Jean-Marie Dedecker (LDD)

‘Zweetsporten zijn minder en minder aan de zapgeneratie besteed’

Te midden de Rode Duivels-gekte vraagt Jean-Marie Dedecker zich af hoe we kinderen op school weer aan het sporten kunnen krijgen. ‘Als we het multiculturele pleintjes-Darwinisme niet hadden, waren onze Rode Duivels een verzameling witte weekdieren.’

Vandaag start het Europees voetbalkampioenschap in Frankrijk, met dichtgeknepen billen, niet alleen voor de veiligheidsneurose maar ook voor het resultaat. We worden al wekenlang gemasseerd met een orgie van emotionele uitschuivers. Zelfs de trainingen van onze Rode Duivels waren eerder een huldebetoon dan een oefenpartijtje. Eurokoorts en een overkill aan analyses van al of niet zelfverklaarde kenners, bedienaars van dezelfde eredienst. Massahysterie is eigen aan volksdevotie. Voetballers worden opgewaardeerd tot symbolische figuren waaraan Jan Modaal zijn morele waarden aftoetst.

Morgen wordt het menens voor onze Duivels. Jonge jongens die op een week de wedde van een bedrijfs-CEO binnenrijven moeten dan leveren op het ritme van hun marktwaarde en van het zelf opgeklopte verwachtingspatroon. De dood of de gladiolen. Collectieve waanzin of collectieve rouw. “Sport is een spirituele macht geworden” zegt de filosoof Robert Redeker.Sport zoals wij die tegenwoordig kennen, propageert niet alleen de wet van de sterkste, een prestatiecultus en afkeer van de zwakkeren, maar tevens de merkencultus en ongebreideld consumentisme”.

Ik supporter voor de Duivels zoals maten drinken…met mate. Binnen twee maanden wordt ook nog de olympische vlam in Rio ontstoken. We lopen dan met vlag en wimpeltje achter een groep topatleten waarvan de meeste tifosi de laatste vier jaar hun naam nog niet konden spellen. Nationalisme is voor de politiek correcten des duivels, behalve in het stadion. Ik zal voor hen supporteren… zonder mate.

Lichamelijke opvoeding

Onze jeugd zit vandaag meer dan 30 uur voor het scherm en heeft nekpijn van het sms-en.

De basis van topsport is de breedtesport en bij uitbreiding de schoolsport. Volgens de schoolgebouwenmonitor heeft 34% of één op drie basisscholen vandaag nog geen sportzaal, en zelfs 12% nog geen eigen turnleraar. Bij een doorlichting kregen 20 van de 82 geteste scholen een onvoldoende voor lichamelijke opvoeding. Een bedroevend resultaat, precies 25 jaar nadat de Koning Boudewijnstichting in 1991 al een witboek van de sport publiceerde dat toen concludeerde dat de fitheidsgraad van onze jeugd gezakt was naar het niveau van sportanalfabetisme. Tien jaar later zei toenmalig IOC-voorzitter Jacques Rogge in de Senaat dat onze jongeren op de voorlaatste plaats stonden van de Eurofitness-batterij. Onze jeugd zat gemiddeld 22 uren voor het scherm (TV, PC, Gamen…), vandaag is het meer dan 30 uur en hebben ze nekpijn van het sms-en. Funsporten zoals skiën en skateboarden kunnen hen nog bekoren, maar zweetsporten zijn minder en minder aan de zapgeneratie besteed. Het aantal kinderen met overgewicht is de laatste paar decennia verdubbeld en de periode dat ze buitenspelen is gehalveerd. Op de scholen is de frisdrankautomaat vervangen door een waterpompje als schaamlapje om obesitas tegen te gaan, maar men denkt er nog altijd dat de hersenen smelten als men de spieren opwarmt. Als we het multiculturele pleintjes-Darwinisme niet hadden waren onze Rode Duivels een verzameling witte weekdieren, en stond er straks geen taekwandoka op de tatami in Rio de Janeiro.

