Ann Peuteman

‘Wat is belangrijker: dat een kind helemaal zichzelf is of dat het niet wordt gepest?’

Is het een goed idee om het beenhaar van je puberdochter weg te scheren zodat ze er niet mee wordt gepest? Of moeten we onze kinderen te allen prijze zichzelf laten zijn? ‘Uiteindelijk moeten ze dat zelf bepalen’, schrijft Knack-redactrice Ann Peuteman. ‘Als wij maar in de buurt zijn om hen op te vangen als ze vallen.’

Op vakantie in Frankrijk was het haar voor het eerst opgevallen: de tot voor kort lichte haartje op de benen van haar dochter waren dik en donker geworden. En vooral erg opvallend. Toen het meisje afgelopen week aankondigde dat ze op de eerste schooldag haar korte blauwe rokje aan wou, wist haar moeder dan ook niet wat te doen. Moest ze haar nietsvermoedend naar school laten vertrekken met het risico dat ze zou worden uitgelachen? Of kon ze haar beter een scheermesje in handen stoppen? Wou ze haar dochter op haar dertiende echt al confronteren met sociale conventies zoals gladde vrouwenbenen?

Het is een dilemma waar meer en meer ouders voor staan in een tijd dat de sociale druk onder jonge tieners alsmaar zwaarder wordt. Allemaal willen we een mens grootbrengen dat helemaal zichzelf durft te zijn, goed in zijn vel zit en stevig in zijn schoenen staat. En dus leren we onze kinderen dat er niets mis mee is om een donssnorretje of okselhaar te hebben, op je veertiende nog met barbiepoppen te spelen, met een paar vakantiekilootjes naar school terug te keren of zelfgemaakte kleren te dragen. Maar aan de andere kant willen we ook zo ontzettend graag dat ons kind erbij hoort zodat het niet wordt gepest en kan opgroeien tot een stabiel en zelfverzekerd mens.

Dus geven we onze zonen en dochters al te vaak een nogal halfslachtige boodschap mee. Draag gerust die onesie met konijnenoren, maar post er toch maar geen foto’s van op Snapchat. Die donkere haartjes op je bovenlip zijn heel normaal, want je hebt een donkere huid. Maar misschien is het toch zo verstandig om af en toe mama’s scheermesje te gebruiken. Zullen we je Playmobil maar opbergen als je vrienden langskomen voor dat groepswerk? Zou het geen goed idee kunnen zijn om een kapsel te nemen waarbij je haar over je oren valt?

'Wat is belangrijker: dat een kind helemaal zichzelf is of dat het niet wordt gepest?'

Allemaal suggesties die voortkomen uit onze ongerustheid en uit de drang om te doen wat nu eenmaal in ouders zit ingebakken: onze zonen en dochters beschermen. Dat begint trouwens al lang voor de puberteit. Zal je kleuter wel veel vriendinnetjes maken als ze geen K3-jurken draagt? Is de kans niet groot dat je zoontje zal worden gepest als hij een boekentas met Disney-prinsessen kiest? Maar wat het bij tieners nog zoveel moeilijker maakt, is dat ze zelf behoorlijk in de war zijn. Net op het moment dat ze beginnen te ontdekken wie ze zijn, raken ze in paniek bij het idee om anders te zijn dan alle anderen. Uit angst beschimpt, uitgesloten of gepest te worden. Nee, dat is niet iets van alle tijden, want vandaag stopt het sociaal leven van jonge tieners niet meer aan de voordeur van hun ouderlijke huis. Via Snapchat, Instagram en aanverwanten worden ze beoordeeld tot in hun slaapkamer. En dan komen wij nog eens aanzetten met de boodschap dat ze misschien beter wat beharing kunnen wegscheren of hun flaporen verbergen ‘omdat andere mensen soms zo kortzichtig zijn’.

Misschien moeten we hen al die sociale gevaren dus maar weer zelf laten ontdekken. Uiteindelijk zijn zij de enigen die kunnen beslissen in hoeverre ze zich willen aanpassen om erbij te horen. Soms zullen ze daar te ver in gaan en andere keren wellicht niet ver genoeg. Met vallen en opstaan zullen de meesten ontdekken welk evenwicht het best bij hen past. Wat moeten wij dan als ouders? Over hen waken natuurlijk. Ervoor zorgen dat we in de buurt zijn als ze vallen, hun schaafwonden verzorgen en ingrijpen als er littekens dreigen te ontstaan.

De moeder van het meisje met het donkere beenhaar heeft uiteindelijk niets gezegd. Ze kon het niet over haar hart krijgen om haar dochter nu al voor te lichten over schoonheids- en andere eisen. Uiteindelijk trok het kind op 1 september uit eigen beweging haar nieuwe jeansbroek aan. Omdat haar beste vriendin net dezelfde heeft.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content