De Vlaamse schrijver Ward Ruyslinck, bekend van boeken als “De ontaarde slapers”, “Wierook en tranen” en “Het reservaat”, is op 85-jarige leeftijd gestorven.
Dat meldt VTM en het wordt bevestigd in het rusthuis in Meise waar de schrijver verbleef.
Ward Ruyslinck werd geboren op 17 juni 1929 in Berchem als Raymond De Belser.
Zijn tienerjaren verliepen woelig. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verliepen vluchtte het gezin naar Frankrijk. Enkele weken keerden ze terug naar huis. De vlucht maakte een enorme indruk op de jonge Ruyslinck. Hij zou de gebeurtenis later verwerken in zijn succesroman “Wierook en Tranen”. Tijdens de oorlog werkte hij aan een eerste roman, die, zo verhaalde hij vaak, echter verloren ging toen het huis van de familie bij een bombardement werd geraakt.
Op zijn achttiende ging Ruyslinck Germaanse filologie studeren aan de universiteit van Gent, maar hij gaf die studie al na één jaar op. In 1953 ging hij aan de slag als assistent-dienstleider bij het Plantin Moretus Museum in Antwerpen. Later zou hij daar promoveren tot adjunct-bibliothecaris, om er in 1984 vervroegd met pensioen te gaan.
Nog in 1953 trouwde hij met zijn schoolvriendin Alice Burm.
Hij publiceerde eerst vooral dichtbundels. Succes kwam er met zijn eerste novelle, De ontaarde slapers, uit 1957.
Een jaar later verscheen Wierook en tranen. Deze roman, over de negenjarige Waldo die samen met zijn ouders op de vlucht slaat voor het oorlogsgeweld, groeide uit tot zijn bekendste en meest gelezen werk. Mede omdat het een vaste waarde werd op de boekenlijsten in de middelbare school, verplichte lectuur eigenlijk, groeide het werk uit tot een “everseller”. Ruyslinck ging ook vaak spreken op scholen.
Bitter
De daaropvolgende jaren zou Ruyslinck nog tal van verhalenbundels en romans uitbrengen, waarvan Het reservaat (1964) en Golden Ophelia (1966) de bekendste zijn. De werken van Ruyslinck waren al van bij zijn debuut voorzien van niet altijd even subtiel verpakte maatschappijkritiek, die in willekeurige volgorde onder meer het kapitalisme, de katholieke kerk en het leger viseerde.
Die kritiek werd in de loop der jaren steeds pessimistischer en donkerder.
Bovendien kwam de schrijver in het vervolg van zijn carrière in boeken en interviews steeds meer naar voren als een misbegrepen, verbitterde en rancuneuze man. Lezers en critici lieten Ruyslinck meer en meer links liggen.
In 1980 werd hij voor zijn volledige oeuvre bekroond met de Europaliaprijs.
Ruyslinck overleed vrijdagnamiddag aan de gevolgen van Alzheimer.
(Belga/RR)
