‘Wij blijven vechten voor de uitbreiding van Brussel’

FDF-voorzitter Olivier Maingain, tevens burgemeester van Sint-Lambrechts-Woluwe, verkeert op dit moment ook in verkiezingsmodus. De voor zijn partij levensbelangrijke gemeenteraadsverkiezingen staan voor de deur.

Na de breuk met de MR, een neveneffect van het akkoord over de staatshervorming, moet het kleine FDF het op eigen kracht zien te rooien.

Is het op menselijk vlak niet moeilijk om met getrokken messen te staan tegenover mensen met wie u jarenlang hebt samengewerkt, denk ook aan MR-kopstuk Didier Reynders, die nu in Ukkel woont, en met wie u heel close was? Maingain: Met sommige MR-mandatarissen zijn de relaties correct en hartelijk gebleven. Maar tot op heden blijft de MR diep verdeeld in een kamp pro-Reynders en een kamp pro-Michel. Het kamp pro-Reynders staat nog steeds vrij dicht bij ons, maar het kamp pro-Michel is ons bijzonder vijandig gezind. Dat komt omdat uiteindelijk Gerard Deprez en zijn vrienden van de MCC de stroming pro-Michel binnen de MR domineren. Dat is ook een van de redenen waarom wij de MR hebben verlaten. We konden niet aanvaarden dat de MR onder een soort permanente schaduwvoogdij werd geplaatst van Gerard Deprez, toch niet de man met de grootste electorale basis binnen de MR.

Denkt u ook dat het FDF meer openstaat voor de sociologische en demografische veranderingen in de Brusselse bevolking dan de MR?

Maingain: Heel zeker. De MR is een partij die zich heeft teruggeplooid op één sociale klasse, namelijk de zelfstandigen, en dan nog niet alle zelfstandigen, want degenen die het moeilijk hebben, worden door de MR niet altijd goed verdedigd. Onder Michel richt de MR zich niet meer tot alle inwoners van Brussel, wat ook hun afkomst of hun sociale achtergrond is – de MR is een partij met heel beperkte economische en sociale doelstellingen geworden. Ze lijkt vastbesloten met een bleke kopie van het door de Fransen afgestrafte ‘sarkozysme’ naar de kiezer te trekken. Dat heeft me sterk getroffen in de uitspraken van Charles Michel op 1 mei in verband met het zogenaamde sociale profitariaat. Michel zet met zijn discours bevolkingsgroepen tegen elkaar op. De MR heeft kennelijk geen enkele wetenschap van het menselijk leed en de bestaansmoeilijkheden die het gevolg zijn van de economische crisis.

Is Charles Michel dan niet de geestelijke erfgenaam van het sociale liberalisme, veel meer dan dat Didier Reynders dat was?

Maingain: Helemaal niet. Het reactionaire gepraat van Charles Michel over de zogeheten bijstandscultuur staat niet ver af van wat Marine Le Pen in Frankrijk vertelt. Misbruiken in de sociale zekerheid moet je natuurlijk bestrijden, maar de stigmatisering van hele bevolkingscategorieën, van al die mensen die echt wel willen werken, of die werken maar toch niet over voldoende middelen beschikken voor de opvoeding van hun kinderen? Met zulke kwetsende veralgemeningen spreidt Michel het bedje voor extreemrechts.

Zal de splitsing van B-H-V iets wezenlijks veranderen aan het leven van de Franstaligen in de Rand? Is dat niet allemaal veeleer symbolisch? Maingain: Allerminst. Door de splitsing zal het idee zich in de Franstalige hoofden nestelen dat ze nooit meer hoeven te rekenen op een uitbreiding van Brussel, al zullen wij daar natuurlijk voor blijven vechten. De splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde heeft als gevolg dat de taalgrens een goede kans maakt als de toekomstige staatsgrens van een onafhankelijk Vlaanderen. Dat is dé fundamentele fout in dit akkoord. Maar ik begrijp dat dit voor de Vlamingen een grote overwinning is. Zelfs de N-VA heeft weinig kritiek op dit onderdeel. De Franstaligen in de Rand, daarentegen, voelen zich door dit akkoord op een vreselijke manier in de steek gelaten. (HRE)