Wat loopt fout tussen de 19 Brusselse gemeenten (en het Gewest)?

© Belga

Vier voorbeelden waarbij de Brusselse bevoegdheidsversnippering voor problemen zorgt.

1

Gemeenten stemmen hun beleid niet goed op elkaar af.

De meest in het oog springende voorbeelden vinden we in straten die de gemeentegrenzen doorkruisen: fietspaden lopen abrupt ten einde, voetpaden zijn plots in een ander soort tegels bedekt of er gelden andere parkeerregels naargelang de kant van de onzichtbare gemeentegrens waar bewoners hun wagen parkeren. Zo kon wie een bewonerskaart van één gemeente had, lange tijd enkel in zijn deel van de straat parkeren. De oprichting van een gewestelijk parkeeragentschap moest hieraan verhelpen, maar nog niet alle gemeenten gaven hun goedkeuring.

Oplossing: vergunningsbevoegdheid naar het gewest.

Dit voorbeeld brengt ons naadloos bij het volgende probleem.

2

Als gemeenten of politiezones hun akkoord geven voor gewestelijke initiatieven, sleept dat om andere minder fraaie redenen te lang aan.

Staatssecretaris voor informaticabeleid Bianca Debaets (CD&V) richtte vorig jaar één videobeveiligingsplatform op, waarop de beveiligingsbeelden van de verschillende politiezones, maar ook van bijvoorbeeld de MIVB of de Haven van Brussel samengebracht worden. Een evidentie zou je denken, cruciaal voor de veiligheid? Tot nu toe sloot slechts één van de zes politiezones zich aan.

3

In hun profileringsdrang nemen lokale burgemeesters parallelle initiatieven aan hun collega’s in het gewest.

De stad Brussel spant op dit vlak de kroon. Dit probleem stelt zich vooral in materies waar beide beleidsniveaus bevoegd zijn, als mobiliteit, toerisme en handel.

‘Enkele maanden terug kwamen er op dezelfde gemeenteraad tot viermaal toe spanningen naar boven tussen gemeenten en gewest’, illustreert N-VA gemeenteraadslid Johan Van den Driessche. ‘Dat is energieverlies en leidt tot blokkeringen.’

Voorbeeld 1: In 2012 kreeg het Brussels Gewest een nieuwe gestileerde versie van het Irislogo, inclusief nieuwe domeinnaam. Prijskaartje: 200.000 euro. Vorig jaar ondernam ook de Stad een gelijkaardige operatie. Het Sint-Michielslogo werd gestileerd en kreeg de letters BXL mee, voor een ‘bescheiden’ 80.000 euro. Of de Chinese toeristen die onze hoofdstad bezoeken het onderscheid maken is een andere vraag.

Voorbeeld 2: Om het imago van de hoofdstad weer op te krikken na de aanslagen in Parijs en de Brusselse lockdown, pakte de stad op woensdagmorgen 6 januari uit met een imagocampagne met getuigenissen van Brusselaars. Die namiddag stelde het Gewest haar campagne met telefooncellen (kostprijs: 500.000 euro) voor die hetzelfde doel moest dienen.

Voorbeeld 3: De inhuldiging van de Brusselse voetgangerszone in 2015 ging gepaard met een debat over de identiteit van de lokale handelswijken. De stad Brussel weigerde lang een beroep te doen op de expertise van het Gewestelijk handelsagentschap Atrium. Schepen van Handel Marion Lemesre liet een parallelle studie uitvoeren door het bureau GeoConsulting.

Voorbeeld 4: De voetgangerszone zorgde ook voor een omzwaai van het circulatieplan. Hoewel de stad Brussel, de MIVB en het gewest hiervoor wel de violen stemden, lieten de omliggende gemeenten, die evenzeer geïmpacteerd waren door de historische verkeerswijziging, na ook hun plannen aan te passen.

‘De Brusselse mobiliteitspuzzel is te politiek gekleurd’, haalt Isabelle Pauthier aan, van de Franstalige stadsvereniging ARAU. ‘Wij pleiten ervoor dat deze bevoegdheid in handen komt van een gedepolitiseerde administratie, die ook over de grenzen van het Gewest kijkt. Daarbij moet de volksgezondheid bovenaan het prioriteitenlijstje komen. Ook de Vlaamse rand is sterk aangetast door de luchtvervuiling.’

4

Er gaat te veel tijd verloren in de zoektocht naar de bevoegde overheid.

Dit is in het algemeen gelinkt aan het Brusselse institutionele kluwen. Een voorbeeld. Toen er in een tunnel onder de kleine ring een brokstuk van het plafond viel, waren de medewerkers van een nabijgelegen Brussels kabinet urenlang in de weer om te achterhalen wie de bevoegde instantie was. En dan gaat het om specialisten van het Brusselse politieke weefsel.

Simon Van Dorpe

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content