Elke Van den Brandt (Groen)

‘Waarom onze regeringen van geestelijke gezondheidszorg een prioriteit moeten maken’

Elke Van den Brandt (Groen) Brussels minister van Mobiliteit

‘De woorden van de regeringspartijen stroken niet met hun daden’, schrijft Vlaams parlementslid Elke Van den Brandt (Groen). ‘Bij elke begrotingsoefening houden ze de knip op extra budgetten voor de Centra voor geestelijke gezondheidszorg.’

Het gaat niet goed met onze geestelijke gezondheidszorg, dat werd deze week heel duidelijk. Vandaag is er het bericht van het elfjarig meisje dat door plaatsgebrek in de kinderpsychiatrie opgenomen werd in een instelling voor volwassenen. Minister van Volksgezondheid Maggie De Block reageert in Het Nieuwsblad met: ‘Ik doe wat ik kan’.

Eerder week riep N-VA zijn verontwaardiging uit over de wachttijden in de geestelijke gezondheidszorg. Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen erkende het probleem. De wachttijden voor psychische hulp zijn onaanvaardbaar lang en nemen steeds verder toe. Het volledige landschap kreunt onder het gewicht van de toenemende vraag naar psychische hulp. Jongeren geraken de weg kwijt in het doolhof dat de hulpverlening geworden is. De geplande besparingen van Minister Maggie De Block zijn volgens Vlaams parlementslid Björn Anseeuw ’te zot voor woorden’. Hij heeft gelijk.

‘Waarom onze regeringen van geestelijke gezondheidszorg een prioriteit moeten maken’

Begrijp me niet verkeerd: ik ben blij dat er aandacht is voor de problemen in de geestelijke gezondheidszorg. En ik ben de eerste om mee verontwaardigd te zijn over dergelijke berichten. Wie zou dat niet zijn? Iedereen vindt dat iemand met psychische problemen goed en direct geholpen moet worden. Als je op de spoedafdeling aankomt met een open beenbreuk, krijg je ook niet te horen dat je moet wachten of dat je ermee naar de kinesist kan. Je wordt geholpen, punt. Diezelfde logica geldt voor mensen met psychische problemen: ze moeten snel en goed geholpen worden.

Ik ben de eerste om N-VA, Jo Vandeurzen en Maggie De Block gelijk te geven: dit is schrijnend. Dit moet anders. Ja, er moet meer geld komen voor de snelle opsporing en behandeling van problemen bij jongeren. De besparingen op de omkadering voor kinderpsychiatrie zijn schandalig. En er moet een nieuw Vlaams decreet komen dat perspectief biedt voor de sector.

Iedereen lijkt in te zien dat het anders moet, maar noch bij de N-VA, noch bij Ministers De Block en Vandeurzen stroken woorden met daden. Bij elke begrotingsoefening houden ze de knip op extra budgetten. Onze Centra voor geestelijke gezondheidszorg kregen al sinds 2011 geen extra middelen meer. Nochtans neemt het aantal mensen dat op hun deur klopt toe.

Ze zijn verontwaardigd over een toestand die ze zelf gecreëerd hebben. Dat heet hypocrisie.

De talloze projecten die inzetten op psychische hulp voor jongeren, moeten terugvallen op steun van de Rode Neuzenactie. Onze regeringen staan erbij en kijken ernaar. Onze superieure Vlaamse samenleving, het Vlaanderen van de #helfie, moet het hebben van een massale liefdadigheidsactie in plaats van een daadkrachtig beleid.

Holle verontwaardiging en weinig daadkracht

Minister De Block bespaart op de omkadering voor de jeugdpsychiatrie. N-VA noemde dit “te zot voor woorden”. Nochtans zit ook de partij van Björn Anseeuw mee aan de knoppen en op het moment dat het parlement een vuist wilde maken tegen die besparingen, stemde N-VA collectief tegen. ,

De conceptnota van Jo Vandeurzen over het broodnodige nieuwe decreet bevat geen visie, geen keuzes en geen middelen. Dat is niet alleen mijn oordeel als oppositie, maar dat van de officiële adviesraad.

We kunnen nog even doorgaan. Deze regering beloofde de terugbetaling van de psychologen. Maar tot dusver blijft die steken in debatten over erkenningen en toegangscriteria. De reden is ook hier weer dezelfde: de regering wil amper geld vrijmaken.

U merkt het al: deze regering is er eentje van veel geblaat en weinig wol. Van holle verontwaardiging en weinig daadkracht. Ik hoop van harte dat de afgelopen dagen een wake-up call geweest zijn. Dat we de kracht van verandering eindelijk aan het werk gaan zien. Niet in woorden, maar in daden. In de broodnodige uitbreiding van middelen voor geestelijke gezondheidzorg. In de steun voor initiatieven die problemen bij jongeren opsporen. In de uitwerking van het beloofde decreet. In het terugfluiten van de besparingen van Minister De Block. In het verwezenlijken van terugbetaling van psychische zorg. In Groen zal iedereen die van geestelijke gezondheidszorg een prioriteit wil maken, een bondgenoot vinden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content