Wat moeten we met ons geld doen? Hoe experts zélf met hun centen omgaan

We zijn de beste spaarders van Europa, maar wat moet je met dat geld? Knack vroeg het aan zeven experts.

Belgen zijn bij de Europese koplopers als het op sparen aankomt, maar zelden bracht het spaarboekje zo weinig op als vandaag. Wat moeten we nu aanvangen met ons geld? Knack sprak met zeven mensen die dagelijks bezig zijn met geld, economie en financiën om te zien hoe zij het aanpakken.

Professor economie Paul De Grauwe:
Hebt u ooit goud gekocht?
De Grauwe: Nee, behalve mijn trouwring. Met goud kun je veel geld verdienen, maar het kent ook een grote volatiliteit. Ik zou aanraden om nooit meer dan 10 procent van je portefeuille in goud te steken. Goud beweegt op een andere manier dan de aandelenkoers. Qua spreiding in activa zit je met goud wel goed.

Fiscaal specialist Michel Maus:
Wat is uw beste investering ooit?
Maus: Mijn koersfiets. Die biedt me de mogelijkheid om eventjes van de wereld te zijn.

En uw slechtste?
Maus: Die dateert al van toen ik 16 jaar was. Ik had met mijn allereerste vakantiejob 30.000 Belgische frank verdiend. Op aanraden van de bank zette ik dat bedrag vast in een bepaald type obligatie. Na één jaar bleek ik, door koersdalingen en een aantal trucs van de bank, nog geen 5 frank rijker te zijn. De les die ik eruit geleerd heb is: trap niet zomaar in de marketingpraatjes van de banken, maar informeer u grondig. En nog een les: als het te mooi is om waar te zijn, dan is het meestal ook niet waar.

Vermogensplanner Jeroen Piqueur (Optima):
Bent u een spaarder, of laat u het geld graag rollen?
Jeroen Piqueur: Ik ben eigenlijk vooral een investeerder. Bijna al mijn spaargeld investeer ik in mijn eigen bedrijf. Sparen is voor mij investeren in mijn levenswerk. Later kun je het verkopen, ofwel doorgeven aan de nabestaanden. Daarnaast investeer ik in vastgoed. Ik heb zelf een huis en een appartement, en dan heb ik nog een huis voor mijn dochter en een huis voor mijn zoon. Vastgoed is in mijn ogen nog altijd een heel goede investering. Goud, daarentegen, lijkt mij nogal antiek. Daar doe ik niet aan mee.

Voorzitter beleggersfederatie Paul Huybrechts: Hebt u ooit geld verloren?
Huybrechts: Ja, en de spijt bij verlies is twee keer zo groot als het genot bij winst. Ik heb geld verloren in de periode 2000-2003, gelukkig minder in 2008-2009. Ik heb in 2007 op tijd beseft dat het fout aan het lopen was. Ik volg zes uur per dag de actualiteit en ik had door dat de producten die men toen ook aan particulieren sleet niet goed waren. Daar moesten ongelukken van komen. In augustus 2007 begonnen de banken elkaar ook te wantrouwen. Ik heb me op tijd van alle bankaandelen ontdaan en hield in 2008 redelijk goed stand.

Econoom Caroline Ven (VKW): Het spaarboekje is momenteel verliesgevend. Ligt u daar wakker van?
Ven: Nee. Als je snel geld nodig hebt, heb je het via een spaarboekje wel meteen ter beschikking. Je moet natuurlijk niet het grootste deel van je vermogen op een spaarboek zetten. De meeste mensen steken dat in hun huis. Toch wil ik jonge mensen ook waarschuwen om niet alles tot de laatste cent in hun huis te stoppen. Als je alles op vastgoed inzet, en je moet je huis plots verkopen omdat je bijvoorbeeld van werk verandert, kun je ook lelijk je broek scheuren.

Bankier Olivier Marquet (Triodos):
Bij wie klopt u aan voor geldadvies?
Marquet: Dat doe ik amper, omdat ik bijna niet beleg. Als ik raad nodig heb voor een eventuele investering, dan stap ik naar ondernemers toe om te weten waar zij mee bezig zijn en hoe zij de markt zien waarin ze zitten. Mensen in de markt vertrouw ik meer dan mensen met een visie over de markt.

Staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez (SP.A):
Hebt u een gouden tip als het gaat om sparen?
Crombez: Hou je weg van risico’s. Ik hou nu mijn hart vast, want het aantrekkelijk maken van beleggingen in brede zin is weer heel populair aan het worden. Na de eerste crash heb ik al eens een opiniestuk geschreven over het gevaar van financiële televisiepredikanten die aandelen ophemelen. En nu zie je ze weer hetzelfde doen. Ze moeten beseffen dat wat ze zeggen sociale drama’s kan veroorzaken.

Cathy Galle, Elke Lahousse en Ewald Pironet