. Puttnam, die deel uitmaakt van het Hogerhuis, wil immers nog enkele amendementen aan het ontwerp toevoegen.

Zolang Puttnam ter zake de steun van het hele Hogerhuis geniet, is de regering Cameron niet bereid om het wetsontwerp op de agenda van het Lagerhuis te plaatsen. Daardoor vermindert de kans dat het ontwerp nog in deze legislatuur goedgekeurd kan worden. Maar als de regering dit ‘historisch moment voor de vrije meningsuiting’ laat passeren, blijft Londen de hoofdstad van het lastertoerisme, aldus de protesterende schrijvers in hun appel.

Met zijn amendement op het bestaande ontwerp wil Puttnam bereiken dat een arbitrerende instantie opgericht wordt die moet bemiddelen tussen personen die zich belasterd voelen en degenen (pers, schrijvers etc.) die voor het verspreiden ervan verantwoordelijk worden geacht. De tegenstanders van Puttnam trokken hard van leer tegen een bepaling waarbij kranten genoodzaakt zouden worden om omstreden bijdragen vóór publicatie voor te leggen aan een beschikkende reguleringscommissie. Dat voorstel werd intussen wel ingetrokken.

Engeland geniet een uiterst kwalijke reputatie op het punt van de wetgeving op lasterpraktijken. De Britse hoofdstad wordt door spotters ook wel eens ‘a town called sue’ genoemd, een stad die vervolging heet. De Britse schrijvers beklemtonen in hun appel dat de huidige Britse wetgeving een schande voor het hele land is.

Piet de Moor

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content