Marnic De Meulemeester (Open VLD)

‘Vlaamse regering Peeters II laat lokale besturen stikken’

Marnic De Meulemeester (Open VLD) Vlaams volksvertegenwoordiger voor Open VLD en burgemeester van Oudenaarde

De gemeenten kijken al uit naar de volgende Vlaamse regering, zegt Marnic De Meulemeester (Open VLD), voorzitter van de commissie voor Binnenlands Bestuur in het Vlaams Parlement. ‘Peeters II laat de lokale besturen stikken en slaagt er maar niet in zich terughoudend op te stellen.’

De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) vierde haar twintigste verjaardag. Het was een beetje een verjaardag in mineur. De Vlaamse steden en gemeenten hebben hun meerjarenbegrotingen opgesteld. Ze zien de toekomst somber tegemoet. Op tal van terreinen zullen ze de buikriem moeten aanhalen. Van de verwachtingen die ze koesterden bij de aanvang van de Vlaamse regering Peeters II, blijft niets overeind. Minister van Binnenlands Bestuur Geert Bourgeois(N-VA) stelde grote hervormingen uit naar de volgende legislatuur. Hij is er wel eerlijk in. En toen de gemeenten hun rekeningen hadden gemaakt en naar financiële adem hapten, deed hij niet of zijn neus bloedde maar gaf hij een heldere boodschap: trek uw plan.

Een van de blikvangers uit het regeerakkoord van Peeters II vormde een passus waarin de regering gemeenten zou stimuleren om vrijwillig te fusioneren. Enkele gemeenten snuffelden eens aan de wortel die Bourgeois voorhield, maar beten uiteindelijk niet. De regering heeft duidelijk de koudwatervrees onderschat waaraan gemeentebesturen na de onzalige fusieoperatie van 1976 nog lijden. Bovendien is op de vraag naar meer lokale bestuurskracht een nieuwe fusieoperatie al lang niet meer het alleenzaligmakende antwoord. Dat had Peeters II kunnen weten, indien ze haar oor te luisteren had gelegd bij de lokale besturen.

Een fundamentele hervorming van het decreet op de intergemeentelijke samenwerking wordt doorgeschoven naar de volgende regering. Samen met de gouverneurs zal er (hopelijk) wel klaarheid komen over een regioscreening, waarin uitgevlooid wordt hoe en in welke verbanden lokale besturen op dit moment al samenwerken. De gouverneurs zullen hierover in het Vlaams parlement verslag uitbrengen begin 2014. Met andere woorden: beleidsmaatregelen moeten niet meer verwacht worden.

Wie naar de lokale besturen luistert, hoort niets anders dan onvrede: Peeters II laat hen stikken

Hetzelfde liedje voor de hervorming van het Gemeentefonds die Bourgeois ooit op een blauwe maandag heeft aangekondigd. In zijn laatste beleidsbrief maakt hij duidelijk dat hij die met Sint-Juttemis zal uitvoeren: een hervorming die waarborgt dat geen enkel bestuur verliest en die toch nieuwe accenten legt, noteerde hij, vereist middelen die momenteel niet voorhanden zijn.

Wie naar de lokale besturen luistert, hoort niets anders dan onvrede over het Vlaamse overheidsniveau. Het laat de lokale besturen stikken en slaagt er maar niet in zich terughoudend op te stellen. Zelfs het planlastendecreet damde de veelheid aan decreten, besluiten, rondzendbrieven en andere administratieve bemoeienissen niet in, klaagde VVSG nog in december aan.

Vlaanderen blijft zich tenslotte als een keizer-koster opstellen door de gemeenten op extra kosten te jagen. Expliciet maar ook impliciet. Om de invoering van de nieuwe beleids- en beheerscyclus te verteren, zagen heel wat besturen zich verplicht een beroep te doen op dure externe consultants. En wat goeds valt er te zeggen van de eenzijdige opzegging van de samenwerkingsovereenkomsten Milieu (de zgn. milieuconvenant) na 2013? Hierdoor wrong de regering de arm om van veel gemeentebesturen die zich verplicht zagen om dan maar zelf de betoelaagde minawerkers of duurzaamheidsambtenaar op de loonlijst te nemen.

Nu al kijken de lokale besturen uit naar de nieuwe Vlaamse regering om hen in een daadwerkelijke partnerverhouding een nieuw en hoopvol toekomstperspectief te bieden. Met meer lokale autonomie, meer vrijheid voor de lokale specificiteit en meer intergemeentelijke en interbestuurlijke samenwerking. Met eventueel fusies waar aangrenzende lokale besturen daar zelf de meerwaarde van inzien. En vooral, met minder Vlaamse bedilzucht en geschoonmoeder.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content