Boekzine: kleine uitgeverijen in de schijnwerper

De winnaars van de Costa Awards, ’the 99 percent’ ten tijde van het oude Rome en de vrijheid die de luiheid overwint.

Voor de Davids van de literatuurOp 1 juli 2012 verschijnt het eerste nummer van Boekzine, een glossy magazine met informatie over boeken en auteurs van kleine uitgeverijen. Doel is om deze kleine uitgeverijen en auteurs, die in een ware David versus Goliath-strijd moeten opboksen tegen hun grotere tegenhangers, wat meer in het daglicht te plaatsen. “Met de glossy hopen we meer aandacht te krijgen voor deze schrijvers en boeken”, aldus Aad Verhoef, uitgever van PAMAC.

Het magazine zal om de 3 maanden verschijnen. In het blad zal er ruimte zijn voor interviews met auteurs, uitgevers en boekhandels, boekbesprekingen, boekrecensies en boekfragmenten, nieuws over auteurs, boeken en evenementen. In het blad worden tevens kortingsbonnen en een prijspuzzel opgenomen. Bekroond voor literaire dienstenGisteren werden de winnaars van de Costa Book Awards, literatuurprijzen voor Britse en Ierse schrijvers, bekendgemaakt. In de categorie fictie won Andrew Miller, met zijn roman ‘Pure’. Carol Ann Duffy bleek de beste in de categorie poëzie, met haar gedichtenbundel ‘The Bees’. Christie Watson kreeg in de categorie ‘eerste roman’ een Costa Award voor ‘Tiny Sunbirds Far Away’ en in de categorie jeugdliteratuur ging de prijs naar Moira Youngs ‘Blood Red Road’. De Costa Award voor non-fictie ging naar ‘Now All Road lead to France’ van Matthew Hollis.

De algemene winnaar wordt door een nieuwe jury op 24 januari bekendgemaakt.

Occupy Forum Romanum
Door de aanslepende financiële crisis en de actiegroepen die daaruit zijn ontsproten, is intussen iedereen bekend geworden met de termen ’the 1 percent’ en ’the 99 percent’, respectievelijk de haves en have-nots van onze samenleving. Met ‘Invisible Romans’ ontkracht de Amerikaanse auteur Robert Knapp de stelling van de protestanten dat de ongelijkheid in de VS een nieuw fenomeen is.

De geschiedenis leert ons dat die ongelijkheid er altijd al is geweest, en een levendig voorbeeld daarvan is het oude Rome, meent Knapp. Een groot verschil met de huidige situatie is echter dat het plebs er toen niet aan dacht te protesteren tegen die rijke elite en te betogen voor meer gelijkheid. Zulk een sociale verandering was immers ondenkbaar in de sterk hiërarchische Romeinse maatschappij. Knapp stuurt erop aan om hier lessen uit te trekken en de bestaande elite niet zozeer omverwerpen, maar ermee leren omgaan, met de hoop haar macht te beperken ten goede van de samenleving.

Vrijheid is een werkwoord Met ‘De verovering van de vrijheid’ voert de Poolse Alicja Gescinska een betoog voor de vrijheid, en hoe die op een correcte manier te benaderen. Volgens haar zorgen de luiheid die veel mensen associëren met die vrijheid en uitstelgedrag ervoor dat je leven aan je voorbijgaat. Luiheid maakt dus juist onvrij. Zij legt de nadruk op je eigen leven vorm geven. Een positieve vrijheid dus, die tegenover een negatieve vrijheid staat: het ontbreken van alle regels en belemmeringen. Vrijheid moet veroverd worden, en dus heeft zij ook haar beperkingen.

Gescinska vluchtte als meisje van 7 met haar familie uit Polen naar België en studeerde filosofie aan de Universiteit Gent, waar ze momenteel ook haar doctoraat schrijft. Cobra.be ging met haar praten in het ‘Klein Kasteeltje’ in Brussel, het opvangcentrum waar ze 23 jaar geleden aankwam.

(Bron: persberichten)

Marijke Anrijs