An Moerenhout (Groen)

‘Vlaamse regering heeft nog geen enkele stap gezet om discriminatie op huurmarkt te bestrijden’

An Moerenhout (Groen) Vlaams Parlementslid voor Groen

‘Ondanks het feit dat Vlaams minister Liesbeth Homans de ene na de andere belofte breekt, houdt ze zich niet in om de ene na de andere polariserende uitspraak te doen’, schrijft Vlaams parlementslid An Moerenhout (Groen).

Een tweet van Redouan A. waarin hij aantoont dat hij onder zijn echte naam geen kantoor mag huren, maar als Mr. Wouters wel is ondertussen al bijna 200 keer gedeeld. En still counting. De antwoorden van het immo-kantoor spreken voor zich. Als Mr. Wouters ontvangt hij een uitgebreide oplijsting van alle beschikbare kantoorruimtes met grootte en prijs, maar als Redouan A. krijgt hij te horen dat er geen enkel pand beschikbaar is.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Wat Redouan A. is overkomen, is een voorbeeld van rauwe discriminatie. De onrechtvaardigheid ervan stuit tegen de borst. En is voor ons als Groene partij totaal onaanvaardbaar. Te meer Redouan A. geen alleenstaand geval is. Vandaag worden er nog steeds dagelijkse Vlamingen geconfronteerd met dergelijke voorvallen van rauwe discriminatie. De problemen met discriminatie op de huurmarkt slepen al jaren aan, maar het beleid weigert om de nodige stappen te zetten. Ook deze Vlaamse regering heeft de voorbije jaren nog steeds geen enkele stap vooruit gezet om discriminatie te bestrijden. Nochtans heeft bevoegd minister Liesbeth Homans als minister van Wonen, Gelijke Kansen, Armoedebestrijding en Inburgering en Integratie de hefbomen in handen om echt beleid te voeren, maar ze doet er niks mee.

‘Vlaamse regering heeft nog geen enkele stap gezet om discriminatie op huurmarkt te bestrijden’

Homans beloofde een actieplan tegen discriminatie op de huurmarkt tegen het voorjaar van 2016. Maar vandaag, een jaar na haar deadline, staat er nog steeds geen letter op papier. Ze beloofde ook het alomvattende Integratiepact tegen december 2015, maar ook dat Pact is er vandaag nog steeds niet.

Ondanks het feit dat Homans de ene na de andere belofte breekt, houdt de minister zich niet in om de ene na de andere polariserende uitspraak te doen. Daarmee maakt ze de polarisatie in onze samenleving alleen maar groter. Terwijl net zij als bevoegd minister beleid dient te voeren en de kloof zou moeten proberen verkleinen.

N-VA minister Homans is de voorbije weken erg in de weer geweest in het uiten van provocerende uitspraken. Ze verweet Unia het centrum ‘van klagende allochtonen’ te zijn. Ze verkondigde andermaal dat racisme ‘relatief’ is. Op de dag van het whatsapp-schandaal bij het Antwerpse politiekorps, vond de minister het nodig om haar pijlen te richten op een campagne die racisme tracht tegen te gaan. Daarna volgde het debacle met de Vlaamse diversiteitsambtenaar en jaagde ze coalitiepartners Open VLD en CD&V de kast op met haar communicatie tijdens de paasvakantie inzake deradicalisering. Ze polariseert en beledigt nu bijna wekelijks.

Minister van Stilstand

Haar bedrijvigheid op communicatievlak staat in schril contrast met haar stilstand op beleidsvlak. Op beleidsvlak is het immers al maanden stil rond de beloofde maatregelen van minister Homans in de strijd tegen discriminatie. Homans poneert de ene na de andere belofte, maar breekt ze keer op keer. In 2015 kondigde de minister een actieplan ‘Vlaams antidiscriminatiebeleid op de private huurmarkt’ aan. Een heel belangrijk actieplan, gezien de grote problemen met discriminatie op de huurmarkt.

In het Grote Woononderzoek geeft 22 procent van de verhuurders aan niet te verhuren aan mensen met een andere afkomst. En 36 procent van de verhuurders staat weigerachtig tegenover huurders met een waarborg van het OCMW. Ook meerderheidspartijen CD&V en Open VLD gaven de voorbije jaren aan dat minister Homans deze cijfers serieus dient te nemen en dat ze van de minister een actieplan verwachten.

Minister Homans schreef in de beleidsbrief Wonen 2015-2016 dat het actieplan “Vlaamse antidiscriminatiebeleid op de private huurmarkt” in 2016 mocht worden verwacht. In de toelichting van de beleidsbrief beloofde de minister dat het actieplan er in het voorjaar van 2016 zou zijn. Steeds weer schoof ze de deadline voor haar uit.

Vandaag, april 2017, is er echter nog steeds geen plan voor handen. Daarom ondervragen wij de minister hierover vandaag in het Vlaams parlement. De minister loopt al een jaar vertraging op met een belangrijk actieplan. Maar er is nog meer. In een antwoord op een schriftelijke vraag kondigt de minister andermaal een “voorbereidende studie” aan. De studie zal pas tegen de zomer van 2017 afgerond zijn. Pas daarna zal de administratie van de minister met de betrokken actoren een actieplan beginnen uit te werken. Daarmee breekt de minister haar eigen belofte, en loopt het door haar beloofde actieplan enorme vertraging op. Opnieuw.

‘Homans heeft als bevoegd minister nog letterlijk niks gedaan om een beleid uit te tekenen tegen discriminatie.’

Daarnaast is Homans ook verantwoordelijk voor het ‘Integratiepact’. Het regeerakkoord bepaalt dat de Vlaamse Regering een Integratiepact zal sluiten met de lokale besturen, sociale partners, media, onderwijspartners en verenigingen van mensen met een migratieachtergrond. Het gaat om een ambitieus project van de hele regeringsploeg. In februari 2015 verklaarde Homans dat het pact er tegen eind 2015 zou zijn. In haar beleidsbrief van oktober 2015 wordt plots geschoven met de planning. Midden juli 2016 werd opeens bekendgemaakt dat het Minderhedenforum van de minister de opdracht kreeg om het Integratiepact uit te tekenen. De minister schoof andermaal met de deadline en zegde dat het pact er tegen het voorjaar van 2017 zou zijn. Nu dus. Maar ook daarover is er tot nog toe niks meer vernomen.

Kortom, Homans heeft als bevoegd minister nog letterlijk niks gedaan om een beleid uit te tekenen tegen discriminatie. En dat terwijl de regering-Bourgeois al in het midden van haar legislatuur zit. Het verschil tussen de scherpte van haar woorden en het gebrek aan daden kan niet groter zijn. De minister polariseert keer op keer, maar ze weigert echte beleidsmaatregelen te nemen.

De minister is dus niet de minister van Gelijke Kansen waar zoveel mensen op wachten. Liesbeth Homans is eerder minister van Stilstand en Polarisering. Daarmee probeert ze haar eigen partij N-VA een dienst te bewijzen. Maar ze bewijst er Vlaanderen geen dienst mee.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content