Johan Danen (Groen)

‘Wordt het Zonneplan van Bart Tommelein de langerwachte ommekeer richting duurzame energie?’

Johan Danen (Groen) Vlaams parlementslid voor Groen

Vandaag stelde Vlaams minister van Energie Bart Tommelein (Open VLD) zijn Zonneplan voor op de Vlaamse ministerraad. Johan Danen van Groen reikt vanuit de oppositie een aantal suggesties aan die volgens hem noodzakelijk zijn als het de Vlaamse regering menens is om ten volle in te zetten op duurzame energie.

Vandaag legde Vlaams energieminister Bart Tommelein zijn Zonneplan voor aan de Vlaamse ministerraad. Het zou een goede zaak zijn als dit het startpunt is van een strategische ommekeer in het Vlaamse energiebeleid.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

De energiedoctrine van de vorige en de huidige regering zet tot dusver zwaar in op grootschalige biomassa. Dat was een slechte keuze. Grootschalige biomassa, waarbij hout over zee wordt getransporteerd om hier te verbranden, is niet milieuvriendelijk. Die vorm van energiewinning is ook peperduur: vooral de subsidies voor grootschalige biomassa leidden tot de oneerlijke Turteltaks.

Groen heeft steeds zonne-energie, windenergie op land en geothermie naar voor geschoven als de meest efficiënte methodes om propere energie op te wekken. Na onze kritiek op de Turteltaks, is de regering tegelijk met de ministerwissel beginnen inzien dat ze haar doctrine moest switchen, weg van grootschalige biomassa, en richting zonne- en windenergie. De regering gaf eindelijk toe dat het anders kan.

De regering-Bourgeois heeft uiteraard nog een pak werk vooraleer haar bocht zal voltooid zijn: ze moet de Turteltaks nog afschaffen, en zich uit de subsidies voor grootschalige biomassa zien los te trekken.

Maar we zijn ook constructief vanop de oppositiebanken. Het opzetten van een Zonneplan is gewoon een stap in de goede richting.

‘Wordt het Zonneplan van Bart Tommelein de langerwachte ommekeer richting duurzame energie?’

Door het flipflopbeleid van vorige regeringen over steun voor zonne-energie haakten vele Vlamingen immers af. Het aantal investeringen in zonne-energie zakte sinds 2013 helemaal in elkaar. In 2015 kwam er in Vlaanderen in totaal slechts 31 megawatt aan zonne-energievermogen bij. In Nederland kwam er datzelfde jaar 500 megawatt bij. Zestien keer meer.

Het flip-flopbeleid van de overheid bracht de mensen in verwarring of investeren in zonnepanelen een goed idee was. Maar ondertussen daalde de prijs van zonnepanelen sterk. Door de snelle technische evolutie en massaproductie op wereldschaal kosten zonnepanelen nu 65% minder dan zes jaar geleden. Zonne-energie is dus op zich een rendabele investering.

Groen wil het aantal zonnedaken tegen 2020 verdubbelen. Maar om het Zonneplan te doen slagen, is meer nodig. Wij verwachten dat de energieminister iedereen betrekt bij de switch naar zonne-energie. Los van het kapitaal dat iemand heeft, los van de beschikbaarheid van een dak en los van het feit of iemand eigenaar of huurder is. Daarom willen we de volgende ideeën meegeven met de minister.

Zon aan huis

We willen de Vlaming over de zonne-streep trekken door maximaal in te zetten op administratieve en financiële ontzorging. Stel: je wil wel meedoen met zonne-energie. Maar je hebt geen (geschikt) dak of je bent huurder. Of je hebt wel een dak, maar niet het startkapitaal (ongeveer 6000 euro) om zonnepanelen te plaatsen. Daar willen wij een oplossing voor.

De overheid moet het initiatief nemen, en aan iedereen, eigenaars en huurders, een gepersonaliseerd voorstel doen. Waarbij de mensen uiteraard helemaal vrij kunnen kiezen of ze er op ingaan of niet.

‘Wie wil, moet met enkele muisclicks in het verhaal van zonne-energie kunnen stappen.’

