Guillaume Van der Stighelen

Wanneer mannen handleidingen beginnen te lezen

Guillaume Van der Stighelen Guillaume Van der Stighelen schreef na zijn reclamecarrière de bestseller Echt (Lannoo), over onze drang naar authenticiteit.

In de laatste week van de zomer, leest u elke dag van de week een zomercolumn van Guillaume Van der Stighelen. Vandaag over de wondere wereld van de handleiding.

Guillaume Van der Stighelen
Guillaume Van der Stighelen© Karl Meersman

Het is bekend dat wij mannen op latere leeftijd vrouwelijke hormonen aanmaken. We krijgen borsten en een hogere stem. We lullen uren over kwaaltjes, zitten mee te janken wanneer een knaap uit een dansprogramma wordt weggestemd en, zo mocht ik vanochtend ervaren, we lezen handleidingen. Iets wat we op jongere leeftijd pas deden nadat we het toestel stuk hadden gemaakt.

Vanochtend heb ik mij dus vol toewijding verdiept in de handleiding van een nieuwe magnetron. Bladzijde één. ‘Dit apparaat is bestemd voor huishoudelijk gebruik en beantwoordt aan de Europese richtlijnen die momenteel van kracht zijn.’ Geen moussaka dus. Omdat ‘huishoudelijk gebruik’ een breed begrip is, volgt er een preciezere omschrijving. ‘Het apparaat is gefabriceerd voor het uitoefenen van de volgende functie: het koken en opwarmen van voedsel; ieder ander gebruik moet als oneigenlijk worden beschouwd.’ Want als wij met zo’n apparaat thuiskomen, zijn we razend benieuwd waar het voor dient, toch? Nee hoor, het gaat om datgene waar het in deze tijden altijd over gaat: ‘De fabrikant kan niet aansprakelijk worden gesteld voor andere dan de vermelde gebruikstoepassingen.’

Wanneer mannen handleidingen beginnen te lezen

In gedachten zie ik mevrouw de rechter uit Deurne uit De Rechtbank boven haar bril uit kijken naar een verwarde man die met gebogen hoofd voor haar staat. ‘Ja maar, meneer, gij had gij dat hondje van uw tante toch ook een frakske kunnen aandoen als dat beestje kou had. U kunt daarvoor de fabrikant niet aansprakelijk stellen. Dat staat hier duidelijk in. En er staat trouwens bij: “Het is aanbevolen deze handleiding en alle erin opgenomen informatie aandachtig te lezen alvorens het apparaat in gebruik te nemen.” U kunt toch lezen hoop ik?’ Waarop de griffier even gniffelt en dan in alle ernst verder tikt. Er volgen nog belangrijke instructies. Zoals: wat te doen met de verpakking? Niet langs de weg smijten, staat er. Het apparaat is nochtans van Italiaanse makelij.

Handleidingen als romans

Ik ben al drie bladzijden ver als ik lees dat de stekker nooit verwijderd mag worden door aan de kabel te trekken. Dat zegt mijn echtgenote ook al jaren. Nu weet ik waar ze die wijsheid heeft gehaald. Zij verslindt handleidingen als romans.

Na de veiligheidsvoorschriften en de juridische paraplu’s komt de beschrijving van het toestel. Met tekening erbij. De opsteller heeft de nummers van de onderdelen door elkaar gehaald, dus heet de ovenschaal op de tekening ‘grill’ en de deur heet ‘draaiplateau’. Een slordigheid die voor verwarring zorgt en bij de verkeerde persoon toch wel argwaan kan opwekken betreffende de juistheid van alle andere informatie. Dieu est dans le détail.

Niets is wat het lijkt in de wereld van de handleidingschrijvers.

Maar ik zet me erover en we beginnen bij de knoppen. Die worden hier voor de gelegenheid ‘bedieningsorganen’ genoemd. Het zijn er twee en ze scheppen een vermoeden van eenvoud. Maar niets is wat het lijkt in de wereld van de handleidingschrijvers. Bedieningsorgaan 1 dient ‘om de juiste tijd in te stellen, de bereidingstemperatuur, en het begin en het einde van de bereidingstijd te programmeren’. Klinkt wat moeilijk, moet de opsteller gedacht hebben. Want hij voegt eraan toe: ‘We zullen hem verder gemakshalve PT1 noemen.’ En net als ik denk dat ik te weten zal komen wat er gebeurt als ik aan die knop draai, staat er: ‘Voor de correcte werking ervan verwijzen wij naar de volgende hoofdstukken.’ Hoofdstukken, meervoud. Toch geef ik niet op. Dit apparaat zal voor mij geen geheimen hebben. Er is ook een PT2, en er zijn DSP1, -2 en -3. Dat zijn de displays. Die geven waarden aan. En ‘werkstanden’, wat dat dan moge betekenen. Functies ook. Niet te geloven wat het ding allemaal kan. Grillen, ontdooien, grillen én ontdooien. Koken en braden. Zelfs pizza’s bakken en, hou u vast, eten opwarmen.

Zeer belangrijke opmerking

De handleidingschrijver vreest, ten onrechte trouwens, dat mijn aandacht stilaan verslapt. Zeven keer staat er boven een paragraaf in koeien van hoofdletters: ZEER BELANGRIJKE OPMERKING. Bijvoorbeeld bij het hoofdstuk ‘onderhoud’. Dat de beste manier om een bakplaat te reinigen is: met warm water en afwasmiddel wassen en met schoon water spoelen. We lezen om te leren. Tijd voor de tabellen. Van voedingswaren en hoelang die moeten doorbrengen in dit nieuwe toestel om het beoogde resultaat te bereiken. Die bewaar ik voor later. Een mens weet nooit wanneer hij zin krijgt in ‘gegratineerde kwark’. Laatste hoofdstuk: Wat te doen bij storingen? Kijken of de stekker inzit, en anders een vakman bellen. We zijn rond. Dertig jaar lang heb ik magnetrons gebruikt, zonder te weten hoe het eigenlijk moest. Dit jaar word ik zestig.

Morgen lees ik de handleiding van mijn elektrische tandenborstel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content