Vrije Tribune

‘Zullen de stakende schepenen in Gent en Sint-Niklaas hun vergoeding terugstorten in de gemeentekas?’

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

‘Met hun actie maken de stakende SP.A- en Groenschepenen duidelijk dat de nationale stakingsdag in de eerste plaats een politieke actie is en slechts in de tweede plaats een sociaal conflict,’ zegt Antwerps districtsschepen Paul Cordy (N-VA).

De SP.A- en Groenschepenen van Gent en Sint Niklaas kondigen aan dat ook zij van 15 december een stakingsdag maken. Het is blijkbaar een gewoonte geworden dat mensen via de pers laten weten wat ze op de nationale stakingsdag zullen doen, en dus geef ik ook graag een inkijk in mijn agenda voor volgende maandag. Die dag is in ieder geval goed gevuld. Ik start op het Schoon Verdiep met het trouwen van 8 koppels, heb vervolgens een goed gevulde collegezitting en ik eindig de dag met een zitting van de districtsraad, waar we ook een aantal initiatieven van de socialistische oppositie zullen behandelen – op voorwaarde dat die raadsleden niet ‘staken’ natuurlijk. De inwoners van het district Antwerpen kunnen er dus gerust op zijn, ik zal maandag zoals steeds op post zijn om de taak uit te voeren waarvoor de kiezer mij een mandaat heeft gegeven.

Ik kan de houding van de collega’s uit Gent en Sint Niklaas alleen maar merkwaardig noemen. Door hun ‘stakingsaanzegging’ wekken ze de indruk dat ze werknemers zijn zoals de meeste andere burgers en dat ze dus alleen maar naar dezelfde actiemiddelen kunnen grijpen als die werknemers. Dat is natuurlijk een complete fictie, die alleen al wordt weerlegd door de aandacht die hun aankondiging krijgt.

Dat ze als vertegenwoordigers van de oppositiepartijen kritiek hebben op het regeringsbeleid – kritiek die ik hoegenaamd niet deel, overigens – is natuurlijk hun goed recht. Alleen stelt zich de vraag of ze met een staking van hun functie als gemeentelijk mandataris geen oneigenlijke vorm van protest gebruiken. Schepenen zijn immers geen werknemers, ze hebben niet het statuut van loontrekkende en vallen dus formeel gezien ook niet onder de wettelijke regelingen omtrent het stakingsrecht.

En zoals iedereen die de gemeentepolitiek een beetje volgt weet, een schepenambt is geen nine to five job, maar wel een taak waar je 24 uur op 24 mee bezig bent. De kiezer geeft gemeentemandatarissen het vertrouwen om de stad te besturen, niet om zijn taken te laten vallen om te protesteren tegen de regering. Ik weet niet of de doorsnee inwoner van Gent of Sint Niklaas zit te wachten op het plichtsverzuim van zijn schepenen.

Zullen de stakende schepenen in Gent en Sint-Niklaas hun vergoeding terugstorten in de gemeentekas?

Wie staakt, derft trouwens ook het loon van die dag dat hij niet werkt. Het zou me benieuwen of de stakende schepenen de vergoeding die ze voor die dag krijgen ook effectief zullen terugstorten in de gemeentekas. Automatisch zal dat immers niet gebeuren omdat er niemand, buiten de gemeenteraadsleden en buiten de kiezer om de zes jaar, bevoegd is om te controleren of deze mensen die dag hun werk al dan niet hebben gedaan en het loon dus zou kunnen inhouden. Een leuke tip dus voor de gemeenteraadsleden van Sint Niklaas en Gent: vraag op de volgende gemeenteraad of de zogenaamd stakende schepenen ook effectief loonverlies hebben geleden. Dan kunnen we meteen zien of hun solidariteitsactie met de stakende werknemers echt was of louter symbolisch.

Met hun actie hebben de stakende schepenen wel de verdienste dat ze duidelijk maken dat de nationale stakingsdag in de eerste plaats een politieke actie is en slechts in de tweede plaats een sociaal conflict, althans voor de aan die actie deelnemende politici. Zij gebruiken, misbruiken, het stakingsrecht om via buitenparlementaire weg oppositie te voeren tegen het beleid van de regeringen waar ze geen deel van uitmaken. Ze hebben daar met hun parlementaire fracties nochtans andere middelen voor.

En, merkwaardig detail, ze zullen met hun stakingsactie onder meer betogen tegen de broodnodige besparingen die onder meer via maatregelen als de indexsprong gestalte zullen krijgen. Besparingen waarvan ze welf eigenlijk beseffen dat die niet langer kunnen uitgesteld worden. Zo kondigde burgemeester Termont in september nog aan dat een indexsprong betekende dat minstens 100 van de 400 bedreigde banen bij de stad Gent behouden konden worden. Zijn collegeleden zijn blijkbaar die 100 man stadspersoneel liever kwijt dan rijk – anders zouden ze immers niet staken tegen de maatregel die die jobs kan redden.

Paul Cordy ,districtsschepen district Antwerpen (N-VA)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content