Het gepersonaliseerde voorstel opstellen kan gebeuren door de Vlaamse energiehuizen, die reeds in elke Vlaamse gemeente bestaan. Zij kunnen op basis van de bestaande zonnekaarten inschatten waar best zonnepanelen kunnen gelegd worden. De energiehuizen moeten ook het administratieve werk op zich nemen. Zodat de mensen zelf zo weinig mogelijk formaliteiten moeten vervullen. De mensen moeten zowel administratief als financieel ‘ontzorgd’ worden. Wie wil, moet met enkele muisclicks in het verhaal van zonne-energie kunnen stappen.

Mensen die met zonne-energie willen meedoen, moeten van de energiehuizen de een aanbod krijgen, op maat van hun situatie, bijvoorbeeld:

– “Ik ben eigenaar, en ik wil zelf zonnepanelen plaatsen”. Het energiehuis berekent voor jou na hoeveel jaar je je investering hebt terugverdiend. Het energiehuis doet een voorstel van drie installateurs en neemt alle formaliteiten – zowel administratief als financieel – op zich. Mensen krijgen zonnepanelen tegen de vergoeding van de uitgespaarde energiekosten. De electriciteitsfactuur blijft gedurende 10 jaar gelijk, maar met de uitgespaarde energiekost worden je zonnepanelen terugbetaald.

“Ik ben huurder, heb zelf geen dak, maar wil wel meedoen”. De energiehuizen stellen je dan voor om mee te doen met zonnepanelen die op een gebouw van de overheid worden geplaatst. Denk aan de daken van culturele centra, gemeentehuizen, gemeentelijke zwembaden, postkantoren, NMBS- stations.

Zo wordt het ook voor studenten, mensen met een laag inkomen en starters mogelijk om vanaf pakweg 100 euro mee te doen. Zo hoef je niet eerst enkele duizenden euro’s op je spaarrekening te hebben, om mee te kunnen doen met zonne-energie.

‘Samen kunnen we door energie uit wind en zon te versterken een pak onafhankelijker worden van de grote buitenlandse energiereuzen.’

Dat is een vorm van “zonnepanelen delen“, van gezamenlijke investeringen in collectieve infrastructuur voor zonne-energie. Voor windenergie bestaat dit model al langer. Daarbij wordt door burgers geparticipeerd (ook financieel) in de oprichting van windturbines die stroom leveren aan de wijk. Hetzelfde kan voor collectieve zonnepaneleninstallaties. Burger-energieverenigingen en coöperatieven kunnen daarbij een belangrijke rol spelen, zoals in Duitsland al op grote schaal gebeurt.

De kracht van samenwerking

De bedoeling van dit Zon-aan-huis-project is dus dat iedereen, of je nu huiseigenaar of huurder bent, kan meedoen met zonne-energie. De rol van de energiehuizen is om het iedereen zo makkelijk mogelijk te maken. Het moet mogelijk worden dat je met een paar muisklikken en een paar honderd euro mee kan stappen in het zonne-energieproject.

Het voordeel van dit project: de energiefacturen worden beheersbaar. Niemand moet, maar iedereen kan meedoen aan het winnen van propere energie. En de burgers kunnen participeren. Last but not least: samen kunnen we door energie uit wind en zon te versterken een pak onafhankelijker worden van de grote buitenlandse energiereuzen. Wind- en zonne-energie in Vlaanderen zorgen ook voor jobs in Vlaanderen. En hoe meer energie uit zon en wind komt, hoe meer we vuile energiecentrales, of het nu grootschalige biomassacentrales of kerncentrales zijn, overbodiger maken. Ook in het domein van de energie zal echte verandering er maar komen door de kracht van samenwerking.

Van op de oppositiebanken zouden we dus blij zijn als de nieuwe energieminister ons idee overneemt in zijn Zonneplan. Hij kan voor de uitvoering rekenen op onze actieve steun. Want de juiste richting kiezen voor onze energietoekomst is zo belangrijk dat het de politiek ver overstijgt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content