Vrije Tribune

‘Vilvoorde is geen jihadnest’

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

‘Natuurlijk is Vilvoorde niet 100% ‘veilig’. Welke stad is dat wel?’ reageert CD&V-gemeenteraadslid Peter Van Kemseke op het feit dat Vilvoorde opnieuw genoemd wordt in een terrorisme-onderzoek.

Elke keer dat Vilvoorde genoemd wordt in één adem met terrorisme-dossiers, dan weet ik dat ik vroeg of laat zal aangesproken zal worden met de vraag: ‘Wat is dat daar allemaal waar jij woont?’ In de media worden grote woorden niet geschuwd. Het ene artikel heeft het over ‘een Brusselse randgemeente’, in een ander wordt gesproken van ‘een jihadinest’.

Een ‘jihadinest’? Wie dan toch straffe taal wil bovenhalen, dan misschien voor plaatsen als Raqqa en Mosul. Maar toch zeker niet voor Vilvoorde.

Natuurlijk is Vilvoorde niet 100% ‘veilig’. Welke stad is dat wel? Er zijn de cijfers: In de politiezone Vilvoorde-Machelen bleef het aantal winkel- of fietsdiefstallen de laatste jaren vrij hoog maar stabiel, het aantal woninginbraken lag vorig jaar lager dan de (piek)jaren ervoor, en de laatste drie jaar is er een toename van drugsmisdrijven, onder andere van het type waarvoor de terrorist Abdelbaki Es Satty in 2012 in Spanje is veroordeeld. Terroristen hebben wel vaker een crimineel verleden, dus reden genoeg om ook daarop toe te zien.

‘Vilvoorde is geen jihadnest’

Naast cijfers zijn er ook de vele concrete verhalen. De heel concrete ervaringen die onveiligheid een gezicht of een tastbare plaats geven. Het xtc-laboratium een paar jaar geleden, in de straat waar ik woon. Een vriendin die het slachtoffer werd van verkeersagressie en een slag in haar gezicht kreeg, op klaarlichte dag, midden in het stadscentrum. Een jonge gast die enkele keren lastiggevallen werd door een groepje hangjongeren. Of dat tragische ongeval dat Vilvoorde en omstreken in diepe rouw dompelde: de jonge Merel, omvergereden op een fietspad in Vilvoorde. Leg dan maar eens uit dat de dader – geen rijbewijs, 7 keer een rijverbod, vluchtmisdrijf – (weliswaar tijdelijk) de gevangenis mocht verlaten. Er zijn allicht juridische of humanitaire redenen voor, maar het voelt onjuist. Terecht pleitte de burgemeester van Zemst voor een heel scherp toezicht op deze man.

Wie doet alsof dit soort onveiligheid niet bestaat in onze stad, heeft het grondig mis. Ik heb bovendien nog maar zelden goede excuses gehoord om niet op te treden tegen misdrijven. Ook het feit dat geen enkele stad 100% veilig is, is geen excuus om niet consequent – en waar nodig hard – op te treden als de spelregels van de samenleving worden geschonden.

Maar betekent dat dat Vilvoorde per se onveilig is? Of een ‘jihadinest’? Wie dat beweert, kent niet al die andere concrete verhalen in onze stad. Die heeft geen weet van die heel diverse Vilvoordse voetbalploeg, die deze week in het nieuws kwam omdat de voetbalmama’s hun Nederlands gaan bijwerken. Die negeert het feit dat de moslimgemeenschap zelf Abdelbaki Es Satty liet screenen en aan de deur zette. Die was er niet bij, bij de gasten uit de wijk die zaterdag op het Streetsoccer-tornooi uitblonken in dribbels én in fairplay. Die heeft nog nooit gesproken met de ondernemers die de mouwen opstropen en bewust beslissen om een bedrijf of winkel op te starten in Vilvoorde. En die is nog nooit paëlla gaan eten bij de heel actieve Spaanse gemeenschap in Vilvoorde, die meerdere keren per jaar onze stad kleurt. Trouwens, hoe moet de Spaanse gemeenschap zich nu voelen, die door en door verbonden is met onze stad en meer dan wie ook geshockt is door de gruwel in Barcelona. Ik heb de voorbije dagen meermaals gedacht aan hen, mijn Spaanse vrienden.

Polariseren

Ja, het raakt me dat we de komende dagen weer door een rondje Vilvoorde-bashing moeten gaan, in de nationale en – misschien – ook in de internationale pers. En ja, het raakt me dat alle nuance weer ver te zoeken is en er gepolariseerd wordt aan 200 km per uur. Kijk maar naar de heel primitieve aanval tegen Jong CD&V-voorzitter Sammy Mahdi – jong, geëngageerd politicus en een van de nieuwste Vilvoordenaars. Radicalisering komt blijkbaar in verschillende vormen.

‘Als stad waren we sinds 2014 grotendeels verlost van het terrorismeprobleem, en nu worden we er onrechtstreeks weer aan gelinkt’, liet burgemeester Hans Bonte zich gisteren ontvallen. Laten we wel wezen: we hoeven ons daar niet bij neer te leggen. Meer nog, we mogen er ons niet bij neerleggen.

Het is uiteraard shockerend om te horen dat iemand die in staat is tot zo’n onmenselijke terroristische aanslag hier enkele maanden zou hebben rondgelopen. Er is in onze stad, en in onze maatschappij, geen plaats, voor typen als Abdelbaki Es Satty. Uitschot (vergeef me het woord) dat er niet bij hoort.

Laat onderzoekers nu maar uitvissen wat precies de banden waren met België, of er fouten zijn gemaakt, en zo ja door wie. Maar laat dit geen aanleiding zijn om Vilvoorde weer elke dag door het slijk te halen. Het is al te gemakkelijk om te zeggen: ‘Het is weeral Vilvoorde’. Nee, dit is 2014 niet. Dit is 2017. Elke dag investeren mensen in Vilvoorde. Letterlijk, en terecht. En figuurlijk, door mee te werken aan een buurtinformatienetwerk. Door een wijkfeest te organiseren. Door vrijwilligerswerk hier en daar. Kleine maar o zo belangrijke stappen, die hand in hand moeten gaan met een stevig optreden tegen crimineel gedrag.

Mensen, verenigingen, gemeenschappen die in onze stad investeren, doen dat om van Vilvoorde een ‘nest’ te maken. Een veilig nest, waar iedereen van goede wil zich goed voelt. En geef toe, dat klinkt toch veel beter dan wat ik vandaag in de krant las?

Peter Van Kemseke doceert European Studies aan de KULeuven en is gemeenteraadslid voor CD&V in Vilvoorde.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content