Sport op school is al jaren een stiefmoederlijk behandeld onderdeurtje. Op 5 april 1984 werd de Stichting Vlaamse Schoolsport (SVS) boven de doopvont gehouden. Een bastaardkindje uit de driehoeksverhouding van de toenmalige schoolsportfederaties die op hun beurt de verschillende onderwijsnetten vertegenwoordigden. Bedoeling was de sport te promoten en netoverschrijdende competities te organiseren, tussen colleges en athenea en tussen katholieke en gemeentescholen. In de traditie van de wafelijzerpolitiek in ons verzuild landje werden de bestuursmandaten netjes opgedeeld: 50% voor de katholieke zuil en de rest voor de overige netten. De tandem Willy Seppion & Johan Faveere bouwde SVS succesvol uit en oversteeg de ideologische netgebonden belangen. De finale van de scholencompetitie voetbal, de Coca-Cola Cup, werd bijvoorbeeld jaarlijks gespeeld in het stadion van RSCA Anderlecht. SVS was zelfs stichtend lid van de Internationale Schoolsportfederatie dat 150 landen overkoepelt. Het groeide gestaag en kreeg zelfs een 100-tal gedetacheerde leerkrachten, opererend vanuit vijf provinciale secretariaten en een zetel in Brussel. De Vlaamse Regering subsidieert intussen vanuit het budget van onderwijs jaarlijks 5 miljoen euro in SVS, nog te verhogen met extra werkingsbudgetten van BLOSO (Sport. Vlaanderen), zo’n miljoen euro. Kassa.

Sport op school is al jaren een stiefmoederlijk behandeld onderdeurtje.

Sedert 2002 gaat het echter van kwaad naar erger. Het succesvolle duo werd vervangen door een Algemeen Directeur, Herman Van Driessche, een gedetacheerde apologeet uit de Guimardstraat. De Raad van Bestuur werd een wassenbeeldenmuseum. Een verzameling apparatsjiks die wel de stelling van Pythagoras kunnen oplossen maar niet weten of er lucht of zand in een voetbal zit. Ze vertegenwoordigen alleen zichzelf en de belangen van het verzuilde onderwijsnet waarvan ze zelf op de loonlijst staan. Meer verpolitisering dan in de NMBS-top. Tegen alle staatslogica in werd op 27.11.2015 de unitaire Interfederale Vereniging van de Belgische Schoolsport (IVBS) opgericht om ook daar aan de staatsruif te passeren. De interscholenkompetitie werd gedegradeerd tot recreatieve en sportieve bezigheidstherapie. Sportelen en rollebollen met “Kiekeboe achter een boom” en “Antoinette achter een bal” . Of “een zee van sporten” een dagje uit op het strand, afgesloten met een shownummertje van K3 en verrechtvaardigd met opgepumpte deelnemerslijsten. Sponsors zoals Brantano die jaarlijks zowat 150.000 euro in het loopschoentje van SVS legden zijn door Van Driessche naar de uitgang geleid.

Dictatoriaal gedrag

Het personeelsbestand is door het wanbeleid herleid tot een dertigtal verkopers van ” Bewegingslandschappen” in de zes secretariaten waar het zonde is van de elektriciteit dat het licht blijft branden. Tal van gedetacheerde leerkrachten zijn op de loop gegaan voor het dictatoriaal gedrag van de Algemeen Directeur. Uit een rapport van de preventieadviseur Psychosociale Aspecten van de Arbeid op een klacht wegens pesterijen: “Er zijn meerdere getuigen opgegeven door de klager. Het viel ons op dat de 9 gehoorde getuigen zeer angstig waren voor represailles vanwege de Algemeen Directeur. De preventieadviseur heeft de anonimiteit sterk moeten benadrukken. Alle getuigen bevestigden dezelfde grensoverschrijdende gedragingen en konden voorbeelden geven vanuit hun eigen ervaring…” Het rapport vermeldt 13 concrete grensoverschrijdende pestgedragingen en sommeert de Raad van Bestuur om maatregelen te nemen. Die toezichthoudende praatbarak is echter een Lame Duck, gegijzeld door de onderwijsnetten en vleugellam gemaakt door de katholieke blokkeringsmeerderheid van 50%. Elke aanval op een persoon wordt er beschouwd als een afrekening met de ideologische zuil. Enkelen hebben uit frustratie al ontslag genomen.

Zolang je bij het betreden van de school het lijfje aan de kapstok moet hangen en enkel het hoofdje mag meenemen in de klas, blijven wij een gepamperd en sportarm comfortvolkje.

Opdoeken dus, dit subsidie slurpend sportdodend vehikel en onderbrengen bij BLOSO, dat nu al een parallelle cel voor schoolsport heeft om de tekortkomingen van het SVS te ondervangen. Minister van Onderwijs Hilde Crevits heeft toptrainer Paul Van Den Bosch als adviseur op haar kabinet aangetrokken om schoolgaande kinderen aan het sporten te zetten. Laat Paul de augiasstal opkuisen en de gymzaal vullen. Zolang je bij het betreden van de school het lijfje aan de kapstok moet hangen en enkel het hoofdje mag meenemen in de klas, blijven wij een gepamperd en sportarm comfortvolkje.

Partner Content