‘Waarom maken we ons in januari nog moe aan het uitspreken van wensen?’

Januari is de maand van de wensen, willen of niet. Maar waarom maken we ons eigenlijk moe aan het uitspreken van wensen? Is dat in deze onheilspellende tijden niet extra vrijblijvend, vraagt Kolet Janssen van Logia zich af. Lijkt het niet eerder een aanfluiting om elkaar nog iets goeds toe te wensen?

Hoop doet leven, aan die spreuk klampen we ons vast. In elke mens zit een onverwoestbare drang om te leven, en om iets van het leven en de toekomst te maken. Dat verlangen wordt alleen maar sterker voor wie kinderen heeft. We kunnen niet zonder hoop. Maar als we te veel hopen, vergeten we te leven. Deze nieuwjaarsbrief wil dus meer bieden dan enkele loze wensen. Het is een lijstje met een paar tips en concrete handvaten om te (over)leven in deze wispelturige tijden.

Doe wat je kunt. Laat je niet verlammen door problemen die onoverzichtelijk groot zijn: de vluchtelingencrisis, de opwarming van de aarde, fraude en corruptie, geweld in vele vormen. In je eentje of met een paar medestanders kun je onheil van dat formaat niet overwinnen. Maar dat betekent niet dat je er je ogen voor moet sluiten. Zet je in voor wat op je pad komt, niet meer en niet minder. In je gezin, op je werk, in je gemeente zijn er kansen genoeg om iets te doen wat het verschil maakt. Je hoeft je niet verantwoordelijk te voelen voor al het kwaad in de hele wereld. Engageer je in je buurt, in een vereniging die een project heeft. Steun acties die de goede richting uitgaan. Stem op een partij die aan oplossingen werkt. Vergeet niet dat ook een kleine daad veel kan betekenen.

Zet je radar aan voor goede initiatieven. Ontwikkel een opmerkzaam oog voor wie iets doet wat meer geluk en vrede brengt voor mensen. Een weggeefplein, een autovrije dag, een project rond delen en lenen van spullen tussen buren, een onthaalgroep voor wie nieuw en vreemd is in ons land, een dag zonder vlees, een kookgroep of een sportclub die mensen met heel verschillende achtergronden samenbrengt, een ontmoetingsruimte voor ouders met jonge kinderen, een theaterproject dat verbindt… Steun die initiatieven, hoe kleinschalig ze ook zijn. Ze kunnen een wereld van verschil maken. En misschien zijn ze het begin van iets groots. Iets wat de wereld een duwtje de goede kant uitgeeft.

Vind niets vanzelfsprekend. Waardeer al het goede van het leven in ons land. Een wegennet waarop je je snel en comfortabel kunt verplaatsen. Scholen die betaalbaar zijn en goed onderwijs verschaffen aan iedereen. Met leraars die dag in dag uit het beste van zichzelf geven. Huizen waarin het warm is en waarin je kunt leven met het gemak van een keuken en een badkamer. Een politiekorps dat het leven in ons land veilig houdt. Een gezondheidssysteem dat snel, efficiënt en niet te duur is, met dokters en verplegend personeel die je met aandacht en deskundigheid verzorgen. Natuurlijk moeten we iets doen voor wie op deze vlakken dreigt uit de boot te vallen, maar voor grote groepen mensen in ons land zijn al deze dingen een verworvenheid. En nee, dat is niet vooral onze eigen verdienste omdat we er hard voor gewerkt hebben. Geef toe dat je gewoon geluk hebt gehad. Wie hard werkt in Soedan, kan nooit hetzelfde bereiken. Soms vergeten we de weldaad van te leven in een rijk en veilig land, omdat we voortdurend zitten te mopperen op de files, de flitspalen, de dure huizenprijzen, de laatste onderwijshervorming of de wachttijd op de spoedafdeling. Blijf beseffen dat dit randverschijnselen zijn en dat we leven in een land waarin de dingen voor het grootste deel goed geregeld zijn. Zo heb je veel redenen om blij van te worden, elke dag opnieuw.

2017 is een nieuw jaar. Laten we er samen een jaar van maken vol kleine gelukjes. Want vele kleintjes maken één groot.

Kolet Janssen is auteur voor kinderen en volwassenen. Ze schrijft ook soms voor Kerknet.