‘Elk geval moet apart worden bekeken, in samenspraak met de patiënt en de familie. Dat is het enige correcte antwoord.’ Zo luidt de reactie van dokter Marc Moens, ondervoorzitter van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS).
‘Elk geval moet apart worden bekeken, in samenspraak met de patiënt en de familie. Dat is het enige correcte antwoord.’ Zo luidt de reactie van dokter Marc Moens, ondervoorzitter van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS), op de verklaringen van CD&V-kamerlid Luc Goutry die zich in Het Nieuwsblad vragen stelde bij het nut van sommige medische ingrepen.
Goutry gaf onder andere het voorbeeld van zijn eigen vader die drie uur voor zijn overlijden nog een pacemaker kreeg ingeplant. ‘Heeft het nog zin om een hartoperatie uit te voeren op een bejaarde met nog maar weinig overlevingskansen en een slechte levenskwaliteit?’, vraagt de CD&V-gezondheidsspecialist zich af.
BVAS-ondervoorzitter Marc Moens gaat akkoord dat in sommige gevallen een ingreep niet nodig is maar zijn boodschap houdt ook een duidelijke waarschuwing in: ‘Bepaalde mensen met een economische achtergrond hebben duidelijk andere prioriteiten dan artsen. Voor een bejaarde en dus niet-productieve patiënt vinden zij de kostprijs voor een hartklep (zowat 17.000 euro) te hoog. Dan komen we in de buurt van systemen die we gekend hebben in enkele sovjetstaten. We kunnen toch niet overgaan tot de verplichte euthanasie op 65? Elk geval moet apart worden bekeken, in samenspraak met de patiënt en de familie.’
Volgens Goutry dreigt de sociale zekerheid failliet te gaan als er geen debat komt over het nut van sommige ingrepen. Het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invadiliteitsverzekering (Riziv) betaalde vorig jaar 23,1 miljard euro terug, maar liefst dubbel zoveel in vergelijking met tien jaar geleden. ‘De Riziv-uitgaven zijn inderdaad verdubbeld,’ geeft Moens toe, ‘maar mijn filosofie blijft dat de beschavingsgraad van een maatschappij kan worden afgemeten aan de uitgaven voor de zwaksten.’
Tanguy Laudelout
